Język brygijski: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zapis) |
(→Zapis) |
||
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 75: | Linia 75: | ||
|+ Alfabet brygijski | |+ Alfabet brygijski | ||
! colspan="2" |Litera<br>grecka | ! colspan="2" |Litera<br>grecka | ||
− | ! | + | ! Łacinka |
+ | |- | ||
! rowspan="2" | Α α | ! rowspan="2" | Α α | ||
! ᾰ | ! ᾰ | ||
Linia 95: | Linia 96: | ||
| g | | g | ||
|- | |- | ||
− | ! colspan="2" | | + | ! colspan="2" | Ϝ ϝ |
| w | | w | ||
|- | |- | ||
Linia 756: | Linia 757: | ||
| eisu | | eisu | ||
|} | |} | ||
+ | |||
+ | == Przysłówek == | ||
+ | Przysłówki odprzymiotnikowe przyjmują końcówkę '''-o''' (twardotematowe) lub '''-ei'''/'''-i''' (miękkotematowe). Reszta przymiotników może przyjąć dowolną końcówkę | ||
+ | |||
+ | == Przyimek == | ||
+ | Przyimki łączą się, w zależności od znaczenia, z różnymi przypadkami. | ||
+ | |||
+ | === Gen. === | ||
+ | *eks - od + GEN, z + GEN | ||
+ | *anti - przeciwko + DAT | ||
+ | *metser - aż do + GEN | ||
+ | *pal- - za + NOM (z przymiotnikami) | ||
+ | *kamba - ku + DAT | ||
+ | |||
+ | === Dat. === | ||
+ | *sen - z + INS, gdy + NOM | ||
+ | *peri - dla + GEN | ||
+ | |||
+ | === Acc. === | ||
+ | *es - w + ACC, do + ACC | ||
+ | *per - o + LOC | ||
+ | *kamba - przez + ACC | ||
+ | |||
+ | === Loc. === | ||
+ | *en - w + LOC | ||
+ | *swa - między + INS | ||
+ | *pra - przy + LOC | ||
+ | *pro - przed + INS (czas) | ||
+ | |||
+ | === Acc. et Loc. === | ||
+ | W zależności od użytego przypadka, mamy do czynienia z ruchem, lub statycznym położeniem. | ||
+ | *upi - pod + INS, pod + ACC | ||
+ | *epi - na + LOC, na + ACC | ||
+ | *antan - przed + INS, przed + ACC | ||
== Czasownik == | == Czasownik == | ||
Linia 1339: | Linia 1374: | ||
Należy pamiętać, że część czasowników posiada też oddzielną formę dla liczby mnogiej czasu teraźniejszego. Nie są to czasowniki nieregularne, lecz czasowniki mocne. | Należy pamiętać, że część czasowników posiada też oddzielną formę dla liczby mnogiej czasu teraźniejszego. Nie są to czasowniki nieregularne, lecz czasowniki mocne. | ||
+ | |||
+ | = Tekst = | ||
+ | {| class="wikitable" style="text-align:center" | ||
+ | !Owca i konie | ||
+ | !Owis tek markōs | ||
+ | !Οϝις τεκ μαρκως | ||
+ | |- | ||
+ | |Na wzgórzu owca, która nie miała wełny, zobaczyła konie: jeden ciągnął ciężki wóz, drugi dźwigał wielki ładunek, a trzeci wiózł szybko człowieka. Owca rzekła do koni: „Serce mnie boli, widząc, co człowiek nakazuje robić koniom”. Konie odpowiedziały: „Słuchaj, owco, serca nas bolą, kiedy widzimy, jak człowiek, pan, zabiera twoją wełnę na płaszcz dla samego siebie. I owca nie ma wełny”. Usłyszawszy to, owca pobiegła przez równinę. | ||
