Slavlang, nad którym ostatnio pracowałem - język wroski. Nie jest to żaden althistowy projekt czy coś, właściwie nie ma tu konceptu.
Alfabet + wymowa:
Procesy
Akcent i iloczas:• jeśli w danym wyrazie występowały sylaby z samogłoskami długimi, to ostatnia z nich stała się akcentowana
np.:
volé [vəleː] „wola”;
zbožé [zbəˈʒeː] „zboże”;
do vizené [dəvɪzəˈneː] „do widzenia”
• jeśli sylaba z samogłoską długą nie była wygłosowa, to samogłoska długa się skróciła
np.
mi gratsi (<
grátsi) „będziemy grać”;
blogdarít (<
blógdarít<
blogodarít) „dziękować”
• w wyrazach o więcej niż jednej sylabie
e pochodzące od jeru nie jest akcentowane
np.
leži [ləˈʒɪ] „kłamstwa”;
tergi [tərˈgɪ] „targi”;
abelki [ˈɑblkɪ] „jabłka”
• w rzeczownikach, przymiotnikach i czasownikach niezakończonych sylabą z samogłoską długą akcent pada na przedostatnią sylabę (o ile nie zawiera ona
e pochodzącego od jeru)
np.
svobodni [svəˈbɔdnɪ] „wolni”,
mogu [ˈmɔgʏ] „mogą”,
bratri [ˈbrɑtrɪ] „bracia”
• od powyższych zasad jest oczywiście wiele wyjątków
Rzeczowniki:W liczbie pojedynczej kończą się zazwyczaj na spółgłoskę. W tych wypadkach, aby utworzyć z nich liczbę mnogą, dodaje się regularnie końcówkę –
i. Istnieją jednak również rzeczowniki zakończone samogłoską (zazwyczaj –
é). Takie rzeczowniki nie odmieniają się przez liczbę.
Przymiotniki:Przymiotniki w liczbie pojedynczej zawsze kończą się spółgłoską a w liczbie mnogiej mają końcówkę –
i.
Zaimki osobowe i dzierżawcze:
Odmiana czasowników:• Czas przyszły: bezokolicznik (dok. lub ndok.) + –
s (l. poj.) lub –
si (l. mn.)
• Czas przeszły: temat (dok. lub ndok.) + –[
e]
l (l. poj.) lub –
li (l. mn.)
• Tryb rozkazujący: używa się w tej funkcji czasowników w cz. ter.; czasem używa się partykuły
da - „niech”
• Pytania: stawia się zaimek po czasowniku; czasem używa się partykuły
ši – „czy”
(końcówki czasu przyszłego –
s, –
si wzięły się od czasownika
kutét "chcieć")
Tabelka z przykładową odmianą czasowników:
Przyimki:v (
ve) – w
s (
se) – z [kimś]; używa się w funkcji narzędnika
iz – z [kądś]; od
ot – używa się w funkcji dopełniacza
ob – o
pri – przy
pre – dla
prez – przez
do – do
k (
ke) – używa się w funkcji celownika
na – na
nad – nad
pod – pod
Przykładzik:Šlénk perv i vtór ot Vseóbs Deklarasí ot Lidski Pravi:Vseki lidé serozé svobodni i rovni v séb godnóst i sebi pravi. Ni bidu obdareni s rozúm i svedomé i maji šinít k séb spolu v dúk ot braterstev.Vseken šlovék derží vseki pravi i svobodi postanuvani v ten Deklarasí bez vplín iz kakenbíd rožnís ot rozéj, krás, poglóv, réš, vér, politišni i inni miselnosti, narodnóst, spolešen vivód, deržen, ród li kakenbíd inen stán.
Ne možen bíd pritóm spravené neken rožnís iz povód ot politišen, zakonen li meznaroden situasí ot krajín li oblást, ke któr dán osób patrí, bez vplín iz tóg, ši dán krajín bíd nepodlegel, li pod povernóst, ne sevlodáj samdéln li bíd v kakenbíd sposób obmezén v séb samvlóz.
