Gdanszczyzna

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Gdanszczyzna - chdanska sprach ['ɣanska 'sprɑːx] - język jermański, używany w świecie zapadki. Przez wieki poddawał się wpływom słowianskim jak i innech języków basenu Morza Bałtyckiego. Używany na Pomorzu Gdańskiém (gd. oeṡteri pommorhji land)

Procesy fonetyczne ze staroszwedzkiego:

Gdanszczyzna rozwinęła się w dzisiejszę formę za pomocą następująceh proces:

  • k(C)_, g(C)_, s(C)_{e, y, i, ɛ} > ċ, ḋ, ṡ
  • iː, yː, uː, oː, eː, aː, øː, ɛː > í, uê, ú, ô, ê, á, éo, é
  • i, y, u, o, e, a, ø, ɛ > í, y, u, o, yu, a, eo, e
  • nieakcentowane i, u, e > ë (djareza zazwyczaj pomijana)
  • tj, kj, skj, sj, dj, lj, rj, nj > ś, ś, hj, hj, z, l, r, ń
  • þ, ð > tz, ds (wymawiane daléj þ, ð)
  • przed spółgłoskami k, g > x (zapis 'ch')
  • w wygłosie wyrazu t, d > 0/ʔ (zapis etymologiczny)
  • v', jw > ɥ (zapis uô, uê, ui, ué, ui, uy, uoe, ue)

Ortografja

Ortografja gdanszczyzny posiada wiele cudów niedziwów, występuje wiele wieloznaków.

  • Aa - [a];
  • Áá - [ɑː];
  • Bb - [b];
  • Cc - [k], [s];
    • ch - [x]
  • Ċċ - [t͡ʃ]
  • Dd - [d], w wygłosie [ʔ] lub nieme
    • ds - [ð]
    • dz - [d͡z]
  • Ḋḋ - [d͡ʒ]
  • Ee - [ɛ]
    • eo - [ø]
  • Éé - [eː]
    • éo - [øː]
  • Êê - [wɵ]
  • Ëë - [ə]~[ɪ]
  • Ff - [f]
  • Gg - [g]
  • Hh - [h]~[x]
    • hj [ɧ]
  • Ii - [i]
  • Íí - [iː]
  • Jj - [j]
  • Kk - [k]
  • Ll - [l]
  • Mm - [m]
  • Nn - [n]
    • nj - [ɲ]
  • Oo - [o]
  • Ôô - [wʊ]
  • Pp - [p]
  • Rr - [ɹ]
  • Ss - [s]
    • Ṡṡ - [ʃ]
  • Śś - [ɕ]
  • Tt - [t], w wygłosie [ʔ] lub nieme
    • tz - [θ]
    • ts - [t͡s]
  • Uu - [u]
    • uô, uê, ui, ué, ui, uy, uoe, ue - [ɥ]
  • Úú - [ɯː]
  • Vv - [v]
  • Yy - [y]
    • yu - [ɨ]~[ə]~[ɪ]
  • Zz - [z]
  • Żż - [ʒ]

Długość samogłoski

Samogłoskę długę można zaznaczyć na dwa sposoby:

  • zapisując jak samogłoskę krótkę w pierwszéj sylabie, np. êt hus - dom
  • poprzez akut:
    • w sylabie zamkniętéj (gdy jest pierwszą w wyrazie) dwoma spółgłoskami, np. átta - osiem
    • w każdéj następnéj sylabie

Samogłoskę krótkę zapisuje się w sylabie:

  • pierwszéj poprzez podwojenié następnéj spółgłoski, np. êt sunn - syn
  • innéj niż pierwsza poprzez postawienie samogłoski bez żadnego podwajania, np. Visla - Wisła

W wieloznakach podwaja się tylko pierwszy znak, istnieje także zasada, że nigdy nie pisze się kk, tylko zawsze ck.

Gramatyka

Pod wpływém pomorszczyzny i polszczyzny nie doszło do urposzczeń w deklinacji i konjugacji

Rzeczownik

Męski a-temat Męski u-temat Żeński ō-stems Nijaki a-temat Męski an-temat żeński ōn-temat
Sg.Nom. fihjër sunn hjang hjipp bitti uicka
Sg.Gen. fisks sunnar hjangar hjips bitta uickë
Sg.Dat. fihjë synjë hjangë hjipë bitta uicku
Sg.Acc. fisk sunn hjang hjipp bitta uicku
Pl.Nom. fiská synní hjangá hjippí bittá uickú
Pl.Gen. fiska sunna hjanga hjippa bitta uikna
Pl.Dat. fiskëm sunëm hjangëm hjippëm bittëm uickëm
Pl.Acc. fiska synnjë hjangá hjipp bitta uickú

Przymiotnik

Pod wpływém odmiany cprzymiotników w językach słowianskiech doszło do małech zmian w odmianie przymiotników:

Męski Żeński Nijaki
Mianownik l.poj. -i -a -e
Przypadek zależny l.poj. -e -o -e
Liczba mnoga -o -o -o

Czasownik

Czasowniki odmieniają się przez osoby i liczby i czasy.