+ | |Epi gerei owis, ka ne sedsēt aulnan, beiteset markons: ainos etésset kraon bennon, teusos ébast meko dōrgon, tek tisros ebádset usto biron. Owis akset peri markōs: „Tsento tsar, beitonto ki biros letet berdseti markōs ”. Markōs mlauioset: „Sluie, owi, tsentōs tsartia, kai beitemos, kei biros, pelos, areiet swan aulnan peri karpai somosnei tosnei. Tek owis ne esédset aulnan. Kai owis salset ko, owis draset kamba demlon. | ||
+ | |Επι γερει οϝις, κα νε σεζητ αυλναν, βειτεσετ μαρκονς: αινος ετέσσετ κραον βεννον, τευσος έβαστ μεκο δωργον, τεκ τισρος εβάζετ υστο βιρον. Οϝις αξετ περι μαρκως: „Ͳεντο ͳαρ, βειτοντο κι βιρος λετετ βερζετι μαρκως ”. Μαρκως μλαυιοσετ: „Σλυιε, οϝι, ͳεντως ͳαρτια, και βειτεμος, κει βιρος, πελος, αρειετ σϝαν αυλναν περι καρπαι σομοσνει τοσνει. Τεκ οϝις νε εσέζετ αυλναν. Και οϝις σαλσετ κο, οϝις δρασετ καμβα δεμλον. | ||
+ | |} | ||
[[Kategoria:Użytkownik:Henryk Pruthenia]][[Kategoria:Adnata]] | [[Kategoria:Użytkownik:Henryk Pruthenia]][[Kategoria:Adnata]] |
Aktualna wersja na dzień 21:55, 17 gru 2018
Język brygijski Tanka prisska | |
---|---|
Sposoby zapisu: | Grecki |
Typologia: | Fleksyjny SVO |
Faktycznie | |
Utworzenie: | Henryk Pruthenia w 2018 |
W Adnacie | |
Używany w : | brak |
Klasyfikacja: | j. indoeuropejskie
|
Lista conlangów |
Zobacz też słownik tego języka. |
Język brygijski - język używany w Adnacie.
Dźwięki
Samogłoski
- i iː u uː (i ī u ū)
- eː oː (ē ō)
- ɛ ɔ (e o)
- a aː (a ā)
- ai au (ai au)
- ei eu (ei eu)
Spółgłoski
- m n ŋ (m n n)
- p b t d k ɡ (p b t d k g)
- ts dz (ts ds)
- s (s)
- l r j w (r l i w)
Akcent
Akcent jest stały, pada zawsze na pierwszą sylabę wyrazu. Ot tej zasady istnieją jednak wyjątki:
- czasowniki złożone, prefiksowane - akcent pada na rdzeń, a nie prefiks;
- dawne czasowniki z reduplikowanym rdzeniem - akcent pada na "drugą" część rdzenia czasownika;
- u czasowników tematycznych augment imperfektu nie jest nigdy akcentowany, podczas gdy u czasowników tematycznych akcentowany jest zawsze.
Zmiany dźwiękowe
- b, d, g > p, t, k
- bʰ, dʰ, gʰ > b, d, g
- HN-, HR > oN-, oR-
- h1, eh1, h1e > e
- h2, eh2, h2e > a
- h3, eh3, h3e > e
- ḱ, ǵ > k, g
- k, g > ts, dz _{e, i, j}
- ē > æi > æ > a
- ey, ew > ei, eu
- oy, ow > ai, au
- -r̥ > -u
- m̥, n̥, r̥, l̥ > im, in, ir, il (przed k, g)
- m̥, n̥, r̥, l̥ > am, an, ar, al
- w- > b-
- kʷ, gʷ > k, g
- -m > -n
- ss > s
- -rs-, -ns- > ss
- rm > rn
- ks > ss
- tw, dw > ss
- au, eu > ā, ē _{m, n}
- -m- > ∅ (w końcówkach)
Zapis
Powszechnie stosuje się alfabet grecki.
