Anadolūni ēzüki

[Ghoster]

[...........]

[Todsmer]

A grecka eta - "Η"? Przecież pochodzi od znaku na "h", a dopiero potem przeszło na "e". Zresztą z tego znaku pochodzi cyryliczne "и"

Ech kurwa; wiem! Co to ma do tematu? Skoro jakiś debil tak kiedyś zrobił, to znaczy, że trzeba ten schemat powielać?

Debil? Nagłosowe [h] ma tendencję do zanikania, więc taka zmiana zdaje mi się być logiczną.
 

"T" przed "i" wymawiano [t͡ɕ], albo jako coś pośredniego między tym dźwiękiem a [t].

To jedyna taka patalizacja w całym języku?

Nie jedyna, ale reszta nie jest zapisywana - bo po pierwsze tylko kombinacja t+i występuje dość często (w kombinacji t+ü także występuje, ale rzadziej), a po drugie tylko w przypadku "t" palatalizacja zaszła dalej niż do [kʲ] czy podobnych (palatalizuje /i/ albo /y/).

[Feles]

ه /e/

To tak nie działa, przyjacielu. xd

Powiedz to starożytnym Grekom.

[Noqa]

Ghoster, to chyba wynika z tego, że jesteś tu drugim po gościu na A (którego bardzo przepraszam, ale są takie zbitki głosek, których nie jestem w stanie zapamiętać - Aesgir? Asegir?) ekspertem tu od arabskiego, ale chyba uczepił się przez to cię arabocentryzm.
tqrowy lud był pod wpływem Arabów, z nich brał pismo, ale był na tyle inteligentny, by to dostosować do swojego pisma.
/h/ było najbliżej. Wymieszanie półsamogłoski z frykatywem i boczną to jest wcale nie mniejsze wariactwo, ale tak się w polopisie skończyło.
Domyślam się, że zapożyczanie przy tworzeniu łaciny mogło się zdarzać jeszcze większe przekręty.

[Fanael]

gościu na A (którego bardzo przepraszam, ale są takie zbitki głosek, których nie jestem w stanie zapamiętać - Aesgir? Asegir?)

asgair

Also: u góry strony jest link do listy użytkowników.

[Todsmer]

Dla zainteresowanych - ten sam tekst, który podałem w zapisie arabskim, jeszcze bardziej archaiczny niż tam:

Ą hïlïm, üna ouwka, kuda ę ęti wülnǫ, wüdețe konį̈ - edį wüzțaše tękį̈ wüza, wutorï ęșțaše wuli, trüțį büștre ęșțaše ǫža.

[Ghoster]

[...........]

[Todsmer]

Jest przynajmniej jeden alfabet powstały ze zapisu arabskiego - bośniacki, więc nie widzę powodu, żeby inny język nie mógł sobie przerobić abdżad na alfabet.

Poza tym, jeśli zrobiłem taki zapis, to nie znaczy, że nie wiem, jak działa abdżad (chociaż przyznam się, ekspertem jakimś nie jestem). Używam syryjskiego abdżadu do zapisu mojego innego konlangu, i zdaje mi się, że wyszło mi to całkiem nieźle.

Co do traktowania pisma jako sztuki - z jednej strony ładnie i ciekawie, ale z drugiej dla mnie pismo to tylko narzędzie.

EDIT: Języków z arabskim abdżadem przerobionym na alfabet jest więcej. Że wspomnę kirgiski, kazachski (obydwa z zapisem w kilku miejscach zgodnym z moim, m.in. jeśli chodzi o "e" jako "ﻩ"), kurdyjski i chyba też ujgurski.

[zabojad]

GHOSTER JEST ARABEM!!! WYDAŁO SIĘ!

[Ghoster]

[...........]

[Pingǐno]

Wyobraziłem sobie właśnie tuzin Mohamedów nad Ghosterem w drzewie genealogicznym.

[tob ris tob]

GHOSTER JEST ARABEM!!! WYDAŁO SIĘ!

Było. Chociaż to było dziwne i głupie, ale jednak było.

Ludzie, kłócicie się o to, że ktoś gwałci jakiś system, a może spojrzeć by na to tak, że każda ortografia gwałci pismo, którego używa? Mówię też o natlangach. Oczywiste jest, że angielski gwałci łacinkę, francuski diakrytyki, ja sam gwałcę cyrylicę, a Vilénowy chęgił gwałcił hangula. I czemu by nie? Wolność seksualna w typografii?

EDIT: Tak, pojęcia są mylone celowo. Nie, nie zmyśliłem tego teraz. Tak, jestem gimbusem, ale nie teraz. Czepiacie się.

[Todsmer]

Na dniach możecie się spodziewać wersji 2.0 - postanowiłem nieco odnóblanżyć ten język. Możecie się spodziewać paskudnej ortografii, masy zapożyczeń z różnych języków i języka jeszcze mniej przypominającego słowięz.

[Todsmer]

Jako, że zmienia się nieco ortografia, podaję nowy zapis:

a /ä/
ā /ä:/
b /b/
c /dʒ/
ç /t͡ʃ/
d /d/
e /e/
ē /e:/
f /f/
g /ɣ/
h /x/, /h/
i /i/
ī /i:/
ï /ɯ/
ĭ /ɯ:/
j /ʒ/
l /l/, /ɫ/
m /m/
n /n/
o /o/
ō /o:/
p /p/
r /r/
s /s/
ş /ʃ/
t /t/
u /u/
ū /u:/
ü /y/
ŭ /y:/
v /v/
w /w/
y /j/
z /z/

Jak widać, zapis niemal w stu procentach odbija turecką ortografię.

A teraz koniugacja. Za jakiś czas wrzucę deklinację. Albo historię.

I
rēti - mówić

	przeszły dokonany	przeszły niedokonany	teraźniejszy	przyszły dokonany	przyszły niedokonany
sg	rēte	rētaşe	rētï	bōrēte	bōrētaşe
pl	rēteşē	rētahā	rekōtï	bōrēteşē	bōrētahā

II
walī - chwalić

	przeszły dokonany	przeszły niedokonany	teraźniejszy	przyszły dokonany	przyszły niedokonany
sg	walite	walitaşe	walitï	bōwalite	bōwalitaşe
pl	waliteşē	walitahā	walētï	bōwaliteşē	bōwalitahā

Do tego tryb rozkazujący zapisuję w osobnych tabelkach, bo rozróżniane są tam osoby.

I

osoba	sg	pl
1	---	rētĭ
2,3	rēti	rētē

II

osoba	sg	pl
1	---	walitĭ
2,3	walī	walitē

No i teraz odmiana czasownika "być" - büti. Czasownik ten ma wiele form wymarłych już w przypadku innych czasowników.

teraźniejszy:

os.	sg.	pl.
I	esïmi	sĭ
II	esi	se
III	esï	sotï

przeszły dokonany:

os.	sg.	pl.
I	bühï	bümi
II	bü	büse
III	be	büşē

przeszły niedokonany:

sg.	pl.
beşe	behō

przyszły:

os.	sg.	pl.
I	bō	bōmï
II	bōdi	bōte
III	bōdï	bōtï

tryb rozkazujący:

osoba	sg	pl
1	---	bōdĭ
2,3	bōdi	bōdē

[Aureliusz Chmielewski]

IMO tylko ï i ĭ jakoś tak nie pasuje i dziwnie się to czyta jako [ɯ] i [ɯ:]
Wcześniej ortografia była jakoś zbyt azjatycka, teraz jest ok

Choć i tak uwielbiałem wersję pierwszą