Tatlimui

[Ghoster]

Tatlimui

Czas przedstawić trochę tego konlangu. Sam projekt jest nieco starszy, bowiem dłuższy czas temu prezentowałem także tłumaczenie Bajki Schleichera w tym języku, niemniej ostatnimi czasy wziąłem się za niego na nowo i, mam nadzieję, teraz będzie wyglądał nieco lepiej. Wbrew pozorom Tatlimui nie jest językiem a posteriori, jest ono jedynie inspirowane rodzimymi językami Ameryki, konkretniej wymarłymi językami Azteków, Majów i Zapoteków, a także nieco Nahuatlem, zauważalne mogą być też znikome wpływy Māori.

Tatlimui to język alternacyjno-fleksyjny, to jest opiera się na dwu- bądź trójspółgłoskowych rdzeniach, które ulegają alternacjom samogłoskowym, oraz dodawane są do nich przed-, przy- oraz okołorostki o przeróżnych funkcjach. Tatlimui nie można prosto zaklasyfikować do jednej określonej kategorii, gdyż gramatyka opiera się zarówno na alternacjach jak i fleksyjnych wymianach, przy których nawet spółgłoski pierwotnie zawarte w rdzeniu słowa mogą ulec redukcji. Szyk zdania to VOS (Orzeczenie, dopełnienie, podmiot) i nie ma od tego wyjątków; czasami jednak funkcję dopełnienia może pełnić także orzeczenie; dzieje się tak, ponieważ Tatlimui jest przepełniony czasownikami pełniącymi zarówno funkcję czasownika jak i rzeczownika - można to porównać do konstrukcji "obiadować" bądź "śniadaniować", które to wyrażają konstrukcje "jeść obiad" oraz "jeść śniadanie". Akcent jest zawsze ruchomy (uzależniony jest on od pozycji samogłosek długich w danym słowie), struktura sylaby to (C)V(ː)(C).

Fonetyka

	Przednie:	Centralne:	Tylne:
Przymknięte:	[i] i [iː] ī		[u] u [uː] ū
Średnie:	[ɛ] e [ɛː] ē		[ɔ] o [ɔː] ō
Otwarte:		[a] a [aː] ā

System samogłosek jest niezwykle prosty, niemniej należałoby wspomnieć o kilku rzeczach; po pierwsze *nieprzydechowe zwarcie krtaniowe*, które nie stanowi osobnego fonemu, *nigdy* nie jest wymawiane na początku zdania/wyrazu, za to może być wymówione na końcu; konkretniej po krótkich samogłoskach. Nie zapisuje się go wówczas, jednak należy pamiętać, iż ono tam jest.

Harmonia samogłoskowa jest niezwykle unikalna - nie opiera się bowiem ani na kolorze, ani na otwartości samogłosek. Otóż; w jednym słowie *nigdy* nie mogą wystąpić więcej niż trzy rodzaje samogłosek (dajmy na ten przykład "a", "o" oraz "i"), nie tyczy się to jednak ich długości. Wówczas, jeżeli jest to konieczne przez przed- lub przyrostki, następują takowe zmiany: i→a/e; e→a/i; a→i/o; o→a/u; u→o/a; oczywiście samogłoska podana jako pierwsza ma pierwszeństwo w przemianach.

	Wargowe:	Dziąsłowe:	Palatalne:	Welarne:	Krtaniowe:
Nosowe:	[m] m	[n] n		[ŋ] ng
Zwarte:	[pʰ] p	[tʰ] t		[kʰ] c	[ʔʰ] '
Ejektywne:	[ɓ] b	[t’] tt [ʦ’] ttz		[k’] q
Boczne:	[pˡ] pl	[tˡ] tl [l] l		[kˡ] cl
Afrykaty:		[ʦ] tz	[ʨ] tx
Szczelinowe:		[s] z	[ɕ] x		[h] h
Aproksymanty:	[w] hu-		[j] y-
Drżące:		[r] r

Powyżej wszystko winno być raczej przejrzyste i klarowne. Wyżej wspomniałem także o nieprzydechowym zwarciu krtaniowym, które występuje na końcu wyrazu po samogłosce krótkiej, niemniej nie jest ono fonemiczne, dlatego nie uwzględniłem go w powyższej tabelce. Warto także wspomnieć, iż żadne geminaty nie mają prawa wystąpić w Tatlimui - jeśli natomiast zdarzy się, że na granicy morfemów wystąpią te same spółgłoski, są one wymawiane jak jedna.