Litera grecka |
Łacinka | |
---|---|---|
Α α | ᾰ | a |
ᾱ | ā | |
ΑΙ αι | ai | |
ΑΥ αυ | au | |
Β β | b | |
Γ γ | g | |
Ϝ ϝ | w | |
Δ δ | d | |
Ε ε | e | |
ΕΙ ει | ei | |
ΕΥ ευ | eu | |
Ζ ζ | ds | |
Η η | ē | |
Ι ι | ῐ | i |
ῑ | ī | |
Ϊ ϊ | ï | |
Κ κ | k | |
Λ λ | l | |
Μ μ | m | |
Ν ν | n | |
Ξ ξ | ks | |
Ο ο | o | |
ΟΥ ου | ū | |
Π π | p | |
Ρ ρ | r | |
Σ σ ς | s | |
Τ τ | t | |
Υ υ | u | |
Ϋ ϋ | ü | |
Ͳ ͳ | ts | |
Ω ω | ō |
Gramatyka
Zaimek
Zaimek osobowy
Cas. | Sg | Pl | ||
---|---|---|---|---|
I | II | I | II | |
Nom. | es | tu | bei | iu |
Gen. | omen | ten | asso | usno |
Dat. | omai | tai | ass | usnei |
Acc. | ome | swe | nos | bos |
Loc. | omai | tai | assi | usni |
Poss. | omos | swos | assos | usos |
Cas. | Sg | Pl | ||
---|---|---|---|---|
m | f | n | ||
Nom. | tos | sa | to | tai |
Gen. | tosio, tosnai | sosas | tosio, tosnai | tosōn |
Dat. | tosnei | sosai | tosnei | taimos |
Acc. | ton | san | tot | tons |
Loc. | tosni | sosia | tosni | taisu |
Pos. | tosios | sasios | todosios | taisios |
Zaimek wskazujący
Cas. | Sg | Pl | ||
---|---|---|---|---|
m | f | n | ||
Nom. | tsenos | ka | ko | kai |
Gen. | tsesio | tsesas | tsesio | tsesōn |
Dat. | tsesnei | tsesai | tsesnei | tseimos |
Acc. | tsen | kan | ko | tsens |
Loc. | tsesni | tsesia | tsesni | tseisu |
Cas. | Sg | Pl | ||
---|---|---|---|---|
m | f | n | ||
Nom. | ienos | ia | i | ei |
Gen. | isio | iesas | isio | isōn |
Dat. | isnei | iesai | isnei | eimos |
Acc. | in | ian | i | ins |
Loc. | isni | isia | isni | eisu |
Zaimek pytający
Cas. | kto? | co? |
---|---|---|
Nom. | kis | ki |
Gen. | kesio | koso |
Dat. | kesnei | kosnei |
Acc. | kin | ki |
Loc. | kesni | kosni |
Poss. | kesios
|
Rzeczownik
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | a | ās |
Gen. | as | ān |
Dat. | ai | ās |
Acc. | an | ans |
Loc. | ai | as |
Voc. | a | ās |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | os | ōs |
Gen. | ai | ōn |
Dat. | ai | ōs |
Acc. | on | ons |
Loc. | ei | ais |
Voc. | e | ōs |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | on | a |
Gen. | ai | ōn |
Dat. | ai | ōs |
Acc. | on | A |
Loc. | ei | ais |
Voc. | on | a |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | is | ēs |
Gen. | eis | ēn |
Dat. | ei | iōs |
Acc. | in | ins |
Loc. | ei | is |
Voc. | i | ēs |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | in | ia |
Gen. | eis | ēn |
Dat. | ei | iōs |
Acc. | in | ia |
Loc. | ei | is |
Voc. | in | ia |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | us | ēs |
Gen. | aus | ōn |
Dat. | ei | ōs |
Acc. | un | uns |
Loc. | ei | us |
Voc. | u | ēs |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | u | e |
Gen. | aus | ōn |
Dat. | ei | ōs |
Acc. | un | uns |
Loc. | ei | us |
Voc. | u | e |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | s, ∅ | es |
Gen. | es | ōn |
Dat. | ai | mos |
Acc. | an | ans |
Loc. | i | s |
Voc. | ō | es |
Cas. | Sg. | Pl. |
---|---|---|
Nom. | ∅ | ia |
Gen. | es | ōn |
Dat. | ai | mos |
Acc. | ∅ | ia |
Loc. | i | s |
Voc. | ∅ | ia |
Przymiotnik
Cas. | Sg | Pl | ||
---|---|---|---|---|
m | f | n | ||
Nom. | os | a | o | ai |
Gen. | osio | osas | osio | osōn |
Dat. | osnei | osai | osnei | aimos |
Acc. | on | an | o | ons |
Loc. | osni | osia | osni | aisu |
Cas. | Sg | Pl | ||
---|---|---|---|---|
m | f | n | ||
Nom. | is | ia | e | ei |
Gen. | esio | esas | esio | esōn |
Dat. | esnei | esai | esnei | eimos |
Acc. | en | ian | e | ens |
Loc. | esni | esia | esni | eisu |
Przysłówek
Przysłówki odprzymiotnikowe przyjmują końcówkę -o (twardotematowe) lub -ei/-i (miękkotematowe). Reszta przymiotników może przyjąć dowolną końcówkę
Przyimek
Przyimki łączą się, w zależności od znaczenia, z różnymi przypadkami.
