Ewidencjalność

Ewidencjalność (ang. evidentiality) - kategoria gramatyczna wprowadzająca rozróżnienie między pewną wiedzą a przypuszczeniem, czasem określana jako tryb świadka i nieświadka. Ewidencjalność może również precyzować sposób uzyskania informacji (np. widzenie vs inny zmysł - rozróżniane w języku Apaczów).

Sposoby wyrażania ewidencjalności

końcówki

Na przykład w języku keczua:

Tayta Wayllaqawaqa karpintirum

Pan Wayllaqawa jest stolarzem (na 100%)

Tayta Wayllaqawaqa karpintirus

Pan Wayllaqawaqa jest stolarzem (tak słyszałem)

czasowniki posiłkowe

W języku bułgarskim ewidencjalność wyrażana jest formami czasownika posiłkowego "chcieć". W czasie przeszłym formy dawnego aorystu i imperfektum mają znaczenie pewności, natomiast stosując formy czasu przeszłego złożonego mówiący informuje że wie o czymś jedynie ze słyszenia.

partykuły

W języku czeskim stronę nieświadka wyraża partykuła prý, pochodząca z dawnego praví "(ktoś) mówi". W języku słowackim analogiczna partykuła ma ma postać vraj.