Polski Conlang Relay/Ęmucki

Mizan sį-sal bąvazivyhtik, sany̨-kevnen-kety sevtyoh rekbanty̨imuv kanyh-vanni-papvat ni i-bykinaak.

Pytkisur’atbyś-kyjraśkęimuvne sany̨-ryktyvyhrek sǫimuvni.

Ih-sur’ąny̨mapśonaktyv, rykkamęimuvunrak, i-eget sardatbyśivyhrek sa-kevnenty sevtyoh viśtǫityvunha.

Sa-bykina-eget zormęityv.

---

• bąvaj — dziś
• bykit — kochać
• eget — cień
• ih — ono, to
• it — on, ona
• kanyh — tutaj
• keh — jeden
• kevnen — drzewo
• kyjrat — złamany
• mapśonak — legenda
• mizan — dużo
• papvat — strzelać
• pytkisur’at — przysięgać
• rekban — spotykać się
• ryk — miejsce, strona
• rykkamet — przeklęty
• sal — rok
• sardat — umierać
• sev — pod
• sot — iść, przemieszczać się
• sur’at — mówić
• vannit — las
• viśtot — leżeć
• zormet — to samo

---

• -ak — komitatyw, „z”
• -byś — imiesłów rzeczownikowy
• -ha — „a”, „ale”, „a nawet”
• i- — „jego”, „jej”
• -muv — czas przeszły
• -na(t) — strona bierna
• -ne — „ale”, „jednak”
• -ni — łączność, następstwo, „i”
• ny̨- — liczba mnoga
• -oh — inesyw, „w”
• -rak — inceptyw, „stać się”, „zacząć”
• sa- — wskazujące, „ten”, „ta”, „to”
• sį- — sto (razy)
• -(ś)ket — strona sprawcza
• -tyv — czas teraźniejszy
• -un — zdanie podrzędne
• -vyhrek — delatyw, „od”; „po”
• -vyhtik — allatyw, „do”; „przed”

---

Podmiot jest w mianowniku, jest to podstawowa forma, słownikowa. Może zostać przyczepiony do czasownika, po jego rdzeniu.

Dla czasowników w trzeciej osobie wymagany jest doczepiony podmiot, domyślnie jest to -i-.

• Ęityv. = Jest.
• Śek ęityv. = Pies jest.
• Ęśektyv. = Pies jest.

Czasowniki znajdują się w formie orzeczeniowej, zawsze kończącą się nosówką, tworzonej poprzez zamianę:

• “-at -et -it -ot -ut” -> “-ą -ę -į -ǫ -ų”,
• “-yt -h -p -k -v -r -l -n” -> “-yty̨ -ty̨ -pty̨ -kty̨ -vty̨ -rty̨ -lty̨ -nty̨”
• “-ś -j” -> “-śę -zę”

Następnie przyłączany jest podmiot (dla 3. osoby), a dalej czas, osoba i inne końcówki.

Domyślna, słownikowa forma czasownika, to nazwa wykonawcy (imiesłów czynny), np.

• et = być ~ będący

Znaczenie całej czynności ma imiesłów rzeczownikowy, z końcówką -byś:

• etbyś = bycie

Konstrukcja „X jest Y” jest wyrażana z X jako podmiotem i Y jako czasownikiem.

Dopełnienie bliższe jest w dopełniaczu. Tworzy się go, zamieniając „-at -et -it -ot -ut” w „-a- -e- -i- -o- -u-”, w pozostałych przypadkach pozostawiając bez zmian.

Jest przyczepiane przed czasownikiem i oddzielane myślnikiem. Podobnie dzieje się z dopełniaczem określającym inny rzeczownik.

Pozostałe określenia czasownika są tworzone na bazie posesywu.

Posesyw jest tworzony poprzez zamianę:

• “-at -et -it -ot -ut” -> “-a -e -i -o -u”,
• “-yt -h -p -k -v -r -l -n” -> “-yty -ty -pty -kty -vty -rty -lty -nty”
• “-ś -j” -> “-śi -zi”

Następnie dodawana jest kolejna końcówka lub rzeczownik relacyjny (np. „pod”).