Język alduryncki
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
język alduryncki Aldurinsk Sprāg | |
---|---|
Utworzenie: | Adrinnix w 2020 |
Liczba użytkowników | ? |
Sposoby zapisu: | łaciński (alduryncki) |
Typologia: | szyk SVO, V2 |
Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie
|
Status urzędowy | |
Oficjalna regulacja: | Rada Języka Aldurynckiego (Aldurinsk Sprāg Rad) |
Lista conlangów |
Alduryncki to język sztuczny należący do rodziny języków germańskich, jego bezpośrednim przodkiem jest język pragermański.
Gramatyka
Alfabet
Alfabet alduryncki składa się z 35 (25) liter Aa, Āā, Ææ, Bb, Cc, Dd, Ee, Ēē, Ff, Gg, Hh, Ii, Īī, Jj, Kk, Ll, Mm, Nn, Oo, Ōō,Øø, Pp, Rr, Sſs, Tt, Þþ, Uu, Ūū , Vv, Ww, Xx, Zz, Ʒʒ
- „Cc” stosuje się w nazwach własnych i obych
- W języku potocznym/codziennym nie stosuje się liter Āā, Ææ, Ēē, Īī, Ōō, ſ, Ūū, Ʒʒ oraz stosuje się wymianę æ-ae; þ-th; rzadziej ø-y (Øræ = Yrae [ucho]; Erþō = Ertho [Ziemia])
Rzeczownik
Rzeczownik alduryncki odmienia się przez: cztery przypadki (Fallan):
Mianownik-Namijn Fall (ɴᴀᴍ.)
Biernik-Klag Fall (ᴋʟɢ.)
Dopełniacz-Eigin Fall (ᴇɪɢ.)
Celownik-Hawin Fall (ʜᴡɴ.)
trzy liczby:
Pojedynczą - sigular (sɪ.)
Podwójną - dual (ᴅᴜ.)
Mnogą - plural (ᴘʟ.)
trzy rodzaje:
męzki (ᴍ./♂)
żeński (ꜰ./♀)
nijaki (ɴ./~)