Język armorycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 382: Linia 382:
 
| œr
 
| œr
 
|}
 
|}
 +
 +
== Czasownik ==
 +
Wszystkie łacińskie koniugacje zachowały się we współczesnym języku armoryckim.
 +
 +
==== Czas teraźniejszy ====
 +
{| class="wikitable" style="text-align:center"
 +
!rowspan=2|Pers.
 +
!colspan=2|I
 +
!colspan=2|II
 +
!colspan=2|III
 +
!colspan=2|IV
 +
|-
 +
!Sg
 +
!Pl
 +
!Sg
 +
!Pl
 +
!Sg
 +
!Pl
 +
!Sg
 +
!Pl
 +
|-
 +
!1.
 +
| -∅
 +
| aem
 +
| e
 +
| œm
 +
| -∅
 +
| em
 +
| e
 +
| im
 +
|-
 +
!2.
 +
| th
 +
| aet
 +
| th
 +
| œt
 +
| th
 +
| et
 +
| th
 +
| it
 +
|-
 +
!3.
 +
| at
 +
| an
 +
| t
 +
| en
 +
| t
 +
| ont
 +
| t
 +
| yon
 +
|}
 +
 +
W formie 2. i 3. osoby liczby pojedynczej, gdzie występująca końcówka nie zawiera samogłoski, czasami, przy obecności trudnych do wymówienia zbitek, zostaje dodana samogłoska ''é''.
  
 
[[Kategoria:Użytkownik:Henryk Pruthenia]][[Kategoria:Adnata]]
 
[[Kategoria:Użytkownik:Henryk Pruthenia]][[Kategoria:Adnata]]

Wersja z 12:05, 25 cze 2018

Język armorycki
Lenfe aermourcine
Sposoby zapisu: Łacińskie
Typologia: Fleksyjny
VSO
Faktycznie
Utworzenie: Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w : brak
Klasyfikacja: j. indoeuropejskie
  • j. romańskie
    • j. dolmacki
Lista conlangów
Nuvola apps bookcase 1 blue.svg.png Zobacz też słownik tego języka.

Język armorycki - język używany przez Armoryków zamieszkujących Adnatę.

Zmiany fonetyczne

  • iV, eV > jV
  • a, ā > a
  • e, ae > ɛ
  • ē, oe > e
  • i, y > ɪ > e
  • ī, ȳ > i
  • o > ɔ
  • ō > o
  • u > ʊ > o
  • ū > u
  • au > au
  • -m > -0
  • h > 0
  • ns > s
  • VrsV > ss
  • LvV > LbV
  • -er, -or > -re, -ro
  • kj, gj > k', g' ?
  • kt, ks > jt, js
  • I dyfotngizajca (w akcentowanych sylabach otwartych i przed zmiękczonymi i Cj:
    • ɛ > ie
    • ɔ > uo > eu (reinterpretacja w nagłosie uo > vo)
  • Lenicja (V_V, w wygłosie, przed /r/)
    • b, d, g > v, ð, ɣ
    • p, t, k > b, d, g
  • gn, ng > ɲ
  • kl, gl > ʎ
  • upadek nieakcentowanych (nie w wygłosie)
  • jC > jC'
  • ssj, ss', js' > ʃ
  • II dyftongizacja (w otwartej sylabie, nie przed palatalizowaną):
    • e > ei > oi
    • o > ou
    • a > ae
    • u > ue > ui
  • ɣ_ > 0
  • -Cs > -Cθ
  • f, p, k > 0 (przed wygłosowym s, t, θ)
  • p, t, k, g > f, θ, x, ɣ (R_V, Z_V, S_)
  • VlC, VrC > VwC, VeC (przed zwartymi)
  • p', b', m' VV > pʃ, bʒ, ɲʒ
  • 'a > ɛ
  • a (po nieakcentowanej, w sylabie otwartej) > ɛ (za wyjątkiem wygłosu)
  • u > ɛ (w sylabie akcentowanej zamkniętej przed miękką)
  • Cj > CC' (zwarte)
  • akcent na pierwszą sylabę
  • depalatalizacja spółgłosek w sylabach nieakcentowanych
  • ttj, tt', ddj, dd' > th', dh'
  • VsC, VɣC, > VC
  • k', g', j- > ʃ, ʒ, dz-
  • ɣ', x' > dʒ, tʃ > j, s
  • ka-, ga- > ʃa, ʒa
  • CC > C (zwarte)
  • sc, sx > ʃ
  • dz > z
  • wypadnięcie nieakcentowanego ɛ, e (nieregularne, czasem zachowane, jeżeli powstaje trudna zbitka, czasem to zbitka jest uproszczana).
  • wypadnięcie -s
  • p, b, t, d, k, g V_SC > 0
  • -i, -u, -a > -ə [e]
  • -v, -dh, -ɣ, -z > -f [f], -dh [th], -x [gg], -z [ss]
  • C' > C (za wyjątkiem /ʎ/, /ɲ/)
  • oi > oe [œ]

Gramatyka

Zaimki

Zaimki osobowe

Cas. Sg Pl Zwrotny
1. 2. 1. 2.
Nom. zœo tui nou vou
Gen. mieye tuye neuthro véthro soye
Dat. mi tœf nove vove sœf
Acc. nou vou
mie tie ne ve se
Loc. mi tœf nove vove sœf
Poss. mie tou nothér véthér sou
Odmiana III osoby
Cas. Sg Pl
m f n
Nom. œll œlle œllod elle
Gen. ello oyor
Dat. elle ellef
Acc. elle œlle œllod œllo
'(e)l 'le 'de 'lo
Loc. œllo œlle œllo ellef
Poss. ellér œllér œllér œllour

Zaimki wskazujące

Odmiana "e" ten
Cas. Sg Pl
m f n
Nom. e zœe ed zee
Gen. zeo zœor
Dat. zee zeef
Acc. zœo zœe ed zœo
Loc. zœo zœe zœo zeef
Voc. e zœe ed zee

Rodzajnik

W języku armoryckim występuje jedynie rodzajnik nieokreślony. Częstym zjawiskiem jest ściąganie się przyimka i rodzajnika.

Cas. Sg Pl
m f n
Nom. un ne une ugne
n' n' n' gn'
Gen. ugne unour
Dat. ugne ugne
Acc. uno ne uno ugne
n' n' n' n'
Abl. uno une uno ugne

Rzeczownik

Tablica Deklinacyjna
Cas. I II III IV V
f m n m f n m n f
Sg Nom. -e -∅, -e -o, -e -∅ -e -∅ -∅ -e -e
Voc. e e e
Acc. o o e
Dat. o e oy ey
Loc. e e
Gen. e e e e ey
Pl Nom. -∅ -e -e -fe -e
Voc.
Acc.
Dat. ef ef ef fef œf
Loc.
Gen. aer or o fou œr

Czasownik

Wszystkie łacińskie koniugacje zachowały się we współczesnym języku armoryckim.

Czas teraźniejszy

Pers. I II III IV
Sg Pl Sg Pl Sg Pl Sg Pl
1. -∅ aem e œm -∅ em e im
2. th aet th œt th et th it
3. at an t en t ont t yon

W formie 2. i 3. osoby liczby pojedynczej, gdzie występująca końcówka nie zawiera samogłoski, czasami, przy obecności trudnych do wymówienia zbitek, zostaje dodana samogłoska é.