Gen.
- eks - od + GEN, z + GEN
- anti - przeciwko + DAT
- metser - aż do + GEN
- pal- - za + NOM (z przymiotnikami)
- kamba - ku + DAT
Dat.
- sen - z + INS, gdy + NOM
- peri - dla + GEN
Acc.
- es - w + ACC, do + ACC
- per - o + LOC
- kamba - przez + ACC
Loc.
- en - w + LOC
- swa - między + INS
- pra - przy + LOC
- pro - przed + INS (czas)
Acc. et Loc.
W zależności od użytego przypadka, mamy do czynienia z ruchem, lub statycznym położeniem.
- upi - pod + INS, pod + ACC
- epi - na + LOC, na + ACC
- antan - przed + INS, przed + ACC
Czasownik
Czasowniki w języku brygijskim dzielimy na dwie grupy:
- tematyczne - należą do niej jedynie czasowniki o temacie samogłoskowym;
- atematyczne - należą do niej przede wszystkim czasowniki o tematach spółgłoskowych, ale też część tematów samogłoskowych.
Częstym zjawiskiem są asymilacje spółgłosek przed końcówkami, np.
- <k>, <g>, <t>, <d> przed <t>, <d>, <n> przechodzą w <s>;
- <k>, <g> przed <m> przechodzą w <s>;
- <k>, <g> przed <e>, <i> przechodzą w <ts>, <ds> (Uwaga! Wyjątkiem są <k>, <g> pochodzące od PIE *kʷ, *gʷ;
- oczekiwana zbitka <ss> przed samogłoskami upraszcza się do <s>;
- oczekiwane zbitki <ks>, <rs>, <ns> upraszczają się do <ss>;
- oczekiwana zbitka <gs> upraszcza się do <ks>.
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
Osoba | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
I | bero | berōs | stista | stistās | nēmi | nēmos | teusmi | tusmos | esmi | smos |
II | beres | berete | stistas | stistate | nēs | nēte | teuks | tuste | es | ste |
III | beret | beront | stistat | stistant | nēt | nēnt | teust | tukont | est | sont |
Część czasowników może posiadać w liczbie mnogiej zmiany w rdzeniu.
Aoryst
Z pomocą aorystu opisuje się zjawiska przeszłe dokonane, często o perfektywnym znaczneiu.
Pers. | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
I | beroson | berosōs | nēson | nēsōs | teusson | teussōs | esson | essome |
II | beroses | berosete | nēses | nēsete | teusses | teussete | esses | essete |
III | beroset | berosont | nēset | nēsont | teusset | teussont | esset | essont |
W odmianie atematycznej dochodzi do wzdłużenia samogłosek tematycznych nie będących dyftongami, np. stati stać > stāson stałem. Część czasowników z samogłoską tematyczną <e> zamiast spodziewanego <ē> w aoryście posiada krótką samogłoskę <a>. W małej grupie czasowników tematycznych dochodzi też do wymiany jakościowej samogłosek.
