Język snuć

Z Conlanger
Wersja z dnia 13:12, 18 paź 2012 autorstwa Canis (dyskusja | edycje) (Snuć przeniesiono do Język snuć)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Snuć
Snuť Mśtislavova
Utworzenie: Mateusz Kopa w 2010
Sposoby zapisu: alfabet łaciński
Klasyfikacja: języki indoeuropejskie
języki quasi-słowiańskie
snuć
Przykład
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
Vsï čeladiþi ordäts vloni a ørvni v dostojnośt‘sai a parvsai. Omi sāt odostani um‘em a svaêśt‘em, tâ êst omi’omu têrba dêlati odnosnô ini čeladiþøv v dux’sai bartnośt‘ego.
Lista conlangów

Snuć (snuť mśtislavova ) conlang powstający od lipca 2010 na potrzeby własne autora. Z założenia ma być to conalng o nieskomplikowanej gramatyce, inspirowanej językami słowiańskimi, raczej pisany, niż mówiony. Jego głównym zadaniem jest bycie niezrozumiałym dla zwykłego użytkownika polszczyzny, który nie zna podstawowych zasad rządzących tym językiem.

Alfabet i fonologia

Alfabet snuci składa się z 41 liter:

  • Aa- [a]
  • Ââ- [aj]
  • Āā- [a:]
  • Ää- [a:j]
  • Bb- [b]
  • Cc- [ʦ]
  • Čč- [ʧ]
  • Ćć- [ʨ]
  • Dd- [d̪]
  • Ee- [ɛ]
  • Êê- [ɛj]
  • Ēē- [ɛ:]
  • Ëë- [ɛ:j]
  • Ww- [v]/[f]
  • Hh- [ɦ]/[x]
  • Xx- [k]
  • Ii- [i]
  • Ïï- [ɨ]/[ji]
  • Îî- [ij]
  • J- [j]
  • Kk- [k]
  • Þþ- [θ]
  • Ll- [l]
  • Mm- [m]
  • Nn- [n̪]
  • Oo- [ɔ]
  • Ôô- [ɔj]
  • Øø- [ɛ]
  • Pp- [p]
  • Rr- [r]
  • Ss- [s̻]
  • Šš- [ʃ]
  • Śś- [ç]
  • Tt- [t̪]
  • Ťť- [tʲ]
  • Uu- [u]
  • Ûû- [uj]
  • Vv- [v]
  • Zz- [z̻]
  • Žž- [ʒ]
  • Żż-[ʣ]

Wybrane procesy fonetyczne

  • ó [u]→ ø [ɛ]
  • k [k](w ostatniej sylabie)→ þ [θ]
  • [ja], [ia]→ â [aj]
  • (pozostałe samogłoski jotowane analogicznie)
  • g [ɡ]→ h [ɦ]/[x]
  • ch/h [x]→ x [k]
  • Palatalizacji przed [i] ulega tylko [t̪].

Gramatyka

Rzeczownik

W snuci rzeczowniki odmieniają się przez liczby i przypadki. Wyróżnia się również trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki.

Odmiana

Odmiana przez przypadki polega na dodawniu odpowiednich końcówek do rzeczownika.

  r. męski r. żeński r. nijaki
l. poj. l. mn. l. poj. l. mn. l. poj. l. mn.
nom. -0 -i -a/â -i/î -o/ô/e/ê -a/â
gen. -‘eho -øv -øv -eho -øv
dat. -‘omu -om -om -omu -om
acc. -‘oho -øv -øv -o/ô/e/ê -a/â
inst. -‘em -ami -ami -em -ami
loc. -‘sai -ax -ax -sai -ax

Przymiotnik

Przymiotniki odmieniają się przez liczbę i rodzaj.

  l. poj. l. mn.
r. męski -i
r. żeński -a/â
r. nijaki -e/ê

Stopień wyższy tworzy się przez dodanie przedrostka bard- albo viš- do przymiotnika. Stopień najwyższy tworzony jest przez dodanie przedrostka nâ- do przymiotnika.

Przysłówek

Przysłówki tworzone są przez podstawienie końcówki przymiotnika końcówką i są nieodmienne.

Czasownik

Czasownik chcarakteryzuje się końcówką -ti lub -tis (czasowniki zwrotne)

Odmiana regularna w czasie teraźniejszym

Czasowniki odmieniające się regularnie odmienia się poprzez podstawienie za -ti następujących końcówek:

  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba -m -(e)mï/-(e)me
druga osoba -(e)te
trzecia osoba -t -āt

+dodatkowo s, jeśli czasownik jest zwrotny.

