Co was wkurza w kwestiach językowych [s/z/wi/]

[Wedyowisz]

        Dziwi/rozwala/konfunduje mię częste używanie czasownika wierzyć (w X) w sensie ,,uznawać X za bóstwo, oddawać X boską cześć".

    Kalka od łac. credo in

No nie, credo in to chyba raczej (podobnie jak nasze wierzę w w znaczeniu, do którego jestem przyzwyczajony) ,,przyznawać istnienie, uważać za rzeczywiste", ewentualnie ,,ufać, zawierzać się" (jak nasze wierzę w ciebie). Czy sama konstrukcja z przyimkiem jest historycznie skalkowana z łaciny, nie wiem, możliwe; obecnie jest dość powszechna w językach europejskich.

Rozumiem, że przez konteksty takie jak Ahmed wierzy w Allacha pojawia się konotacja kultu, która przenosi się na inne konteksty. Podejrzewam też, że silny nacisk na akt wiary w chrześcijaństwie prowadzi jakoś do synonimizacji owego wierzenia z aktywnością religijną w ogóle w umysłach prostych ludzi. Dodatkowo w polskim słowo wiara może oznaczać tyle co  ,,religia" (a więc cały kompleks wierzeń, obrzędów, zasad...). No bo nieraz spotykam się ze zdaniami w rodzaju ,,będąc poganami wierzyli w słońce" co brzmi dla mnie absurdalnie, tak jakby piszący należał do kultury powszechnego solipsyzmu, uznającej słońce, księżyc, biurko i cały świat za wytwory swej nieokiełznanej wyobraźni. Ci ludzie mają rzecz jasna co innego na myśli.

[Noqa]

Może takie sklejenie znaczeń wynika z monoteizmu? Skoro jest jeden potężny Bóg, to naturalne, że jemu oddaje się cześć.

[Dynozaur]

Pokutujące kłamstwo, że "tak" po małorusku to "tak".

W Lubeldorfie słyszałem miljony rozmów w języku małoruskim i zapewniam, że oni WSZYSCY mówią "da". Kwestja wzchód/zachód nic tu nie ma dogadania, zwłaszcza że większość studjujących w Lbn Rusinów to okupanci Galicji (ew. kaci z Wołynia) i mówią "da".

Podobnie mówią "szo", nie "szczo". I <в> wymawiają jako [v], niezależnie od pozycji (czasem może ubezdźwięczniają do [f]).

I kurwa nawet z tym nie dilujcie. I nie wierzcie cebulackim podręczniczkom.

[Henryk Pruthenia]

Dzisiaj jedna ukrainka jak z nią gadałem w pracy powiedziała łse все. Ale z да się zgodzę.

[Ghoster]

[...........]

[Towarzysz Mauzer]

Z tym wschodnio-słowiańskim "в" sprawa jest taka, że często jest wymawiane z pewnego rodzaju dodatkowym zaokrągleniem ust/lekkim podniesieniem języku może nawet, choć nie wiem dokładnie.

Ale w literackim rosyjskim to chyba tylko przed <o> i wiąże się to z fonetycznymi własnościami tej samogłoski, która jest pod akcentem labializowana.

[Wedyowisz]

Czy sama konstrukcja z przyimkiem jest historycznie skalkowana z łaciny, nie wiem, możliwe; obecnie jest dość powszechna w językach europejskich.

Btw biorąc pod uwagę, że w SCS było m.in. вѣровати въ (kogo, co), a greka chyba (!) nie używa przyimka, coś mi się nie wydaje.

PS. Cytuj i modyfikuj powinny być po przeciwnych stronach posta, naprawdę. Znowu bym se zniszczył posta, gdyby nie cache przeglądarki.

[Dynozaur]

To, jak przetłumaczono imiona w polskim przekładzie książek z serji o Mikołajku.

Co za wybitny tłumacz pomyślał, że to dobry pomysł?

#wzpomnieniazpodstawówki

[Piołunnik]

Nie umiem znaleźć trafniejszego przykładu, to nie żaden grzech. W każdym razie wyrazy zolc, rozny czy piesc wyglądają nieestetycznie. Poza tym chciałem napisać:
Potrzebuje laski, bo juz za mocno cie zranilem.

Nie możesz takiego przykładu znaleźć, bo takiego przykładu nie ma. Nikt by nigdy nie napisał "potrzebuję łaski", to po prostu nie jest podstawowa konstrukcja w jakiej słowo "łaska" występuje. Taka prawdziwa konotacja występuje w zwrocie "okazać łaskę", jak na przykład "okaż mi łaskę ('okaz mi laske'). Mała podpowiedź: chodziło ci o "nie robisz mi łaski", ale znów: jeśli sytuacja jest poważna, to nawet jeśli druga strona pomyśli o sprośnej stronie tej frazy to tej drugiej osobie tego nie wytknie, bo taki zwrot wystąpiłby najprędzej w kłótni. A jeśli nie występuje, to raczej powód do śmiechu i i tak wszyscy by wiedzieli o co chodzi. Nie szukaj przykładów na siłę tylko po to, by udowodnić swoje argumenty, pewne rzeczy po prostu omijają problemy w praktyce, nawet jeśli w teorii zdawałoby się, że słowa "łaska" i "laska" mogą doprowadzić do jakichś kolosalnych nieporozumień.

Swoją drogą jakby ktoś mi napisał "roezhhna~ zhoellcj", bo nie miałby diakrytyków, to w życiu bym się nie domyślił o co mu chodzi.

Przyznam, że raz zdarzyła mi się taka sytuacja, choć przykład jest mało oczywisty — było to na IRC-u, jeszcze w czasach przed-UTF-owych, a chodziło o ,,ładę" (taki samochód; kontekt też był dość nietypowy).

[Henryk Pruthenia]

To, że wszystkie formy z PS zapamiętam po pierwszym ich przeczytaniu a np. takie kitajskie nie.

[Noqa]

Ale to też wina kitajskiego - ich słowniki są jak książki telefoniczne.

[Henryk Pruthenia]

Język przykładowo podany. Może to być też angielski czy coś. 

[spitygniew]

Tlumaczenie angielskiego friend jako "przyjaciel", podczas gdy to slowo odpowiada moze 10% uzyc swojego rzekomego odpowiednika.

[Suedpreussen]

Wkurza mnie Brönsted, w dodatku wymawiany jako /brenszted/ (czyli rozumowanie: jeśli są jakieś kropki to to musi być niemiecki).

[zabojad]

Wkurza mnie Brönsted, w dodatku wymawiany jako /brenszted/ (czyli rozumowanie: jeśli są jakieś kropki to to musi być niemiecki).

Ale ja tu nie widzę kropek...