Język proto-miecki — dialekt języka proto-zachodniogermańskiego używany w pierwszej połowie pierwszego tysiąclecia n.e., przodek języka mieckiego.
Fonologia
System początkowy
| m
|
n
|
|
(ŋ)
|
(ŋʷ)
|
| p
|
t
|
|
k
|
kʷ
|
| f
|
θ
|
s
|
x
|
xʷ
|
| b~β
|
d~ð
|
z
|
ɡ~ɣ
|
ɡʷ~ɣʷ
|
|
|
l
|
r
|
j
|
w
|
| i
|
iː
|
|
u
|
uː
|
|
| e
|
(eː)
|
|
|
|
|
|
|
ɛː
|
ɛːː
|
|
ɔː
|
ɔːː
|
|
|
|
|
ɑ
|
(ɑː)
|
|
Procesy fonologiczne
Etap północno-zachodnio-germański
- i-mutacja
- krótkie /ɑ ɔ u/ -> [æ ɵ ʉ] (przed /i j/ w kolejnej sylabie)
- a-mutacja
- krótkie /u/ -> [o] (przed /ɑ ɑː/ w kolejnej sylabie)
- skrócenie samogłosek
- /ɛː ɔː/ -> /a u/ (na końcu wyrazu)
- /ɛː ɛːː/ -> /aː/
- /ɔː ɔːː/ -> /oː/
- prelabializacja i prejotyzacja (tylko proto-miecki)
- /e eː/ -> /ie ieː/ (z wyjątkiem po /x r l j w/)
- /o oː ʉ ɵ/ -> /uo uoː uʉ uɵ/ (tylko po /p t k s b d g z/ i na początku wyrazu)
- monoftongizacja
- /ɑi ɑu/ -> /eː oː/
- uwaga: w proto-mieckim zachodzi także w sylabach akcentowanych
Etap zachodniogermański
- zanik Z
- /z/ -> 0 (na końcu wyrazu)
- /z/ -> /r/
- unosowienie (częściowo współdzielone z ingweońskimi)
- /i e a u o/ -> /iẽː ẽː ãː uõː õː/
- /m n ŋ/ -> 0 (z wyjątkiem przed zwartymi)
- geminacja zachodniogermańska
- w proto-mieckim nie staje się fonemiczna
System końcowy
| m
|
n
|
|
ŋ
|
(ŋw)
|
| p
|
t
|
|
k
|
(kw)
|
| b
|
d
|
|
ɡ
|
(ɡw)
|
| f
|
θ
|
s
|
x
|
(xw)
|
|
|
l
|
r
|
j
|
w
|
| i
|
iː
|
|
ʉ
|
u
|
uː
|
|
| e
|
eː
|
ẽː
|
ɵ
|
o
|
oː
|
õː
|
|
|
|
|
æ
|
a
|
aː
|
ãː
|