Polskie przykłady wymowy transkrypcji fonetycznej

[oyvinddev]

Pracuję nad alfabetem języka i wymową poszczególnych liter. Litery są oznaczone również transkrypcją fonetyczną zgodną ze standardem IPA. Chciałbym do każdej litery dopasować przykład polskiego wyrazu, który pozwoliłby czytelnikowi znacznie lepiej przyswoić sobie wymowę. Przy większości liter udało mi się tak zrobić, ale niektóre sprawiają mi problemy. Przedstawię je poniżej.

[n], [n̥ ] (bezdźwięczne), [ɒ], [ɒː] (długie), [uː] (długie), [β], [yː] (długie), [θ], [eː] (długie), [ð], [.l̩ ] (krótkie)

Dla przykładu:
[d] - duch
[v] - woda

Macie pomysły na przykłady wymowy do podanych powyżej liter?
Pozdrawiam

[Feles]

[n], [n̥ ] (bezdźwięczne), [...], [.l̩ ] (krótkie)

[n] — nos
[n̥] — snem (? — aby na pewno?)
[l̩] — klnę
[uː] — kontinuum (przykład nieidealny, niektórzy mogą to wymawiać z [uʔu])

Co do pozostałych, to nie występują one raczej w języku polskim ,,w stanie wolnym", można co najwyżej podać przybliżone polskie odpowiedniki (jak [β] — podobne do [v] w woda), posłużyć się taoizmem fonetycznym ([ɒ] — pośrednie między [ä] w lato a [ɔ] w los; nie polecam tego sposobu) albo użyć przykładów z innego języka ([θ] — ang. think).

[Wedyowisz]

[n̥] — snem (? — aby na pewno?)

Prędzej piosnka, pierwiosnka.

[Noqa]

Tylko czy jakikolwiek użytkownik polskiego potrafi tą różnicę wyczuć i przenieść?

[oyvinddev]

Z własnego doświadczenia wiem, że jeśli ktoś będzie chciał ujrzeć tę różnicę, to przyłoży się dokładniej do czytania

[Noqa]

Swoją drogą to ja w piosnce mam właśnie bardzo dźwięczne sylabiczne [n], a nie bezdźwięczne.

[Ghoster]

[...........]

[zabojad]

A może wystarczy krótkie wprowadzenie w fonetykę, IPA i Przykłady   nagrań? W ten sposób uciekniemyfonetycznego mistycyzmu i taoizmu samogłoskowego.