Dragst

Dragst (dwl. dragst /dʁɑˀst/, duń. dragst, blånode) – gatunek muzyki rozrywkowej, szczególnie popularnej w Republice Dwalinieckiej. Łączy w sobie elementy ludowe, blusowe oraz disko.

Etymologia

Słowo dragst wywodzi się ze starodwalinieckiego słowa ðragst oznaczającego ścieki, szambo, nieczystości. Z czasem termin ten zaczęto stosować wobec muzyki granej na wsiach przez rybaków oraz grajków. Duński termin blånode oznacza dosłownie "niebieską nutę", jako że tematem przewodnim wielu dragstowych piosenek bywa życie rybaków.

Historia

Błękitna nuta wywodzi się z muzyki granej przez rybaków na wyspach Mog Aplun (duń. Falster) i Bigesk (duń. Møn). Były to często ludowe szanty grane w akompaniamencie gitary lub fletu, czasem akordeonu lub harmonijki ustnej. Przeciwstawiano je bardziej ambitnej muzyce duńskiej, stąd, pewnie też przez kompleks niższości, nazwa dragst – ścieki.

W międzywojniu gatunek nabrał wielu cech od popularnego blusu oraz black gospel. Piosenki stały się szybsze, a ich rytm żywszy.

W latach '80 wybuch muzyki disko miał wpływ na dragst. Od końca tej dekady zaczęto masowo używać syntezatorów oraz typowej dla tego rodzaju muzyki powtarzalności.

Obecnie błękitna nuta stanowi amalgam wcześniej wspomnianych gatunków z przewagą disko, blusa i elementów ludowych.

Tematyka

Piosenki dragstowe zwykle opowiadają o miłości, często nieszczęśliwym małżeństwie, lub o życiu rybackim. Są również jednak utwory o innej tematyce jak Men Potjêr Josepa Gossego, który porusza problematykę patriotyczną.