Derywacja od odmienionych form

[Widsið]

Nie rozumiem tej pokrętnej argumentacji, mente zdecydowanie nie jest formą podstawową, tylko odmienioną, która później uzyskała odrębny byt - jako sufiks, a o to chyba chodzi w tym temacie.

Chodzi o to, że diachronicznie te przysłówki to przykłady kompozycji, a nie derywacji, a synchronicznie nie są przykładem na to, czego Toivo szuka, bo sufiks -ment(e) nie jest semantycznie związany już ze swoim etymonem, a nawet gdyby był, to kontynuanty tego etymonu mają taką samą formę (ment(e)) wszędzie, gdzie ów sufiks wszedł do użycia.

Edit: w sumie nawet nie kompozycji, bo pisano to oddzielnie.

[Toivo]

Nie, większość tutaj podanych przykładów, to nie to, o co mi chodzi. Chodzi mi o słowa powstałe z pojedynczego rdzenia (żadne złożenia, ani zleksykalizowane frazy), który najpierw otrzymuje wyznaczniki fleksyjne, a potem derywacyjne (najlepiej wg ciągle  produktywnych reguł języka). Tak jak wigierski przykład w pierwszym poście.

Z natlangów przykładem mogłoby być angielskie relate > related > relatedness, ale wielu ludzi (w tym ja) uważa, że to zły przykład, bo -ed jest tutaj formantem derywacyjnym.

Lingwistyczna dyskusja na ten temat, to jedno (temat na pewno ciekawy), ale ponieważ to dział "Inspiracje", chodziło mi raczej o przykłady z conlangów - uważam, że taka derywacja, to ciekawy sposób na wzbogacenie słownictwa.

[Feles]

No dobra, tylko czy takie cóś jest zaświadczone w natlangach w wystarczającym stopniu, by stosować to ekstensywnie w konlangach?

[Toivo]

Myślę, że tak, chociaż ogólnie w lingwistyce to dyskusyjny temat, wg niektórych to jest niemożliwe (punkt 28). Możemy też szukać dalszych przykładów z natlangów, żeby się przekonać.

[Dynozaur]

Hmmm, bardzo ciekawe.