Czasowniki mocne

Odmiana na przykładach bita (gryźć), bjutza (proponować), uertza (stawać się), śella (kraść), metta (mierzyć) and farra (iść).

Odmiana
I grupa II grupa III grupa IV grupa V grupa VI grupa
Bezokolicznik bita bjutza uertza śella metta farra
Imiesłów przeszły bitën buttzën vurtzën stullën mettën farrën
Imiesłów teraźniejszy bitandë bjutzandë uertzandë śellandë mettandë farrandë
Tryb oznajmujący czasu teraźniejszego
jech bité bjutzé uertzé śellé metté farré
tzú bité bjutzé uertzé śellé metté farré
hann/ônn/tzett bité bjutzé uertzé śellé metté farré
uir bitom bjutzom uertzom śellom mettom farrom
ir bitën buttzën uertzën śellën mettën farrën
tzer/tzar/tzê bita bjutza uertza śella metta farra
Tryb oznajmujący czasu przeszłego
jech bêt beotz vartz stall matt fôr
tzú bêtët beotzët vartzët stallët masët fôrôt
hann/ônn/tzett bêt beotz vartz stall matt fôr
uir bitëm buttzëm vurtzom stalom matom fôrom
ir bitën buttzën vurtzën stalën matën fôrën
tzer/tzar/tzê bitë buttzë vurtzo stalo mato fôro
Tryb łączący czasu teraźniejszego
jech bitë bjutzë uertzë śellë mettë farrë
tzú bitë bjutzë uertzë śellë mettë farrë
hann/ônn/tzett bitë bjutzë uertzë śellë mettë farrë
uir bitom bjutzom uertzom śellom mettom farrom
ir bitën bjutzën uertzën śellën mettën farrën
tzer/tzar/tzê bitën bjutzën uertzën śellën mettën farrën
Tryb łączący czasu przeszłego
jech bitë buttzë vurtzë stalë matë fôrë
tzú bitë buttzë vurtzë stalë matë fôrë
hann/ônn/tzett bitë buttzë vurtzë stalë matë fôrë
uir bitëm buttzëm vurtzom stalom matom fôrom
ir bitën buttzën vurtzën stalën matën fôrën
tzer/tzar/tzê bitën buttzën vurtzën stalën matën fôrën
Tryb rozkazujący
tzú bitë bjutzë uertz śellë mettë farre
uir bitom bjutzom uertzom śellom metom farrom
ir bitën bjutzën uertzën śellën mettën farrën

Czasowniki słabe

Czasowniki słabe są pogrupowane w cztéry grupy:

  • Pierwsza konjugacja: czasowniki zakończone na -arr, -ar w czasie teraźniejszém. Większość czasowników należy do téj grupy.
  • Druga konjugacja: czasowniki zakończone na -yur, -err w czasie teraźniejszém.
  • Trzecia konjugacja: czasowniki zakończone na -irr, -eorr w czasie teraźniejszém.
  • Czwarta konjugacja: Te czasowniki mają mniéj lub bardziej nieregularną odmianę. Około 20 czasowników.

Poszczególne grupy dzielą się także na następne:

  • I: kończy się na -tzë w czasie przeszłém
  • II: kończy się na -dë w czasie przeszłém
  • III: kończy się na -të w czasie przeszłém
Odmiana
Tryb oznajmujący czasu teraźniejszego
jech -aré -ár -yur -er -ir -eoré
tzú -aré -áré -yuré -eré -ir -eoré
hann/ônn/tzett -ar -ár -yur -er -ir -eor
uir -arom -árom -yurom -erom -irom -eorom
ir -arën -árën -yurën -erën -irën -eorën
tzer/tzar/tzê -ara -ára -yura -era -ira -eora
Odmiana
Tryb oznajmujący czasu przeszłego
jech -tzë -dë -të
tzú -tzë -dë -të
hann/ônn/tzett -tzë -dë -të
uir -tzëm -dëm -tëm
ir -tzën -dën -tën
tzer/tzar/tzê -tzë -dë -të

Zaimki osobowe

Oto tablica przedstawiająca zaimki osobowe w gdanszyźnie

Liczba pojedyncza Liczba mnoga
1. osoba 2. osoba 3. osoba masc./fem./neut. 1. osoba 2. osoba 3. osoba masc./fem./neut.
Mianownik jech tzú hann/ônn/tzett uir ir tzer/tzar/tzê
Dopełniacz minn tzinn hans / hjenna / tzess varr ittzra tzyura / tzyura / tzyura
Celownik merr tzerr) hannëm / hjennë / tzy oss ittzër tzyum / tzyuem / tzyum
Biernik micch tzicch hann / hanna / thett oss ittzër tza / tzarr / tzeonn