Pytania różne (polszczyzna)

[Obcy]

Nie, nie należało nigdy pisać kóć, bo tu jest obecna wymiana ow : u (patrz obówie > obuwie : obuć), to się dzieje m.in. w serbsko-chorwackim kovati : kujem.

[spitygniew]

BTW, dlaczego Dynozaur używa pisowni Żmudź a nie Żmódź?

[Dynozaur]

Najpoprawniej byłoby Żmójdź, ale forma "Żmudź" zdaje się też jest stara.

[Widsið]

BTW, dlaczego Dynozaur używa pisowni Żmudź a nie Żmódź?

Wystarczająco stare, żeby było spoko.

[Obcy]

Oj, nie przesadzajcie już z tym preskryptywizmem  ;-)

[spitygniew]

Czyli mam rozumieć, że obie formy pochodzą z nieco różnych bałtyckich źródeł, a nie że "Żmudź" to to drugie z wypadniętą jotą i fejlem pisowni?

[Noqa]

Czemu właściwie Sybir zamienił się w Syberię?
Czy to ideologia gender?

[Wedyowisz]

Po ros. ta Sibir'.

[Noqa]

Znaczy zsyłka na Sybir to zawsze była zsyłka na tę Sybir? I wciąż - dlaczego jednak zdecydowano się zrobić z niej Syberię.

[Todsmer]

Z tego samego powodu, dla którego z Rusi zrobiono Ruthenię, a z Polski Polonię

[Obcy]

Jakim cudem mamy mrozić, ale mierzić i zamarzać? Skutek ablautu praindoeuropejskiego o : e, a stąd apofonii o : ь : ъ?
Jakie są przyczyny takiego roztrojenia?

EDIT: Jagodeczka sugeruje, że akurat mierzić jest z gockiego.

[Wedyowisz]

mierzić i zamarzać to po prostu wynik przegłosu ,,sonantów" (grup jer + płynna), mróz to rzeczownik odczasownikowy ze stopniem o, jak mrzeć : mór, dzwon : stp. wznieć (< zwnieć), nóż : scs. въ-ньзѫ.

[Icefał]

Tak mnie zastanawia, czy spotkaliście się z wymową miękkich m,p,b,w, itp. na końcu wyrazu.
Związku ze zbliżającymi się świętami teraz zdałem sobie sprawę, że od zawsze mówię ,,karp" jako [karpʲ], bądź coś podobnego.

[Obcy]

Tak mnie zastanawia, czy spotkaliście się z wymową miękkich m,p,b,w, itp. na końcu wyrazu.
Związku ze zbliżającymi się świętami teraz zdałem sobie sprawę, że od zawsze mówię ,,karp" jako [karpʲ], bądź coś podobnego.

W konserwatywnych fonetycznie gwarach zdarza się coś takiego jako nawiązanie do odmiany typu gołębia, karbia, cietrzewia, Chocimia

Aczkowiek przyznam, że najbardziej rozpala moją wyobraźnię... Gołdap. Jestem zdziwiony, że dla tak rzadkiej końcówki -p utrzymał się tu zarazem rodzaj żeński i deklinacja spółgłoskowa.

[Henryk Pruthenia]

Ja wymawiam miękko.