Język wielkopolski
| wielkopolski pôłnüsch / pôłnüscha dialekt / pôłnüschë sprauchë | |
|---|---|
| Regiony : | Wielkopolska |
| Sposoby zapisu: | łaciński |
| Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie
|
| Lista conlangów | |
Język wielkopolski to język zachodniogermański wywodzący się z języka średniowysokoniemieckiego, uważany najczęściej za dialekt języka niemieckiego, używany głównie na terenie centralnej i południowej Wielkopolski.
Zmiany fonetyczne w stosunku do średniowysokoniemieckiego
Zmiany fonetyczne podano w stosunku do stanu po poprzedzających zmianach w danej grupie; warunki zmian podano w stosunku do stanu średniowysokoniemieckiego. Format zgodny z The Correspondence Library z następującymi rozszerzeniami:
- R = spółgłoska płynna lub nosowa
- P = spółgłoska wargowa
- T = spółgłoska przedniojęzykowa
- K = spółgłoska tylnojęzykowa lub /h/
Podkreślono zmiany zaszłe w lub podobne do standardowego niemieckiego.
Wokalizm
- i:, u:, y: → i, u, y
- iə, uə, yə → i, u, y
- u, y → o, ø /_N
- ø, øː, øy → e, e:, ei
- a:, e:, o: → a, e, o /_{xt,LC,%əR#}
- a:, e:, o: → au, ei, ou
- y → i /K_
- i → y /T_
- o, ou → wo, wu /{P,K,#}_
- e → a /_R
- e → a /L_
- ə → Ø /(czasem)
Konsonantyzm
- tw → kw
- w → Ø /_ə# (jeżeli /ə/ także zanika)
- w → v
- f → v /{#,V}_V
- pf → f /#_
- pf → p
- s → ʃ /#_{R,p,t}
- b, g, s → v, j, ʃ /L_
- b, h → v, j /V_V
- g → j /E_
- x → ʃ /{C,E}_
- əm, ən, əl, ər → n̩, n̩, l̩, a
- l (niezgłoskotwórcze) → w /_{C,ə,#}