Rzeczownik

W Tatlimui rzeczowniki przyjmują określone alternacje samogłoskowe, wraz z tak zwanym przyrostkiem pierwotnym, który jest usuwany przy wszelkich złożeniach (warto nadkreślić, iż alternacje samogłoskowe nie występują w nieregularnych wyrazach jedno-sylabowych, niemniej przyrostki są do nich dołączane mimo wszystko). Przedstawię może na początku kilka podstawowych rdzeni spółgłoskowych (zacznijmy od najprostszych; to jest dwuspółgłoskowych):
T-M : Jeść (także: jedzenie, jedzony)
N-P : Widzieć (także: widok, widoczny)
C-Z : Mówić (także: mowa, powiedziany)
R-C : Pisać (także: pismo, pisany)
H-' : Czytać (także: czytanie, czytany)
Wszelkie regularne rdzenie podlegają tym samym, prostym alternacjom samogłoskowym, z których poniżej przedstawiam kilka tyczących się rzeczowników:
CāCatl, CāCotl, CāCitl : Przedmiot służący do... (np. Rācitl - ołówek, Hā'otl - okulary)
CēoCatl, CēoCotl, CēoCitl : Przedmiot od... (np. Rēocotl - zeszyt, Hēo'otl - książka)
aCoCātz, aCoCōtz, aCoCītz : Osoba wykonująca... (np. Arocātz - pisarz, Aho'ātz - czytacz)
iCīCapli : Miejsce, w którym robi się... (np. Irīcapli - Pisarnia, Ihī'apli - biblioteka)
naCuCān : Czynność... (np. Narucān - pisanie, Nahu'ān - czytanie)
ōConCohuī : Pojęcie Abstrakcyjne
Podstawowe rzeczowniki tworzy się w taki sposób; tutaj należy jednak wspomnieć o tym, iż przyrostek końcowy (np. -atl bądź -itz) to tak zwany przyrostek pierwotny, który odpada przy wszelkich złożeniach. Jaka forma decyduje o samogłosce znajdującej się przed "tl"? W Tatlimui wszelkie przedmiony posiadają płeć (męską, żeńską bądź nijaką/mnogą) określaną według tego, do czego przedmiot służy i przez kogo jest używany; czyli "miecz", jako typowy oręż rycerski, uznany byłby za mężczyznę, podczas gdy "kapelusz", głównie jako odzienie damskie, miałby, analogicznie, płeć żeńską. Liczba mnoga zależy właśnie od tego jakiej płci jest wyraz wyjściowy, poniżej kilka przykładów:
Pisarz (m.): Arocātz → Clarocāh
Pisarka (ż.): Arocītz → Plarocāh
Ołówek (n.): Rācitl → Tlerācah

Czekam na wasze komentarze; do niedzieli postaram się napisać coś więcej o gramatyce.

[Aureliusz Chmielewski]

Taki to już problem dobrze wykonanej, rzemieślniczej roboty, to jest profesjonalnie zrobionych konlangów - mało ludzi to komentuje, bo praktycznie nie ma czego. Prócz poklepania po plecach i powiedzenia "świetne to jest" raczej nic więcej do głowy nie przychodzi, niemniej mimo wszystko jestem bardzo ciekaw jak się ten język prezentuje; masz może skończone tłumaczenia jakichś dłuższych tekstów?

[Ghoster]

Niestety dłuższych tekstów nie ma, ponieważ język ledwo co wyszedł z fazy konceptu, ale postaram się małymi krokami dążyć do doprowadzenia gramatyki na zadowalający poziom, bym mógł swobodnie przetłumaczyć co większe twory.

Słowotwórstwo/Alternacje

W Tatlimui alternacje samogłoskowe (bądź, nieco bardziej dokładniej, alternacje samogłoskowo-spółgłoskowe) nie pełnią roli stricte-gramatycznej, alternacje służą głównie tworzeniu nowych wyrazów (ich faktyczna forma gramatyczna pojawia się tylko i wyłącznie w czasownikach). Jak już wcześniej wspomniałem, w Tatlimui występują dwu- bądź trójspółgłoskowe rdzenie wyjściowe (prócz nielicznych nieregularności), od których można stworzyć multum wyrazów, poczynając od rzeczowników (o płci męskiej, żeńskiej bądź nijakiej; w liczbie pojedynczej li mnogiej), przez przymiotniki (które są *niezwykle* ubogie gramatycznie w porównaniu do innych wyrazów), kończąc na czasownikach (o średnio-skomplikowanych formach, typowych dla języków aglutynacyjnych, którym początkowo było Tatlimui). Poniżej przedstawiam wszystkie aktualne alternacje, jakie mogą zajść wychodząc z rdzeni.