Częstym zjawiskiem jest też asymilacja oczekiwanych zbitek:
- ss > s
- ks > ss
- gs > ks
- rs > ss
- ns > ss
Imperfekt
Imperfekt opisuje zjawiska przeszłe nieumiejscowione w czasie, często też niedokonane, długotrwałe.
Pers. | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
I | eberon | eberome | enēn | enēme | eteukan | eteusme | esan | esme |
II | eberes | eberete | enēs | enēte | eteuks | eteuste | eses | este |
III | eberet | eberent | enēt | enēnt | eteust | eteutsent | esest | esent |
Imperfekt tworzy się za pomocą augmentu e-. U tematycznych czasowników prefiksowanych augment e- może zostać wstawiony między rdzeń czasownika a prefiks. Zjawisko to nie dotyczy wszystkich prefiksów.
Czas przyszły
Czas przyszły opisuje przyszłe zjawiska.
Pers. | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
I | beronai | beronime | nēnen | nēnime | teuknen | teuknime | sen | sime |
II | beronis | beronite | nēnes | nēnite | teuknes | teuknite | ses | site |
III | beronit | beronint | nēnet | nēnint | teuknet | teuknint | set | sint |
Tryb rozkazujący
Pers. | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
II | bere | berete | nē | nēte | teuk | teukte | es | ste |
Tryb łącząco-przypuszczający
Za pomocą trybu łączącego-przypuszczającego opisuje się zjawiska, które choć się nie odbyły, są możliwe, używany też jest w zdaniach warunkowych, a także w życzeniach. Pełni też funkcję grzecznościowego trybu rozkazującego. Z jego pomocą także tworzy się zdania podrzędne opisujące lub charakteryzujące ludzi, zjawiska etc (przydawkowe), np. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX Człowiek, który często śpiewa.; także zdania warunkowe ('XXXXXXXXXXXXXXX Wejdziesz, jeżeli się poddasz), czy podrzędne dopełnieniowe XXXXXXXXXXXXXXX Wiem, że nic nie wiem; XXXXXXXXXXXXXXX Widziałem, że zjadłeś.
Pers. | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
I | berō | berōme | nēwō | nēwome | teukō | teukome | esō | esome |
II | berēs | berēte | nēwes | nēwete | teukes | teukete | eses | esete |
III | berēt | berōnt | nēwet | nēwont | teuket | teukont | eset | esont |
Tryb nieświadka
Za pomocą trybu nieświadka opisujemy zjawiska, których nie jesteśmy bądź nie byliśmy świadkami, które relacjonujemy dowiedziawszy się o nich od osób trzecich.
Pers. | Tematyczne | Atematyczne | być | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoskowe | Samogłoskowe | Spółgłoskowe | ||||||
Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | |
I | berome | beromē | nēme | nēmē | teukame | teukmē | esame | esmē |
II | berese | beretē | nēse | nētē | teukse | teuktē | esese | estē |
III | berete | berente | nēte | nēnte | teukte | teukente | eseste | esente |
Strona bierna
Ind. | ||
---|---|---|
Prs. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
I | berer | beromost |
II | berotar | beresse |
III | berotor | berontor |
Ao. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
I | beroser | berosmost |
II | berostar | berosesse |
III | berostor | berosontor |
Imp. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
I | eberer | eberomost |
II | eberotar | eberesse |
III | eberotor | eberontor |
Fut. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
I | beroner | beronmost |
II | berontar | beronesse |
III | berontor | beronontor |
Imper. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
II | beretar | beresse |
Subj. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
I | berōr | berēmost |
II | berētar | berēsse |
III | berētor | berōntor |
Aud. | ||
Pers. | Sg. | Pl. |
I | berere | beromoste |
II | berotare | beressē |
III | berotore | berontore |
Imiesłowy
Czynny | berontos | nēntos | teukontos | sontos |
---|---|---|---|---|
Bierny | beromos | nēmos | teukmos | - |
Bezokolicznik
Bezokolicznik przyjmuje końcówkę -ti. Rzeczownik odczasownikowy przyjmuje końcówkę -tus.
