Kontinuum nauk (GNW)
Ciągłe lub nieciągłe kontinuum nauk i innych sposobów poznania wszechrzeczy z dziewięcioma hipotetycznymi dziurami i pustym lub pełnym środkiem (wied. kokō kōrō dokkora rādō kūkoro dōdōdōk koroduk kokokukkorōdō do-do-do-do-do-do-do-do-do rararādo kokorra kaddo) zwane też od imion swoich twórców jako kontinuum Rocha-Dłeȝodłö - najpopularniejsza w świecie Gruszek Na Wierzbie I Śliwek Na Sośnie klasyfikacja nauk, paranauk i metanauk, zaproponowana przez wszystkowiedzącokwoczego filozofa i niedofilozofa Kokkodaro Kokokko-Dokkoro, a rozwinięta przez niewdzioskowego niemyśliciela Dłeȝodłö.
Klasyczne ujęcie
Wedle pierwotnej koncepcji Kokkodaro Kokokko-Dokkoro (znanego szerzej jako Roch Znajka) do każdego spośród trzech wielkich stanów poznania (nazwanych poznaniem, niepoznaniem i niedopoznaniem) można dążyć trzema drogami - drogą naukową (nazwaną fizyką), paranaukową (magia) lub metanaukową (filozofia). Uważał on przy tym, że wszystkie stany poznania i wszystkie wiodące do nich drogi są równie słuszne i wartościowe, choć nie w równym stopniu prawidłowe[1]. Po przemnożeniu obu trójek wyodrębnił on dziewięć głównych "nauk i innych sposobów poznania wszechrzeczy" (patrz lista niżej). Owe "nauki i sposoby" układają się w ciągłe kontinuum, tak że sąsiednie "sposoby" przechodzą w siebie wzajemnie, przez co nie można wskazać między nimi jednoznacznej granicy - nie da się przykładowo wskazać, gdzie kończy się niefizyka a zaczyna filozofia. Kokkodaro przyrównywał to przenikanie się "sposobów i nauk" do podobnego zachowania kolorów tęczy. W opracowanym przez Kokkodaro schemacie pomiędzy "sposobami" po raz pierwszy pojawił się pusty obszar, który później nazwano środkiem, sam autor jednak kwestią środka się nie zajmował.
Ujęcie kontinuum nieciągłego
Żaden z nielicznych uczniów[2] Kokkodaro Kokokko-Dokkoro nie odważył się podjąć dalszej pracy nad teoriami mistrza. Pierwszym stworzeniem, a zarazem pierwszą osobą, jaka podjęła się rozbudowy tej klasyfikacji, był niemyśliciel Dłeȝodłö, który podróżując niestrudzenie przez cały świat zasłyszał to i owo o kontinuum nauk[3]. Postulował on mianowicie, iż inaczej niż w przypadku spektrum kolorów "sposoby i nauki" mają wyraźne określone granice, a wszelkie zagadnienia interdyscyplinarne mieszczą się w dziurach między naukami. Podobnie jak w ujęciu klasycznym, w modelu opracowanym przez Dłeȝodłö również istnieje miejsce na środek, którym jednak sam Niewdzioska nie zajmował sobie głowy. Choć nikomu nie udało się usłyszeć pełnego uzasadnienia tez Dłeȝodłö[4], zostały one dość powszechnie zaakceptowane.
Lista "nauk i innych sposobów"
- Fizyka - bada i opisuje kwestie naukowe; do jej poddziedzin należą m. in. chemia, astrologia i architektura.
- Niedofizyka - bada i opisuje kwestie niedające się wyjaśnić naukowo, ale dające się opisać w sposób naukowy; obejmuje m. in. alchemię i botanikę.
- Niefizyka - bada i opisuje kwestie naukowe nie dające się ani wyjaśnić, ani opisać w sposób naukowy; jak np. rozmnażanie ludzi.
- Filozofia - bada i opisuje kwestie metanaukowe; szuka odpowiedzi choćby na takie pytania jak "co było pierwsze, gruszka czy wierzba?" albo "czemu Sobal jest zły?".
- Niedofilozofia - bada i opisuje kwestie niedające się wyjaśnić metanaukowo, ale dające się opisać w sposób metanaukowy; do jej gałęzi należy m. in. socjologia i politologia.
- Niefilozofia - bada i opisuje kwestie metanaukowe nie dające się ani wyjaśnić, ani opisać w sposób metanaukowy; do jej kompetencji należy na przykład kwestia podziału ludzi na narodowości.
- Magia - opisuje kwestie paranaukowe; bada więc m. in. telepatię i historię sztuki.
- Niedomagia - bada i opisuje kwestie nie dające się wyjaśnić, ale dające się opisać w sposób paranaukowy; przykładem obiektu jej badań może być natchnienie.
- Niemagia - bada i opisuje kwestie paranaukowe niedające się ani wyjaśnić, ani opisać w sposób paranaukowy; jedną z wielu kwestii zaprzątających umysły niemagików jest poszukiwanie skutecznego preparatu odstraszającego ślimaki.
Jest ogólną prawidłowością, że fizycy, filozofowie i magowie uważają swoją profesję za jedyną prawdziwą, inne zaś za hochsztaplerstwo, niedofizycy cenią fizyków i niedofilozofów, niedofilozofowie filozofów i niedomagów, a niedomagowie magów i niedofizyków, znowuż niefizycy, niemagowie i niefilozofowie zwykle cenią wszystkie przejawy "nauk i innych sposobów poznania wszechrzeczy".
Kontrowersje
W kontinuum Rocha-Dłeȝodłö najwięcej kontrowersji wzbudza puste pole w środku. Niektórzy widzą tam obszar totalnej niewiedzy, inny całkowitej wiedzy, jeszcze inni twierdzą, że tam właśnie ukrywa się sedno, wreszcie są i tacy, którzy powołując się na zgodne milczenie obu autorów koncepcji kontinuum próbują dowieść, że jest to tylko nieistotny fragment pośrodku wykresu. Wśród niektórych kapłanów kontrowersje budzi nieuwzględnienie w kontinuum religii, względnie ich religii.
Przypisy
- ↑ Za najbardziej prawidłowe uważał on filozofię i niedofilozofię, gdyż sam zajmował się właśnie nimi.
- ↑ Ściślej rzecz biorąc, Roch Znajka miał tylko jednego ucznia i to też tylko przez przypadek. Prowadził za to ożywioną audiokorespondencję z mędrcami, niedomędrcami i niemędrcami całego GNW, wykorzystując do tego zdolność echolalii Niedoznajek.
- ↑ Niewdzioski nigdy nie potrafią usiedzieć długo na miejscu, toteż normalnym jest dla nich zaznajamianie się z różnymi rzeczami tylko fragmentarycznie.
- ↑ Niewdzioski nigdy nie potrafią usiedzieć długo na miejscu, toteż normalnym jest dla nich zaznajamianie innych z różnymi rzeczami tylko fragmentarycznie.