Język sweński
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| sweński svenska | |
|---|---|
| Utworzenie: | Toivo w 2008 |
| Cel utworzenia: | na potrzeby conworldu |
| Używany w (Unia Krajów Słowiańskich): | Swenia (Svenska kungrika) |
| Sposoby zapisu: | łaciński |
| Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie słowiańskie północnosłowiańskie sweński |
| Status urzędowy | |
| Język urzędowy (Unia Krajów Słowiańskich): | Swenia |
| Oficjalna regulacja: | Svenske Move Instituten åd Kungske Navukove Akademie |
| Kody | |
| Conlanger–1 | svn |
| Lista conlangów | |
Język sweński (svenska (mova)) - język słowiański używany w Swenii.
Cechy charakterystyczne
Język sweński, dzięki swej izolacji oraz wpływom germańskim i ugrofińskim, posiada cechy rzadkie w językach słowiańskich. Są to m. in. zanik palatalizacji, brak wielu spółgłosek (m. in. c, z), bardzo rozbudowany system samogłosek.
Fonologia
Samogłoski
| Przednie | Centralne | Tylne | ||||
| Przymknięte | 
| |||||
| Prawie przymknięte | ||||||
| Półprzymknięte | ||||||
| Środkowe | ||||||
| Półotwarte | ||||||
| Prawie otwarte | ||||||
| Otwarte | ||||||
Spółgłoski
| Wargowe | Dziąs- łowe |
Zadziąs- łowe |
Podnie- bienne |
Welarne | Gardłowe | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nosowe | m /m/ | n /n/ | |||||
| Zwarte | bezdźwięczne | p /p/ | t /t/ | k /k/ | |||
| dźwięczne | b /b/ | d /d/ | g /g/ | ||||
| Szczelinowe | s /s/ | sj /ʃ/ | kj, tj /ɕ/ | h /h/ | |||
| Sonanty | v /ʋ/ | r /r/, l /l/ | j /ʝ/ | ||||