Rdzeń Dwuspółgłoskowy:	Rdzeń Trójspółgłoskowy:	Funkcjonalność:
C(III)āCatl, C(III)āCitl, C(III)āCotl	ChueC(III)āCatl, ChueC(III)āCitl, ChueC(III)āCotl	Przedmioty stosowane do użytku... (małe)
CūCatl, CūCitl, CūCotl	CoCūCatl, CoCūCitl, CoCūCotl	Przedmioty stosowane do użytku... (duże)
CēoC(I)atl, CēoC(I)itl, CēoC(I)otl	CeCōC(I)atl, CeCōC(I)itl, CeCōC(I)otl	Inne przedmioty... (małe)
CeCamatl, CeCamitl, CeCamotl	CeCamCatl, CeCamCitl, CeCamCotl	Inne przedmioty... (duże)
aC(I)oCātz, aC(I)oCītz, aC(I)oCōtz	aCuC(I)iCātz, aCuC(I)iCītz, aCuC(I)iCātz	Osoba wykonująca czynność/zawód...
oC(III)ēCatz, oC(III)ēCitz, oC(III)ēCotz	oCenC(III)ēCatz, oCenC(III)ēCitz, oCenC(III)ēCotz	Dana osoba...
iC(IV)īCapli	iCiC(IV)āCupli	Miejsce...
naCuCān	naCanCuCān	Czynność... (bezokol./rzecz. odczas.)
ōCoC(IV)ohuī	C(I)oCōC(IV)ohuī	Pojęcie abstrakcyjne...
CoC(I)ācl, CoC(I)īcl, CoC(I)ōcl	CoCaēC(I)ācl, CoCaēC(I)īcl, CoCaēC(I)ōcl	Zwierzę...
CiCācl, CiCīcl, CiCōcl	CīCiCācl, CīCiCīcl, CīCiCōcl	Obiekt naturalny, środowisko...
CaCīn	CiCāCin	Baza czasownika (płeć męska)
CitliC(II)īn	CiCātliC(II)īn	Baza czasownika (płeć żeńska)
CāeCīn	CaCēCīn	Baza czasownika (płeć nijaka)
uCaCe	āCaC(III)iCa	Baza przymiotnika
iCāCatt	CiCāCatt	Rzecz. odprzymio.
biCāCil	biCaCāCil	Jedzenie
ettzoC(III)āC(I)otl	ettzoCaC(III)āC(I)otl	Bóstwo

Z czasem, gdy zajdzie taka potrzeba, rdzeni przybędzie, na razie jednak to ilość wystarczająca, warto zwrócić uwagę na to, iż przy zmianie rdzenia z dwuspółgłoskowego na trójspółgłoskowy, samogłoski długie posuwają się naprzód w obrębie słowa, jeśli stoją na początku, nawet jeśli długość miałaby przejść z jednej samogłoski na inną.

Następnym razem napiszę coś o czasownikach (postaram się także wrzucić coś na temat nieregularności), a tymczasem prezentuję dodatkowo zalążek pisma, które powstaje w myśli zapisywania nim Tatlimui.

[Ghoster]

Zaimki Osobowe

	Liczba Pojedyncza:	Liczba Mnoga:
Os. 1 (m.):	Ihuā	Clīn
Os. 1 (ż.):	Ihuā	Plīn
Os. 1 (n.):		Tlīn
Os. 2 (m.):	Tlam	Clam
Os. 2 (ż.):	Tlim	Plam
Os. 2 (n.):		Tlam
Os. 3 (m.):	Ērūa	Clerū
Os. 3 (ż.):	Ērūi	Plerū
Os. 3 (n.):	Ērūo	Tlerū

Pierwsza osoba rodzaju nijakiego nie istnieje, ponieważ przedmioty nie gadają, a druga osoba rodzaju nijakiego nie istnieje, bo ludzie zazwyczaj nie gadają do przedmiotów.

Czasowniki

W Tatlimui czasowniki odmieniają się przez osobę, płeć (w drugiej oraz trzeciej osobie), czas i (niejako) liczbę. Każdy czasownik, tak jak zdecydowana większość słów w tym języku, pochodzi od konkretnego rdzenia, *a dodatkowo*, o czym już wspomniałem w ostatnim poście, są okraszone typową alternacją czasownikową (która to bazuje na płci). Tak więc małe powtórzenie:

Rdzeń Dwuspółgłoskowy:	Rdzeń Trójspółgłoskowy:	Funkcjonalność:
CaCīn	CiCāCin	Baza czasownika (płeć męska)
CitliCīn	CiCātliCīn	Baza czasownika (płeć żeńska)
CāeCīn	CaCēCīn	Baza czasownika (płeć nijaka)

Teraz, na bazie rdzenia R-C (co oznacza "pisać) utworzymy szereg czasowników.

