Użytkownik:BartekChom/obrona gardłowego R
Gardłowe R można uznać za jednego z mniej egzotycznych przedstawicieli rodziny głosek gardłowych (w szerokim znaczeniu), obejmującej głoski o artykulacji bardziej tylnej niż (prawie) wszystkie znane głoski. Obejmuje ona dla typowego rodzimego użytkownika języka polskiego samogłoskę [ɑ] (której wymowa jest zbliżona do półotwartego [ʕ]), spółgłoski języczkowe (arabskie "q"), gardłowe (w ścisłym znaczeniu) i nagłośniowe oraz głoski dysząco dźwięczne (praindoeuropejskie "bh" itp., słowiańskie dźwięczne h), a w wypadku użytkowników innych języków niekiedy także miękkopodniebienne [x], a zwłaszcza [ɣ].
Gardłowe R jest też jedną z głosek rotycznych. Kategorię tę, tak jak głoski szumiące, można uznać za analogiczną do kategorii głosek gardłowych.
Głoski gardłowe można by też nazywać gardłowo-języczkowymi #10554 lub na przykład otchłannymi, ale to właśnie nazwa "gardłowe R" jest najczęściej używana przez ludzi niebędących językoznawcami, a nawet tolkienistów i logopedów. Dla rozróżnienia można mówić o głoskach o gardłowym brzmieniu (szerokie znaczenie) i głoskach o gardłowej artykulacji (wąskie znaczenie). Bez względu na nazwę, obecność głosek o takim brzmieniu wpływa na odczuwany charakter języka.