Znaczenie | nieść | wstać | zaczynać | prowadzić | stać | być |
---|---|---|---|---|---|---|
Bezokolicznik | bereti | stistati | nēti | teusti | stati | buti |
Rzeczownik odczasownikowy |
beretus | stistatus | nētus | teustus | status | butus |
Czasowniki mocne
Czasowniki mocne to czasowniki, które w liczbie mnogiej czasu teraźniejszego posiadają oddzielną formę. Forma ta zaznaczana jest w słowniku.
Czasowniki nieregularne
Czasowniki nieregularne posiadają dwa rdzenie:
- jeden dla bezokolicznika, imiesłowu czynnego, liczby pojedynczej czasu teraźniejszego, trybu rozkazującego, a także imperfektu;
- drugi dla reszty form;
Czasownik być jest całkowicie nieregularny. Oto krótka lista wszystkich czasowników nieregularnych:
- esti, tont, etontos - jeść
- testi, tent, tetontos - dać
- ati, ent, antos - wierzyć
- gelti, galont, gelontos - chcieć
- beisti, beitent, beitontos - widzieć
- sleuti, salont, slewontos - słyszeć
- arti, eront, arontos - lubić
- mosti, amgont, mogontos - móc
- asti, egont, agontos - mówić
- berti, beront, barontos - opowiadać
- persti, passont, pessontos - łamać
- tensti, tankont, tankontos - gryźć
- baiti, bint, baiontos - zabić
- merti, amront, merontos - umrzeć, umierać
- bmeti, bemont, bmontos - wiać, dmuchać
- sesti, stont, setontos - siedzieć, siadać
- dreti, drant, drentos - biec, pobiec
- keiti, kent, keintos - wygrywać, zwyciężyć
- pleuti, 2. sg. prs. pleus, 2. pl. prs. plaute, plānt, plēntos - pływać
- keti, kint, kentos - żyć
- lasti, letont, latontos - kazać
Należy pamiętać, że część czasowników posiada też oddzielną formę dla liczby mnogiej czasu teraźniejszego. Nie są to czasowniki nieregularne, lecz czasowniki mocne.
Tekst
Owca i konie | Owis tek markōs | Οϝις τεκ μαρκως |
---|---|---|
Na wzgórzu owca, która nie miała wełny, zobaczyła konie: jeden ciągnął ciężki wóz, drugi dźwigał wielki ładunek, a trzeci wiózł szybko człowieka. Owca rzekła do koni: „Serce mnie boli, widząc, co człowiek nakazuje robić koniom”. Konie odpowiedziały: „Słuchaj, owco, serca nas bolą, kiedy widzimy, jak człowiek, pan, zabiera twoją wełnę na płaszcz dla samego siebie. I owca nie ma wełny”. Usłyszawszy to, owca pobiegła przez równinę. | Epi gerei owis, ka ne sedsēt aulnan, beiteset markons: ainos etésset kraon bennon, teusos ébast meko dōrgon, tek tisros ebádset usto biron. Owis akset peri markōs: „Tsento tsar, beitonto ki biros letet berdseti markōs ”. Markōs mlauioset: „Sluie, owi, tsentōs tsartia, kai beitemos, kei biros, pelos, areiet swan aulnan peri karpai somosnei tosnei. Tek owis ne esédset aulnan. Kai owis salset ko, owis draset kamba demlon. | Επι γερει οϝις, κα νε σεζητ αυλναν, βειτεσετ μαρκονς: αινος ετέσσετ κραον βεννον, τευσος έβαστ μεκο δωργον, τεκ τισρος εβάζετ υστο βιρον. Οϝις αξετ περι μαρκως: „Ͳεντο ͳαρ, βειτοντο κι βιρος λετετ βερζετι μαρκως ”. Μαρκως μλαυιοσετ: „Σλυιε, οϝι, ͳεντως ͳαρτια, και βειτεμος, κει βιρος, πελος, αρειετ σϝαν αυλναν περι καρπαι σομοσνει τοσνει. Τεκ οϝις νε εσέζετ αυλναν. Και οϝις σαλσετ κο, οϝις δρασετ καμβα δεμλον. |