Racīn ihuā. - Ja piszę (m./ż.).
Racīntla tlam. - Ty piszesz (m.).
Ritlicāntli tlim. - Ty piszesz (ż.).
Racōxitz ērūa. - On pisze (m.).
Ritlicāi ērūi. - Ona pisze (ż.).
Rāecan ērūo. - Ono pisze (n.) (ta forma jest praktycznie jednak niemożliwe, "przedmioty" nie mogą pisać).

Īncārac X. - Piszemy/Piszecie/piszą; tutaj można wstawić dowolny zaimek w liczbie mnogiej.

Pogrubieniem zaznaczyłem przyrostki i przedrostki, jakie wchodzą do czasowników, jest to ważne, gdyż "-īn" pochodzące z alternacji bazowej czasownika *nie jest* trwałe, jest to jedynie bazowy przyrostek, który, jak wspomniałem, odpada w złączeniach.

Czas przeszły jest niezwykle prosty, jeżeli czasownik zaczyna się na samogłoskę, na początek wchodzi przedrostek Ng-, a jeżeli na spółgłoskę, zaczyna się wówczas od Txō-. Przykład:
Txōrac ihuā. - Ja pisałem.
Ngīncārac clerū. - Oni pisali.

Dokonalność i niedokonalność czasowników nie istnieje, ale można oddać to poprzez jedną z superpartykuł (warto napomknąć, iż superpartykuły mogą dowolnie zmieniać pozycję w zdaniu):
Mītlin txōrac ihuā. - Ja napisałem (proces jest zakończony).
Clōtzic txōrac ihuā. - Ja pisałem (proces nie jest zakończony).
Ixihuo txōrac ihuā. - Ja pisałem (nie wiadomo czy proces jest zakończony).
Ēcacli txōrac ihuā. - Ja pisałem (nie wiadomo czy proces jest zakończony, ale został na pewno przerwany).

To by było na tyle.

[Ghoster]

Przypadki

W Tatlimui występują cztery przypadki: mianownik (wyrażający agensa; pełni dodatkowo wszelkie funkcje, jakich nie pełnią pozostałe przypadki), biernik (wyrażający pacjensa), possesyw (wyrażający przynależność do określanego podmiotu) oraz prepozycjonal (używany w konstrukcjach z przyimkami) i na razie nic się nie zanosi, by było ich więcej, poniżej dam małą rozpiskę owych przypadków wraz z przykładami w użyciu.

Mianownik (wyraża agensa)
Brak przyrostków/przedrostków.
Tāeman ngoraēpōcl.
Tāeman ngoraēpōcl.
Jeść^{(O. 3 l. poj. njk.) (Mian.)}jaguar.
Jaguar je.

Biernik (wyraża pacjensa)
Przedrostki: xō-, x-
Txō'alīn xō'elamatl ihuā.
Txō'alīn xō'elamatl ihuā.
^{(Cz. prze. dok.)}Otwierać^{(1. os. l. poj.) (Bier.)}drzwi ja
Ja otworzyłem drzwi.

Possesyw (wyraża przynależność)
Przyrostki: -om, -on, -ong (zależne od następującego słowa)
Ixo ītōca olēmitzom pocōcl.
Ixo ītōca olēmitzom pocōcl.
^(Oto)Jest mój matka^(Poss.) pies.
To jest pies mojej matki.

Prepozycjonal (używany w konstrukcjach z przyimkami)
Przyrostki: -īzo, -zo
Ngāpli rata tlepocāh ū ipīzaplizo ihuā.
Ngāpli rata tlepocāh ū ipīzaplizo ihuā.
Mam dwa pies^{(L. mn.)} w dom^(Prep.) ja
Ja mam w domu dwa psy.

