Polish Conlanger Relay V/Esperal

Tekst

- Cero te bene unimportal... – ete sade ete dassača.

- Mens Tepper hablero seriade – Neres dinsatras ete apietonen, vateras – halla ollo benelo sahač bene en non benelo corsalač neresen. Tu inbadviadero par ete semena tudi. Pero maltreterelos nerso ete robuten. Sa bene ete seriadosse?

- Te seriadosse – hablero Kersir – Mens ollos maltreterelos ollonen. Ollos benerelos en tue ete vesses. Valaderelos. Ňu sera ete ekhere nerso ekonom. Ňu sera, da kej maltreterelos ollonen, hablerelos: ”ollo unbene mruherelo!”

- Tepper inseterelo, inmruherelo ete esies en marserelo. Inbenevasederelo ete tue mensens u table.

- Kersir ineherelo.

- Bene, da tu ventelo. Ňu apietera tudi. Ňu momentala apač.

Słowniczek

apač – znikać, odchodzić, opuszczać
apietač – iść, chodzić
apieton – wędrowciec, włóczęga, podróżnik, czasami: gość
badviadač – uciekać, opuszczać, zostawić
beneč – być
benevasedač – opierać
cene – przecież
corsalač – podejrzewać (kogoś)
da – że, iż
dassa – czas
dinsatrač – przyjmować (np.: gościa)
ehač – wzdychać
ekhere – kaszlący, kaszel
ekonom – ekonom
en – i, także, oraz, a
ete – rodzajnik nieokreślony
hablač – mówić
halla – jak
importal – ważny
kej – kiedy, wtedy, gdy
maltretač – maltretować, bić, tu: chłościć
marsač – zmarszczyć brwi, zrobić marsową minę
mens – ale, lecz
mensen – ręka, czasami: łokieć
mruhač – mrugać
nerso – nasz
par – z, od, dla
pero – podobno, ponoć
robouten – robotnik, pracownik, niewolnik, sługa
sa – czy
sač – widzieć, oglądać
sade – strata
sahač – zachowywać się
semen – pole
seriade – serio, naprawdę, poważnie
seriadosse – prawda
setač – siadać
table – stół
te – rodzajnik określony, używany także, jako to np.: to on
tudi – dziś, dzisaj
tue – dwa, dwojgo, dwoje
u – o (coś)
valadač – wahać się
vaterač – czekać
ventač – chcieć, czasami: móc
vesse – miejsce

Gramatyka i inne

Język jest do bólu regularny.

Zaimki osobowe

Ňu – Ja
Tu – Ty
Ole – Ono
Ollo – On
Olla – Ona

Neres – My inkl.
Nerejos – My eks.
Vu – Wy
Olles – One (r. nijaki)
Ollos – Oni
Ollas – One (r. żeński)

Zaimki te odmieniają się przez przypadki tak, jak rzeczowniki. Na przykład: Tu – ty, Tulu – tobie

Deklinacja

Wyraz odmieniamy poprzez odpowiednie sufiksy lub prefiksy:

Mianownik: –
Dopełniacz: -a
Celownik: -u
Biernik: -en
Miejscownik: a-
Ablatyw: o-

Jeśli wyraz kończy się samogłoską w sufiksie dodajemy najpierw –l, a w prefiksie –l po, jak przykładowo – tu/ty, ale tulu/tobie oraz ouva/krowa alouva/(o) krowie. Gdy jednak wyraz ma w ostatniej/pierwszej sylabie ‘l’, to zmieniamy ‘l’ na ‘n’, jak na przykład: ollo/on, ale ollonu/mu oraz anollo/(o) nim

Liczby

Liczbę mnogą tworzymy poprzez sufiks –s

Czasowniki i czasy

Przykład – ruhač/wierzyć:

Ňu ruha
Tu ruho
Ole ruhe
Ollo ruhelo
Olla ruhela
Neres ruhas
Nerejos ruherejos
Vu ruhos
Olles ruhes
Ollos ruhelos
Ollas ruhelas

Czasy

Czas teraźniejszy: czasownik + osoba

ruha – wierzę

Czas obecny: czasownik -/momentalač + osoba + czasownik w bezokoliczniku

momentala ruhač – teraz wierzę (w tym czasie oznacza wł. modlić się)

Czas przeszły: czasownik +er + osoba

ruhera – wierzyłem

Czas przyszły: czasownik być/beneč + osoba + czasownik w bezokoliczniku

bena ruhač – będę wierzył

Cała reszta

przymiotnik negujemy poprzez przedrostek –un, zaś czasownik i rzeczownik poprzez słowo przeczące ‘non’ – unruhe/niewierzący; non ruha/nie wierzę; ete unruh/niedowiarek.

Rodzajnik stawiamy przed każdym rzeczownikiem, prócz imion i zaimków osobowych.