Po lewej stronie jest odpowiednik tego co Koreańczycy nazywają "jamo" po prawej właściwe znaki.

Kreski ukośne symbolizują wargi, pionowe to zęby, ta część przypominająca zjeżdżalnie to język. Od góry i od dołu obejmują je kolejno twarde i miękkie podniebienia fala symbolizuje drganie krtani.You cannot view this attachment.

Imię Jurand spopularyzowane przez Sienkiewicza, pochodzi ponoć z błędnego odczytania przez Franciszka Piekosińskiego latynizowanego imienia Jarandus jako Jurandus.

łot. lūkot - ang. to look 'patrzeć'

ludż. λαυδα /ˈlaʊ̯da/ - rekin

ludż. συιδη /ˈsidi/ - ciąża

pdw. ulāi /uɬaːi̯/ - barwić

pdw. rāuta /ʙaːu̯ta/ - rekin

Ruszył hartykuł o ludżoryckim na naszej wiki: klik!

Dodałem też odmianę rzeczowników oraz liczebniki.

Cytat: Todsmer w Czerwiec 29, 2017, 20:29:02Co ciekawe, bardzo podobny proces był w germańskich (*braudą i *hlaibaz -> ang. bread i loaf, niem Brot i Laib).

Z czego wynika ta odwrotność samogłoskowa między ang. i niem., tzn. ang. -ea- : niem. -o- dla 'chleba' i -oa- : -ai- dla 'bochenka'?
Wygląda na to, że 'panna młoda' (ang. bride, niem. Braut) jest związana z 'chlebem' (ang. bread, niem. Brot). Czy był jakiś germański obrzęd z chlebem, np. przed wejściem panny młodej do nowego domu?

Krótki artykuł o lewo-/ prawo-skrętności z UJ:
https://nauka.uj.edu.pl/pl_PL/aktualnosci/-/journal_content/56_INSTANCE_Sz8leL0jYQen/74541952/143020152

Cytat: Łudomian w Marzec 18, 2024, 17:02:53Nagłosowe o- w grece pochodzi z *h3e-, oraz z *Ho- (gdzie H to dowolny laryngał: *h1, *h2 lub *h3). Ale łac. anguis definitywnie pochodzi z formy z *h2e-, więc nie ma jak tego ze sobą pogodzić.

Michiel de Vaan w swoim słowniku etymologicznym łaciny (Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages) przy anguis jako h2(e)ngwh- podaje rekonstrukcję h2e- / h2o-gwh dla greckiego 'węża'. Pisze również dalej:

CytatMaybe *n was introduced into this stem by analogy with verbs for 'to twist, wind'.

Nie wiem tylko, czy chodzi mu o ten sam rdzeń co w polskim 'wąski' czy może jakiś inny.