Zaimki Dzierżawcze

	Liczba Pojedyncza:	Liczba Mnoga:
Os. 1 (m.):	Ītōca	Litzitlū
Os. 1 (ż.):	Māonca	Litzitlū
Os. 1 (n.):		Litzitlū
Os. 2 (m.):	Ahōn	Zōn
Os. 2 (ż.):	Ihīn	Zōn
Os. 2 (n.):		Zōn
Os. 3 (m.):	Tucūti	Hapāca
Os. 3 (ż.):	Tīci	Hapāca
Os. 3 (n.):	Tōhiotl	Hapāca

Superpatykuły

Tatlimui zna trochę superpartykuł, które (co jużem wcześciej wytłumaczył) mogą dowolnie zmieniać pozycję w zdaniu (ogólnie to warto przy tym wspomnieć, iż wszelkie okoliczniki czasu i miejsca obierają swobodne miejsce w zdaniu wedle widzi-mi-się mówiącego).
Partykuły dokonalności/niedokonalności:
Mītlin - Proces jest zakończony.
Clōtzic - Proces nie jest zakończony.
Ixihuo - Nie wiadomo czy proces jest zakończony.
Ēcacli - Nie wiadomo czy proces jest zakończony, ale został na pewno przerwany.
Partykuły potwierdzenia/przeczenia:
Ihimpō - Całe wypowiedziane zdanie jest nieprawdziwe.
Āru - Powątpiewa się w prawdziwość całego zdania.
Xitzopī - Całe wypowiedziane zdanie jest w stu procentach prawdziwe.
Icotxaē - Chociaż istnieją wątpliwości, wypowiedziane zdanie jest w stu procentach prawdziwe.
Partykuły rozkazu/życzeń:
Incuti - Życzenie.
Oplēpe - Prośba.
Tīrungū - Rozkaz.
Ihītlohi - Błaganie.
Huālaclu - Bardzo subtelna prośba.
Superpartykuły czasu:
Ngāra - Zawsze.
Xiclo - Nigdy.

[Ghoster]

Taki to już problem dobrze wykonanej, rzemieślniczej roboty, to jest profesjonalnie zrobionych konlangów - mało ludzi to komentuje, bo praktycznie nie ma czego. Prócz poklepania po plecach i powiedzenia "świetne to jest" raczej nic więcej do głowy nie przychodzi, niemniej mimo wszystko jestem bardzo ciekaw jak się ten język prezentuje; masz może skończone tłumaczenia jakichś dłuższych tekstów?

Jako iż musiałem się trochę pomęczyć przy tłumaczeniu tekstu na forumowe wyzwanie, poniżej daję przykład tego jak się język prezentuje, niemniej bez tłumaczenia (wiadomo dlaczego).



Nāli ingrītlan xāpaco hū ipīhaplizo maclōxitz imcō urame xērūi ihī ānca txōlahuōxitz.
Tuitxe txōhuacōxitz mītlin ngōplonzohuī ērūa ihī īncāmapiza utōhutī.
Hīropancā cazōxitz hī imcō ngōconzohuī, mātlici nanōxitz, ihī pengōi ōtxonrohuī nē txōhuipōcl titxōcl, alacī cōmto placlētlan.
Hīropancā lāehuan anangco hīropancā txōlāehuan nantlōi.

[naːli iŋriː'tˡan ɕaːpa'kɔ huː ipiːhapli'sɔ makˡɔː'ɕiʦ imkɔː uramɛ ɕɛːruːi ihiː aːnka ʨɔːlawoː'ɕiʦ]
[tuiʨɛ ʨɔːwakɔː'ɕiʦ miːtˡin ŋɔːpˡɔkɔnsɔ'wiː ɛːruːa ihiː iːnkaːmapi'sa utɔːhutiː]
[hiːrɔpankaː kasɔː'ɕiʦ hiː imcɔː ŋɔːkɔnsɔ'wi] [maːtˡiki nanɔː'ɕiʦ] [ihiː pɛŋɔːi ɔːʨɔnrɔ'wiː nɛː ʨɔːwi'pɔːkˡ ti'ʨɔːkˡ] [alakiː kɔːmtɔ pˡakˡɛː'tˡan]
[hiːrɔpankaː laːɛ'wan anaŋ'ko hiːrɔpankaː ʨɔːlaːɛ'wan nan'tˡɔːi]

[Ghoster]

Zmiany Fonetyczne

Dobra, jako iż Tatlimui przyjmuje formy fleksyjne, czas opisać trochę zjawisk fonetycznych, jakie temu towarzyszą. Dzielą się one właściwie na cztery kategorie (tak też będę je oznaczał później): patalizacja pierwsza (I), patalizacja druga (II), regulacja (III) oraz unosowienie (IV).

