Co was wkurza w kwestiach językowych [s/z/wi/]

[Vilène]

Nie wiem, można by pisać elementy klasyfikujące literą małą, a identyfikujące zaczynać od większej (morze Bałtyk, morze Północne, ulica Krótka, ulica Zakątek, język Cerkiewny, język Tagalog)?

To już lepiej wyglądałoby pisanie wszystkiego z małej.

[Pingǐno]

"Angielski", np. w zdaniu "Angielski jest językiem międzynarodowym." też funkcjonuje jako rzeczownik.

W razruhskim mam quasi-odrebną-część mowy określającą języki.
Ale w języku polskim nadal jest przymiotnikiem, mimo wszystko.

Nie wiem, czy ładniej wyglądałyby zdania: "Polacy posługują się Polszczyzną"; "Niemcy mówią Niemiecczyzną".

[Widsið]

Ale w języku polskim nadal jest przymiotnikiem, mimo wszystko.

To wcale nie jest takie oczywiste. Istnieją przecież rzeczowniki o formie wywiedzionej z przymiotnika, zarówno w zwykłym słowniku, jak i w toponimii, a w zdaniu mówi ładnym angielskim "angielski" spełnia wyłącznie funkcję rzeczownika. Części mowy to grząski temat, wielu gramatyków proponowało inne podziały, niż ten, który znamy z zajęć gramatyki na polskim w podstawówce.

[Pluur]

wielu gramatyków proponowało inne podziały, niż ten, który znamy z zajęć gramatyki na polskim w podstawówce.

Co masz na myśli?

[Widsið]

To, że szkolny podział części mowy nie jest jedyny; Zygmunt Saloni proponował inny podział.

[Pingǐno]

Jaki konkretniej? Jak nazywają się takie części mowy u niego?

[Widsið]

Jezu, idź do biblioteki po Zarys gramatyki języka polskiego Alicji Nagórko i się wszystkiego dowiesz. Nie mam w tej chwili tej książki pod ręką.

[Pluur]

A to nie jest to: <drugo tabelo>
http://grzegorj.w.interia.pl/gram/pl/czmow.html

[Widsið]

Jest. Nagórko objaśnia, co stoi za tym nazewnictwem.

[Noqa]

Czytanie wszelakich obcojęzycznych nazw przez anglofonów. Komu jak komu, im idzie to groteskowo koszmarnie. Zwłaszcza sam system samogłosek. Przyjęcie, aby czytać a - [a], e - [e], u - [u], o -

• jest dla nich najwyraźniej absolutnie niewyobrażalne.

[Widsið]

Biorąc pod uwagę, że w ich piśmie a nie reprezentuje [a], o nie reprezentuje

• , a e nie reprezentuje [e], jest to całkiem zrozumiałe.

[Wedyowisz]

Czytanie wszelakich obcojęzycznych nazw przez anglofonów. Komu jak komu, im idzie to groteskowo koszmarnie. Zwłaszcza sam system samogłosek. Przyjęcie, aby czytać a - [a], e - [e], u - [u], o -

• jest dla nich najwyraźniej absolutnie niewyobrażalne.
  

Tak? Ja jakoś zawsze czytałem na ZBBie, że w (nowszych!) wyrazach obcych właśnie przyjęte jest odczytywać samogłoski m/w jak w hiszpańskim (niezdolność anglofonów do wypowiedzienia [e],

• bez dyftongizacji to inna sprawa). Może to ci bardziej uświadomieni tylko.

[Noqa]

Tap - /tap/ - [tap]
Pot - /pɒt/ - [pɔt]
Left - /lɛft/ - [lɛft]

Nie rozumiem co masz na myśli. Nie wymagam od nich rozróżniania ɔ/o czy a/æ, ale o jakieś zgrubne trafianie w fonetyczne okolice.

Gubiert, być może w słownikach; ja w telewizji ciągle trafiam na groteskowe wymowy, np. Fukuoka jako [fʌkju:ɔwkə]. Jakby nie mogli zrozumieć, że ich własna pojebana ortografia nie jest światowym standardem. A odczytując wybierali tylko te najbardziej kuriozalne warianty.
Spółgłoski to inna sprawa, ale tu można im wybaczyć, bo na całym świecie zapis jest mocno zróżnicowany.

(Swoją drogą, nieraz marzę o świecie, w którym łacina miałaby ze 40 fonemów. O ileż mniej byłoby z tym irytacji)

[CookieMonster93]

Anglojęzyczni już tak mają... Ja proponowałbym im naukę w szkołach takiej uniwersalnej wymowy dla wyrazów obcych, gdzie jako tako wymawia się samogloski, jak się pisze, np.:

a        US, Kanada Wsch.: æ       UK, Kanada Zach.: a
o        US, Kanada Wsch.: ɑ*~ɔ   UK, Boston, Kanada Zach.: ɒ
e        ɛ
i / y     ɪ ~ i
u        ʊ ~ u

*[ɑ] jak ktoś nie odróżnia [ɑ] i [ɔ] cot-caught merger

[Widsið]

Polscy dziennikarze z "Fenianem", "Glołsesterem", "Luleą", "Clujem" [sic] itd. też nie robią zbyt dobrego wrażenia. Myślę, że Anglików, podobnie jak Polaków, w gruncie rzeczy mało obchodzi poprawna wymowa obcych nazw.