Słownik:Ërütat: Różnice pomiędzy wersjami
(→A) |
(→A) |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
== A == | == A == | ||
− | a - sve' | + | '''a''' - sve' |
− | a potem - qu | + | '''albo''' - töq' |
+ | |||
+ | '''ale''' - za | ||
+ | |||
+ | '''ani''' - inel' | ||
+ | |||
+ | '''a potem''' - qu | ||
== B == | == B == |
Wersja z 21:44, 4 paź 2017
Słownik języka ərütat (Ərütatbılıs) zawiera tylko i wyłącznie rzeczowniki oraz nieodmienne części mowy. Należy go interpretować na wiele sposobów, gdyż erutat z założenia może rozumieć słowa na wiele sposobów. Przykładowo: słowo „słownik” może być tłumaczone jako – bılıs, ale także możliwe jest tworzenie nieskończonych synonimów i ogromną ilość złożeń (np. tesebikiq - encyklopedia słów itp.) Słowa mogą mieć także wiele znaczeń, np. uş obok podstawowego znaczenia (woda) może oznaczać także mycie, picie wody, pływanie lub wylewanie czegoś (mimo, że każde z tych pojęć ma swoje podstawowe tłumaczenie).
Od każdego rzeczownika w erutacie można utworzyć przysłówek, przymiotnik i czasownik (w stronie czynnej, biernej i zwrotnej). Słowa zachowujące się nieregularnie (doklejające inne samogłoski w końcówkach, zaprzeczając tym zasadom deklinacji i koniugacji, na ogół mające „ə” w ostatniej sylabie) będą miały podane w nawiasie litery, które w ich przypadku dodaje się przy odmianach.
A
a - sve'
albo - töq'
ale - za
ani - inel'
a potem - qu