Patalizacja Pierwsza:
Patalizacja pierwsza (oznaczana numerem I) jest procesem, który doprowadził do zmiękczenia się danych spógłosek, przez co przeszły one w ich miękkie odpowiedniki. Oto procesy jakie zaszły podczas przemiany pierwszej:
[p]→[w]
[tʰ]→[ʦ]
[kʰ]→[ʨ]
[l]→[j]

Patalizacja Druga:
Jest to drugiż z kolei (tym samym ostatni) proces zmiękczenia spółgłosek (oznaczany numerem II), opierał się już na nieco innych zasadach niż patalizacja pierwsza. Oto procesy jakie zaszły podczas przemiany drugiej:
[tˡ]→[l]
[tʰ]→[s]
[kʰ]→[j]

Regulacja:
Trzeci proces (oznaczany numerem III) opiera się na przemianach, które zredukowały głoski do ich czystej (pierwotnej) formy; regulacja daje bardzo dobry wgląd na to, które głoski pochodzą od których w Tatlimui. Oto procesy jakie zaszły podczas przemiany trzeciej:
[ɓ]→[p]
[t’]→[tʰ]
[ʦ’]→[ʦ]
[k’]→[kʰ]
[kʰʷ]→[w]
[ʔʰ]→[h]

Unosowienie:
Unosowienie (oznaczane numerem IV) jest ostatnią zmianą fonetyczną, która powinna być dość jasna; oznacza ona prenasalizację niektórych głosek zwartych. Oto procesy jakie zaszły podczas przemiany czwartej:
[ɓ]→[mɓ]
[tʰ]→[ntʰ]
[tˡ]→[ntˡ]
[kʰ]→[ŋkʰ]
[kʰʷ]→[ŋkʰʷ]
[kˡ]→[ŋkˡ]

Zmodyfikowałem także fonetykę języka (przede wszystkim dodałem głoski ejektywne), ale resztę postów poprawię innym razem (szczególnie muszę rozwinąć system alternacji samogłoskowych, do których będą się wliczać powyższe zmiany fonetyczne).

[Drukarz]

Ixihuo txōrac świetny conlang Tlam (nie jestem w ogóle pewny czy poprawnie, ale co tam ). Pracuj nad nim dalej, takich projektów nie wolno nigdy porzucać. Tych zmian fonetycznych wcale nie rozumiem, ale może po dłuższym analizowaniu wreszcie coś mi do głowy wejdzie Pomysł z rdzeniami - szkoda, że ja też na coś podobnego nie wpadłem Tekstu też jeszcze nie odszyfrowałem - komuś już się udało? Podsumowując - naprawdę solidna robota i czekam na więcej.

[Ghoster]

Ixihuo txōrac świetny conlang Tlam (nie jestem w ogóle pewny czy poprawnie, ale co tam ).

Hmm... Napisałem świetny konlang? Jeśli tak, to byłoby to:
Txōracīntla ubaxe xōconlang tlam.
[ʨɔːrakiːntˡa uɓaɕɛ ɕɔkɔnlaŋ tˡam]
Txōracīntla ubaxe xōconlang tlam.
^{(cz. prze.)}Pisać^{(2 os. l. poj.)} dobry ^(biernik)konlang ty.
Użycie "ixihuo" jest tam raczej niepotrzebne; niemniej fajnie, że ktoś się stara. Jeżeli chcesz potworzyć trochę więcej, to na wikipedii znajduje się mały słownik Tatlimui, w którym znajduje się kilka bazowych rdzeni, jakich używałem do tłumaczenia różnych tekstów by sprawdzić, jak się konlang prezentuje (w ogóle to słowo "konlang" przyjmie inną formę w tym języku, będę go prowadził purystycznie).

Tych zmian fonetycznych wcale nie rozumiem, ale może po dłuższym analizowaniu wreszcie coś mi do głowy wejdzie

Tzn. czego konkretnie? Postaram się dać pewien przykład.
Rdzeń P-C oznacza psa.
Opończa samogłoskowa CoC(I)ācl oznacza zwierzę.
Teorytycznie słowo "pies" brzmiałoby Pocācl, ale na drugą spółgłoskę oddziaływuje pierwsza patalizacja (I), więc spółgłoska [kʰ] zamienia się na [ʨ], tym samym sprawiając, iż słowo to Potxācl.

Pomysł z rdzeniami - szkoda, że ja też na coś podobnego nie wpadłem

Pomysł raczej nowy nie jest; występuje w językach semickich, berberyjskich i pewnie by się jeszcze inne znalazły, a na tym forum asgair już prezentował oparty na tym pomyśle świetny Anāril; niemniej warto pomyśleć nad tym jakie nowe rozwiązania możnaby wprowadzić do konlangów, nowi użytkownicy mają tutaj duże pole do popisu, o wiele większe niż ci starsi, którzy zajmują się już tylko slawlangami. xd

Tekstu też jeszcze nie odszyfrowałem - komuś już się udało?