Czasowniki nieregularne

Jedym z dwóch czasowników nieregularnych jest bïti- być. Jego odmiana wygląda następująco:

  • Czas teraźniejszy
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba êsm êsmï/êsme
druga osoba êsi êste
trzecia osoba êst sāt
  • Czas przeszły
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba bïl/bïla/bïlo bïli
druga osoba bïl/bïla/bïlo bïli
trzecia osoba bïl/bïla/bïlo bïli
  • Czas przyszły
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba bādm bādemï/bādeme
druga osoba bādš bādete
trzecia osoba bādt bādāt


Czasowniki posiłkowe

W snuci występują dwa czasowniki posiłkowe: bïti-być oraz ćeti-chcieć, lecz o ile bïti jest nieregularne przez wszystkie czasy, tak ćeti jest nieregularny tylko w czasie teraźniejszym, a w przyszłym nie występuje wcale.

  • Czas teraźniejszy
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba ćā ćemï/ćeme
druga osoba ćeš ćete
trzecia osoba ćet ćāt
  • czas przeszły (odmiana regularna)
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba ćel(a/o) êsm ćeli êsmï/êsme
druga osoba ćel(a/o) êsi ćeli êste
trzecia osoba ćel(a/o) êst ćeli sāt

Czasy

Snuć rozróżnia trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły. Odmiana w czasie teraźniejszym została już omówiona.

Przeszły

Od czasownika odcina się końcówkę -ti, a w jej miejsce wstawia się

  l. poj. l. mn.
r. męski -l -li
r. żeński -la
r. nijaki -lo

Oraz dodaje odmieniony czasownik posiłkowy bïti.

  • Przykładowa odmiana dla r.m.: idti- iść
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba idl êsm idli êsmï/êsme
druga osoba idl êsi idli êste
trzecia osoba idl êst idli sāt
Przyszły

Wyróżniamy dwa rodzaje czasu przyszłego. Nie różnią się zastosowaniem, lecz tylko budową.

Typ 1

spati-spać

  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba bādm spati bādemï/bādeme spati
druga osoba bādš spati bādete spati
trzecia osoba bādt spati bādāt spati
Typ 2
  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba ćā spal(a/o) ćemï/ćeme spali
druga osoba ćeš spal(a/o) ćete spali
trzecia osoba ćet spal(a/o) ćāt spali

Tryby

  • Tryb przypuszczający buduje się w sposób następujący: podmiot + bï + czasownik w czasie przeszłym, np.: Âz bï dêlal êsm t- Ja bym to zrobił.
  • I Tryp rozkazujący tworzy się poprzez zmianę końcówki bezokolicznika na -tï, np.: Tï dêlatï!- Rób!
  • II Tryb rozkazujący buduje się przez wstawienie partykuły xâ przed odmieniony czasownik, np.: Xâ dêlate- Róbcie
  • II Tryb rozkazujący można zbudować tylko dla 2.os. l. poj. i wszystkich osób liczby mnogiej. Przykłady:

-Czasownik kończący się na samogłoskę:

  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba - dêlajmï/dêlajme
druga osoba dêlaî dêlajte
trzecia osoba - dêlajāt

-Czasownik kończący się na spółgłoskę:

  l. poj. l. mn.
pierwsza osoba - idmï/idme
druga osoba idî idte
trzecia osoba - idjāt

W 1 i 2 os. l. mn. zostaje usunięte "e", które było w odmianie czasownika (idemï/ideme i idete)

Gerundium

Rzeczownik odczasownikowy tworzy się poprzez zmianę końcówki czasownika -ti na -ť [np.: snuti(mówić)→ snuť(mówienie)]

Zaimki

Zaimki osobowe:

  • Âz- ja
  • Tï- ty
  • Om- on
  • Oma- ona
  • Omo- ono
  • Mï- my
  • Me- my (bez osoby, do której mówię)
  • Vï- wy
  • Omi- oni
  • Ome- one
  • Oma- one (r.n.)

-Zaimki osobowe odmienia się tak, jak rzeczownik rodzaju męskiego w liczbie pojedyńczej.

Zaimki dzierżawcze:

 
l. poj. l. mn.
r.m. r.ż. r.n.
liczba pojedyncza
1. møj moâ moê moî
2. tvøj tvoâ tvoê tvoî
3. êho
êho
liczba mnoga
1. naš/neš naša/neša naše/neše naši/neši
2. vaš vaša vaše vaši
3. ix