Język elizejski: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Przez niezwykle dynamiczny przyrost imigrantów język elizejski bardzo szybko się zmieniał. Między innymi, w ciągu niecałych 100 lat zanikł iloczas, doszło do Palatalizacji Elizejskiej oraz do mazurzenia. Mimo wszystko, współcześni obywatele Pól Elizejskich nie mają większych problemów ze zrozumieniem tekstów z na przykład XVIII wieku. | Przez niezwykle dynamiczny przyrost imigrantów język elizejski bardzo szybko się zmieniał. Między innymi, w ciągu niecałych 100 lat zanikł iloczas, doszło do Palatalizacji Elizejskiej oraz do mazurzenia. Mimo wszystko, współcześni obywatele Pól Elizejskich nie mają większych problemów ze zrozumieniem tekstów z na przykład XVIII wieku. | ||
| + | == Fonologia == | ||
| + | === Samogłoski === | ||
| + | {|class=wikitable | ||
| + | |- | ||
| + | ! | ||
| + | !<small>Przednie</small> | ||
| + | !<small>Centralne</small> | ||
| + | !<small>Tylne</small> | ||
| + | |- | ||
| + | !<small>Przymknięte</small> | ||
| + | |<center>i</center> | ||
| + | |<center>y¹</center> | ||
| + | |<center>u</center> | ||
| + | |- | ||
| + | !<small>Środkowe</small> | ||
| + | |<center>e</center> | ||
| + | |<center>ə²</center> | ||
| + | |<center>o</center> | ||
| + | |- | ||
| + | !<small>Otwarte</small> | ||
| + | |<center>ɛ³</center> | ||
| + | |<center>a</center> | ||
| + | |<center>ɔ</center> | ||
| + | |} | ||
| + | ¹ W niektórych dialektach fonem /y/ realizowany jest jako /ʉ/, co odpowiada jego niegdysiejszej wymowie. | ||
| + | |||
| + | ²W wysokich rejestrach fonem /ə/ jest czasami realizowany jako /aə̯/, bazując na zapisie i dawnej wymowie. | ||
| + | |||
| + | ³ Różnica pomiędzy /e/, /o/ a /ɛ/, /ɔ/ (które bywają realizowane jako /æ/ i /ɒ/) jest na wpół fonemiczna i na wpół allofoniczna. Pierwsze występują w sylabie otwartej, drugie w sylabie zamkniętej (-n, -m, -gn, -l, -t, -s, -d, -z). | ||
Wersja z 15:08, 22 lis 2014
| Elysima | |
|---|---|
| Utworzenie: | Spiritus w 2014 |
| Używany w : | Elizjum, Rosja, Chiny, USA |
| Liczba użytkowników | 420 000 000 |
| Sposoby zapisu: | łaciński, cyrylica¹ |
| Typologia: | SVO, SOV² |
| Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie
|
| Status urzędowy | |
| Język urzędowy : | Elizjum |
| Język pomocniczy : | Rosja, Chiny |
| Oficjalna regulacja: | ASE³ |
| Kody | |
| Conlanger–3 | dws.els.spr. |
| Przykład | |
| Tytuł jakiś tam wkrótce będzie Tekst jakiś tam wkrótce będzie ¹Używana na terenie Rosji, lecz jedynie oficjalne. Spójrz niżej. ²Dialektalnie. ³Accademia Sansi Elysima | |
| Lista conlangów | |
Język elizejski (els. Sans Elysima) – język kreolski na bazie języków indoeuropejskich z wpływami z języków tureckich, używany głównie na terenie Federalnego Królestwa Pól Elizejskich.
Geneza
Z uwagi na jego naturę, trudno jednoznacznie wyznaczyć początek istnienia języka elizejskiego. Prometeuszyci, którzy przybyli na teren dzisiejszych Pól Elizejskich w XVII wieku byli mieszkańcami Rzeczypospolitej Obojga Narodów i w 1684 roku świeżo wybrany gubernator Jan z Zamościa podpisał akt posłuszeństwa Rzeczypospolitej, tworząc Kolonię Stepów Wschodnich, której językiem urzędowym był język polski. Gdy w drugiej połowie XVIII wieku zaczęły tam spływać masy z całej Europy, począł tworzyć się wielki tygiel kulturowy, który doprowadził do powstania owego kreola. Na siebie nałożyły się głównie język polski, rosyjski, francuski, hiszpańskie oraz języki miejscowe, głównie język kazachski. W wyniku położenia geograficznego znaleźć można także leksykę zaczerpniętą z języka perskiego, arabskiego i chińskiego.
Gdy w 1772 roku kolonia wypowiedziała posłuszeństwo Rzeczypospolitej, jednocześnie nie przyjmując propozycji dołączenia do Imperium Rosyjskiego i ogłoszono niepodległość kraju, językiem narodowym stał się ówczesny język elizejski. Konstytucja z 1784 roku również została napisana w tymże języku oraz ustanowiła go oficjalnym językiem Królestwa.
Przez niezwykle dynamiczny przyrost imigrantów język elizejski bardzo szybko się zmieniał. Między innymi, w ciągu niecałych 100 lat zanikł iloczas, doszło do Palatalizacji Elizejskiej oraz do mazurzenia. Mimo wszystko, współcześni obywatele Pól Elizejskich nie mają większych problemów ze zrozumieniem tekstów z na przykład XVIII wieku.
Fonologia
Samogłoski
| Przednie | Centralne | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Przymknięte | |||
| Środkowe | |||
| Otwarte |
¹ W niektórych dialektach fonem /y/ realizowany jest jako /ʉ/, co odpowiada jego niegdysiejszej wymowie.
²W wysokich rejestrach fonem /ə/ jest czasami realizowany jako /aə̯/, bazując na zapisie i dawnej wymowie.
³ Różnica pomiędzy /e/, /o/ a /ɛ/, /ɔ/ (które bywają realizowane jako /æ/ i /ɒ/) jest na wpół fonemiczna i na wpół allofoniczna. Pierwsze występują w sylabie otwartej, drugie w sylabie zamkniętej (-n, -m, -gn, -l, -t, -s, -d, -z).