Fanaelowi się udało (z tego co wiem, nie widziałem jego tłumaczenia) z racji faktu, iż tekst ten był wykorzystany do Głuchego Telefonu na forum, a jemu ów tekst właśnie wysłałem. Przy okazji dowiedziałem się, iż w tekście znajdują się dwa błędy (które powyżej już poprawiłem), ale warto także wspomnieć, iż tekst był pisany w systemie alternacyjno-aglutynacyjnym, nie alternacyjno-fleksyjnym, dlatego żadnych zmian fonetycznych nie można brać pod uwagę (czyli należy wyprowadzać tylko czyste formy wyrazów z rdzeni + prefiksy, sufiksy bądź cyrkumfiksy), jeśli ktoś chce wiedzieć o czym jest tekst.

Podsumowując - naprawdę solidna robota i czekam na więcej.

Teraz niestety będę miał niezwykle mało czasu na pracę nad konlangiem, a i nie wiem w sumie czy dostęp do internetu mieć będę, dlatego nic nie obiecuję, ale po wakacjach na pewno się pojawi coś więcej, być może nawet nagrania.

EDIT: Usunie ktoś posty tego bota?...

[Drukarz]

Dzięki za pomoc, na pewno popróbuję coś jeszcze stworzyć I mam jeszcze dwa pytania - napiszesz coś o przymiotniku, bo skoro dobry to ubaxe, to jak tworzyć inne itd. A drugie - czy ten fragment pisma, który pokazałeś wcześniej będzie jeszcze rozwijany, czy może projekt odłożony/porzucony?

[Ghoster]

napiszesz coś o przymiotniku, bo skoro dobry to ubaxe, to jak tworzyć inne itd.

Jak wspomniałem gdzieś na początku:

[...]przez przymiotniki (które są *niezwykle* ubogie gramatycznie w porównaniu do innych wyrazów)[...]

Oznacza to, że przymiotniki wyciąga się z podstawowego rdzenia spółgłoskowego i dodaje się jedynie alternację przymiotnika (przy rdzeniach dwu-spółgłoskowych uCaCe, a przy trójspółgłoskowych āCaC(III)iCa) i... Praktycznie tyle; ot, jedna forma przymiotnika dla wszystkiego (formy męskie, żeńskie, nijakie, liczby mnogie, odmiana przez przypadki - wszystko ma taką samą formę w przymiotniku).

czy ten fragment pisma, który pokazałeś wcześniej będzie jeszcze rozwijany, czy może projekt odłożony/porzucony?

Ten konkretny fragment rozwijany nie będzie (jest praktycznie gotowy, pomijając fleksję, która po nim weszła), ale na pewno będą nowe teksty (spróbuję nawet dzisiaj coś zrobić... A w sumie to kij, nawet postaram się wsadzić jeszcze dziś jakieś nagrania).

[Drukarz]

Ok, dzięki za wyjaśnienie Fajnie, że nie wszystko jest aż tak rozbudowane jak np. czasowniki Nagrań już się nie mogę doczekać.

[Ghoster]

W swym domu w R’lyeh czeka w uśpieniu martwy Cthulhu.
Barōxitz ū izāclattīzo hū bēyexon ipīzaplizo hū Rilehīzo utxare Cuttzūlu.
[ɓarɔːɕiʦ uː isaːkˡat’īso huː ɓɛːjɛɕɔn ipiːsapˡisɔ huː rilɛhiːso uʨarɛ kuʦ’uːlu]
Barōxitz ū izāclattīzo hū bēyexon ipīzaplizo hū Rilehīzo utxare Cuttzūlu.
Czekać^{(3 os. l. poj r. ms.)} w sen^{(prepozycjonal)} w swoim dom^{(prepozycjonal)} w R'Lyeh^{(prepozycjonal)} martwy Cthulhu.
W swym domu w R’lyeh czeka w uśpieniu martwy Cthulhu.

A oto nagranie (jakość woła do pomstę do nieba, a i nad akcentem nie ćwiczyłem więcej niż dwie minuty, ale jest poniekąd wzgląd na to, jak język się prezentuje):

[Noqa]

Bardzo ciekawy język, na tle tego, co przegladałem, co powstało podczas mojej nieobecności zdecydowanie się wyróżnia. Oryginalny i wyglada na przemyślany. No i prezentacja wzorowa.
Brzmienie bardzo fajne, ma autentycznie charakter mezoamerykański (czy tam południowiej), nieźle to wymawiasz. W każdym razie brzmi jak te nagrania natywów na yuotube.

