Gardłowe R

Z Conlanger
Wersja z dnia 19:51, 4 gru 2010 autorstwa Canis (dyskusja | edycje) (23 wersje: o,,o)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Uwaga: ze względu na obiekcje osób z brakiem jakiegokolwiek poczucia humoru, artykuł posiada dwie wersje. Ministerstwo Zdrowia ostrzega: jeżeli także należysz do w/w grupy, czytanie wersji pierwszej może spowodować rozstrój żołądka, raka, a także preskryptywizm.

Wersja dla ludzi z poczuciem humoru

Tak wygląda fragment tabeli IPA.

Gardłowe R (zwane także głębokie gardłowe R) – mityczna głoska, znana głównie z tego, że nie istnieje. Istnienie tej głoski postulowane jest najczęściej przez nooblangerów początkujących conlangerów, jednakże mało kto teorię tę traktuje poważnie.

Pojęcie najczęściej używane jest jednak jako błędna i niepoprawna nazwa na [ʁ] języczkowe (także wśród conlangerów zaawansowanych), słynne z racji jego występowania w języku francuskim. Najczęstszą przyczyną tego błędu jest generalna ignorancja i arogancja, przynajmniej częściowa, nieznajomość dziedziny językoznawstwa zwanej fonetyką.

A tak wyglądałaby tabela IPA, gdyby zwolennicy istnienia gardłowego r mieli rację.

Jak postuluje J. Zavadzki (#6232), prawdopodobnie Francuzi wolą R języczkowe od gardłowego, co oczywiście pozbawione jest podtekstów.

Odbiór społeczny "gardłowego R" jest schizofreniczny. Z jednej strony temu mitycznemu dźwiękowi język francuski zawdzięcza swe rzekome "wyrafinowane i zmysłowe brzmienie".  Z drugiej strony istnienie [ʁ] w języku niemieckim czy arabskim przyczynia się w powszechnej opinii do charkotliwości tych języków. Według rodzimych antysemitów po tym dźwięku można też poznać Żyda.

Wersja typu serious business

Różnica w miejscu artykulacji języczkowym/uwularnym i gardłowym.

Gardłowe R - nieistniejąca głoska, której istnienie jest postulowane przez laików początkujących entuzjastów językoznawstwa. Najczęściej odnosi się ona do r języczkowego (uwularnego), czyli głoski języczkowej drżącej lub dźwięcznej języczkowej szczelinowej. Wiara w istnieje R gardłowego przez osoby niezaznajomione z fonetyką, w tym też logopedów i początkujących conlangerów, wynika z nieodróżniania miejsca artykulacji gardłowego od języczkowego, i założenia, że wszystko, co jest z tyłu jamy gębowej, to gardło. W rzeczywistości spółgłoski gardłowe są wymawiane (oraz brzmią) zupełnie inaczej.

W innych językach

Określenie gardłowe R nie jest wybitnie polskie, w angielskim funkcjonuje np. "wszechobejmujący" termin guttural r, oznaczające jakąkolwiek wymowę fonemicznego r dalszą od dziąsłowej. W językach pozbawionych spółgłosek tylnych szczelinowych, może to nawet oznaczać /ɣ/ lub nawet /x/ (czyli polskie h). Często jest to też wiązane z czysto subiektywnym wrażeniem, że spółgłoski tego typu brzmią "nieprzyjemnie", a wymowa r w taki niestandardowy sposób jest często krytykowana (np. w portugalskim).

Zobacz też: