Kult Bogini Uljery

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Nūy xavrā Ulyerāve! Czytasz artykuł z serii Wertynia. | Język wertyński (Słownik · Lekcje) · Języki wertyńskie · Kult Bogini Uljery · [[]] · [[]] · [[]] · [[]] · [[]] · [[]]

Kult Bogini Uljery (Ulyerį) - religia wywodząca się z środkowej Wertynii będąca mieszanką okolicznych wierzeń i wyznań przyniesionych przez ludy tahareńskie, wyznawana wyłącznie w Wertynii.

Bogowie

Wyznawcy kultu wierzą że istnieją dwa główne bóstwa które panują nad światem. C.D.N.

Uljera (Ulyerą) - Bogini żywiołów, matka wszystkich ludzi.

Artjer (Artyēr) - Upadły bóg.

Święta i obrzędy

  • Wygnanie Artjera - Święto obchodzone na początku lutego, polega ono na tym że wierzący zbierają się na wzgórzu i na tym wzgórzu po odprawieniu modlitwy biorą przygotowaną wcześniej słomianą kukłę, podpalają ją i zrzucają, ma to symbolizować śmierć Artjera i wrzucenie go do podziemi.
  • Dzień upadku - Święto obchodzone na połowie lipca, mające upamiętnić dzień rozpoczęcia się wojny bogów, polega ono na tym że o świcie wyznaczeni przez kapłana ludzie chodzą po ulicach i nawołują do zebrania się wiernych na głównym placu miasta, gdy wierni się już zbiorą podpala się wielki przygotowany wcześniej stos a następnie kapłan zaczyna opowiadać o dniu upadku, po tym jak skończy rozpoczyna modlitwę po której skończeniu wyznaczeni wierni przynoszą kapłanowi jakieś młode zwierzę które kapłan rytualnym nożem zabija i jego krew przelewa do specjalnej miski i wsypuję do niej garść poświęconego popiołu, następnie kapłan piję tą krew i zaczyna czytać fragmenty świętej księgi, po przeczytaniu kapłan bierze ciało zwierzaka i w czasie powiadamiania o możliwości złożenia darów wrzuca je w ogień, następnie wierni wrzucają dary do ognia po czym rozpoczyna się śpiewanie pieśni ku chwale Uljery, po czym kapłan nakazuje wiernym powrót do domu i zapalenie domowego ołtarzyka. Ogień stosu utrzymywany jest do zachodu słońca.

Rytuały

  • Rytuał