Język ozarnijski: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 91: | Linia 91: | ||
{| class="wikitable" style="text-align:center" | {| class="wikitable" style="text-align:center" | ||
!colspan=4| Deklinacja Ib | !colspan=4| Deklinacja Ib | ||
| − | '' | + | ''thapin'' "ręka" |
|- | |- | ||
! Przypadek | ! Przypadek | ||
| Linia 99: | Linia 99: | ||
|- | |- | ||
! Abs. | ! Abs. | ||
| − | | | + | | thapin |
| − | | | + | | thapin'''ithel''' |
| − | | | + | | thapin'''un''' |
|- | |- | ||
! Erg. | ! Erg. | ||
| − | | | + | |colspan=2| thapin'''o''' |
| − | | | + | |colspan=3| thapin'''olo''' |
| − | | | + | |colspan=2| thapin'''ero''' |
|- | |- | ||
! Dop. | ! Dop. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
|- | |- | ||
! Loc. | ! Loc. | ||
| − | | | + | | thapin'''ala''' |
| − | | | + | | thapin'''alh''' |
| − | |||
|} | |} | ||
Wersja z 04:43, 31 gru 2017
Język ozarnijski - starożytny język Ozaru. Znany z inskrypcji tamtego okresu. Nie wykazano pokrewieństwa z żadnym innym językiem. Charakteryzował się dużym stopniem analityczności i częstym użyciem słów zależnych (konstrukcji analitycznych, przyimków, czasowników posiłkowych).
Dźwięki
Spółgłoski
- m n ɳ (m n nh)
- p t ʈ ( p t th)
- f θ s z ʁ (f θ s z r)
- l ɭ (l lh)
Samogłoski
- i (i)
- e o (e o)
- a (a)
Akcent
Akcent padał na pierwszą sylabę wyrazu.
Budowa sylaby
Dominującą strukturą sylaby było CV, rzadziej CVN, gdzie C - każda możliwa spółgłoska, V - każda możliwa samogłoska, N - każda spółgłoska sonorna, lub podobna.
Gramatyka
Zaimki
Zaimki osobowe
| Osoba | Sg | Pl |
|---|---|---|
| 1. | unh | inmu |
| 2. | zen | thi |
| 3. | utha | ilhθel |
Przedstawiona forma równa się formie absolutywu. W formie ergatywu, a także w innych przypadkach, zaimki osobowe odmieniają się jak rzeczowniki klasy I i II (w zależności od obecności w wygłosie samogłoski, bądź nie), przy czym w formach przypadków zależnych samogłoska nagłosowa wypada.
Rzeczownik
W język ozarnijskim wystęują trzy liczby i cztery przypadki. Dodatkowo, rozróżnia się kategorię żywotności (obejmuje ona ludzi i wszystkie zwierzęta, z wyjątkiem ryb i bezkręgowców).
Przypadki
W języku ozarnijskim występują cztery przypadki:
- absolutyw - podmiot zdania nieprzechodniego i dopełnienie zdania przechodniego; podstawowa forma rzeczowników;
- ergatyw - podmiot zdania przechodniego;
- dopełniacz - używany dla wyrażania posiadania; może też zastąpić absolutyw w funkcji dopełnienia w konstrukcji partytywnej;
- miejscownik - używany z przyimkami; be z przyimków wyraża lokatywność.
Liczby
W języku ozarnijskim występują trzy liczby:
- pojedyncza - pojedyncze przedmioty;
- podwójna - pary przedmiotów;
- mnoga - większa, lub nieokreślona liczba przedmiotów.
Deklinacja
W języku ozarnijskim występują tylko trzy wzory deklinacyjne.
| Deklinacja Ia
θomanh "człowiek" | |||
|---|---|---|---|
| Przypadek | Sg. | Du. | Pl. |
| Abs. | θomanh | θomanhithel | θomanhun |
| Erg. | θomanho | θomanholo | θomanhero |
| Dop. | θomanhiti | θomanhulu | θomanhenhu |
| Loc. | θomanhala | θomanhalh | |
| Deklinacja Ib
thapin "ręka" | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przypadek | Sg. | Du. | Pl. | ||||
| Abs. | thapin | thapinithel | thapinun | ||||
| Erg. | thapino | thapinolo | thapinero | ||||
| Dop. | |||||||
| Loc. | thapinala | thapinalh | |||||
| Deklinacja IIa
θomanh "człowiek" | |||
|---|---|---|---|
| Przypadek | Sg. | Du. | Pl. |
| Abs. | |||
| Erg. | |||
| Dop. | |||
| Loc. | |||
| Deklinacja IIb
θomanh "człowiek" | |||
|---|---|---|---|
| Przypadek | Sg. | Du. | Pl. |
| Abs. | |||
| Erg. | |||
| Dop. | |||
| Loc. | |||
| Deklinacja IIIa
θomanh "człowiek" | |||
|---|---|---|---|
| Przypadek | Sg. | Du. | Pl. |
| Abs. | |||
| Erg. | |||
| Dop. | |||
| Loc. | |||
| Deklinacja IIIb
θomanh "człowiek" | |||
|---|---|---|---|
| Przypadek | Sg. | Du. | Pl. |
| Abs. | |||
| Erg. | |||
| Dop. | |||
| Loc. | |||