Czy zaimki osobowe zawsze muszą się w zdaniu pojawiać czy to tylko zbieg okoliczności?
W fonetykę musiałbym się jeszcze wczytać. Te funkcjonalności funkcjonują gdzieś realnie? Bo wydają mi się odrobinę naciągane miejscami.

[Ghoster]

Bardzo ciekawy język, na tle tego, co przegladałem, co powstało podczas mojej nieobecności zdecydowanie się wyróżnia. Oryginalny i wyglada na przemyślany. No i prezentacja wzorowa.

Dziękuję serdecznie.

Brzmienie bardzo fajne, ma autentycznie charakter mezoamerykański (czy tam południowiej), nieźle to wymawiasz. W każdym razie brzmi jak te nagrania natywów na yuotube.

Czy ja wiem? Przy tamtym nagraniu poćwiczyłem naprawdę krótko (starałem się po prostu nie popełnić żadnego błędu przy wymowie, ale akcent był straszny), ale na pewno zainteresuje cię końcówka tego posta.

Czy zaimki osobowe zawsze muszą się w zdaniu pojawiać czy to tylko zbieg okoliczności?

Nie, nie muszą (niemniej podmiot zawsze musi się w zdaniu znajdować), nie rozumiem tym samym skąd wyciągnąłeś ów wniosek?

Te funkcjonalności funkcjonują gdzieś realnie? Bo wydają mi się odrobinę naciągane miejscami.

Nie wiem do końca jak to działa w arabskim, niemniej zakładam, iż bardzo podobnie, chociaż nie tak krytycznie (to jest: nie mają takich dziwactw jak opończa samogłoskowa oznaczająca zwierzę, ale na pewno jakieś ogólne kilka schematów odnoszących się do osób żywych tam są).

No więc teraz trochę o samym języku.
Tatlimui przeszło ostatnio kilka zmian (zmieniłem nieco fonetykę, choć niezauważalnie, jak myślę), o których się nieco rozpiszę. Po pierwsze jest to już praktycznie język, który stracił aglutynacyjność na rzecz rozwiniętej fleksji (łączącej się już bardzo ładnie z alternacjami samogłoskowo-spółgłoskowymi), działa tak jak chciałem, chociaż procesy fonetyczne opisane wcześniej są poniekąd nieaktualne, a i jest ich nieco więcej; będę musiał nad nimi jeszcze długo popracować, by osiągnęły zadowalający dla mnie efekt, dlatego tłumaczenia wszelkie *są* złe, niemniej dają już idealny podgląd na to, jak Tatlimui ma wyglądać.
Stworzyłem także *bardzo* pokaźny słownik rdzeni, niemniej mam dość poważny problem, ponieważ kończą mi się powoli rdzenie dwu-spółgłoskowe (nie chciałbym zużywać wszelkich możliwych kombinacji, ponieważ, przy procesach fleksyjnych, zaistniałoby mnóstwo problemów, które spowodowałyby mieszanie się słów z dwóch odrębnych rdzeni, a dodatkowo rdzenie trój-spółgłoskowe - które raczej by mi się nie skończyły - tworzą nierzadko bardzo długie wyrazy, a ich wolałbym się wystrzegać z powodu poniekąd nieczytelnej ortografii). Tak czy tak poszukam jeszcze jakichś nowych rozwiązań (być może rozwinę system opończ samogłoskowych, by obejmowały o wiele więcej słów).
Tatlimui, najprawdopodobniej, będzie używać systemu siódemkowego (tak jak mój nastarszy projekt - Quirit), pracuję nad nim aktualnie.
Ponadto jestem bardzo dumny z niektórych słów, jakie wychodzą z połączenia rdzeni i opończ; najciekawszym tworem (moim zdaniem) jest Atxmānotl [aʨʰmaːnɔtˡ], co oznacza Jaguara.
No i udało mi się dodatkowo przetłumaczyć samo rozpoczęcie Pana Tadeusza, gdyż akurat trafił w moje ręce.

Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie; ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił.
Lithuā! Ilīnulco zāacilo! Zic mātxi ōttzonxohuī bēora; lacōxitz nābe ttxāepīn hattzayālā acārat niyāho zatzōxitz acārat qēyo.
Oraz nagranie:
http://www23.online-convert.com/download-file/ec6c1f9db5ce1882892786fb712c8a46/converted-b2070128.mp3
Niestety było za duże, toteż podaję link, a nie załącznik (mógłby ktoś zwiększyć maksymalną wagę wrzucanych plików?).