Guno
guno guno ŀãxwaga | |
---|---|
Utworzenie: | Timpul w kwietniu 2006 |
Cel utworzenia: | początkowo na potrzeby własne, później dla conworldu |
Liczba użytkowników (Nescyria i Merycja) | 214 000 000 |
Liczba użytkowników (faktyczna) | ok. 3 |
Sposoby zapisu: | alfabet łaciński |
Typologia: | SVO, w pytaniach VSO |
Klasyfikacja: | guńska rodzina językowa guno |
Status urzędowy | |
Oficjalna regulacja: | autor conlangu |
Lista conlangów |
Guno, mniej poprawnie język guński (guno, gunxsų ŀãxwaga) to sztuczny język autorstwa Timpula, wywodzący się z guńskiej rodziny językowej. Używany jest w Nescyrii i Merycji; w świecie rzeczywistym funkcjonują raczej w wąskim gronie zainteresowanych. Język używany jest również przez autora do prowadzenia zapisków i notatek.
Fonologia
Spółgłoski
wargowe | dziąsłowe | retrofleksyjne | tylnojęzykowe | |
---|---|---|---|---|
zwarte | p b | t d | k g | |
szczelinowe | f v | s z | ʂ ʐ | x ɣ |
zwarto-szczelinowe | ʦ | tʂ dʐ | ||
nosowe | m | n | ||
drżące | r | |||
płynne | l |
pozostałe: [w], [j]
Samogłoski
przednie | środkowe | tylne | |
---|---|---|---|
przymknięte | i | u, ũ | |
półprzymknięte | o | ||
półotwarte | ɛ | ɜ | ɔ |
otwarte | a, ã |
Akcent
Akcent w języku guńskim jest ruchomy i może padać na dowolną sylabę. Akcentuje się pierwszą w kolejności sylabę zawierającą samogłoskę nosową.
Zapis
Alfabet łaciński
Alfabet łaciński dostosowany do guno powstał poprzez usunięcie z klasycznego alfabetu łacińskiego liter: h, j, q, v, y oraz dodanie ã, ŀ, ơ, ŭ, ų. Nowy został zaprojektowany niemal niezależnie od starego, opiera się jednak na kilku założeniach wyniesionych z alfabetu sprzed reformy.
Aa | Ãã | Bb | Dd | Ee | Ff | Gg | Xx | Kk | Ll | Ŀŀ | Mm | Nn | Oo | Ơơ | Pp | Rr | Ss | Tt | Uu | Ŭŭ | Ųų | Ww | Zz | ||
/a/ | /ã/ | /b/ | /ʦ/, /ɣ/ | /d/ | /ɛ/ | /f/ | /g/ | /x/ | /i/, /j/ | /k/ | /l/ | /w/ | /m/ | /n/ | /ɔ/ | /o/ | /p/ | /r/ | /s/ | /t/ | /u/ | /ɜ/ | /ũ/ | /v/ | /z/ |
Do zapisu dźwięków charakterystycznych dla guno stosuje się również odpowiednie dwuznaki:
xs | xz | xg | xdg | ii | dt | bt |
/ʂ | /tʂ/ | /ʐ/ | /dʐ/ | /ij/ | /t/ | /t/ |
Litera Cc wymawiana jest jako /ɣ/ tylko na początku wyrazu; w każdej innej pozycji osiąga wartość fonetyczną /ʦ/. Ii przed i po samogłoskach traci swą zgłoskotwórczość i wymawiane jest /j/. Samogłoskę nosową poprzedzającą inną samogłoskę wymawia się jak /w/, np. wyraz ãơwŀŭ (sieć) wymawia się identycznie jak ŀơwŀŭ (suwak). W niektórych przypadkach występuje "ŀ nieme", szczególnie po samogłoskach nosowych, np. cųbrãŀ - /'ɣũbrã/.
Należy pamiętać, że alfabet łaciński jest oficjalnym zapisem guno. Oznacza to, iż, choć istnieją inne alfabety dostosowane do tego języka, zapis łacinką jest najadekwatniejszy, a pozostałe skypty zostały stworzone jedynie jako ciekawostki bądź uzupełnienia.
Cyrylica
Cyrylica dla guńskiego posiada wiele różnych form, z których niżej wymieniona jest najprostszym sposobem zapisu guno.
Аа | Яя | Бб | Дд | Ее | Фф | Гг | Хх | Кк | Лл | Ўў | Мм | Нн | Оо | Ъъ | Пп | Рр | Сс | Тт | Уу | Ыы | Юю | Вв | Зз | ||
/a/ | /ã/ | /b/ | /ʦ/, /ɣ/ | /d/ | /ɛ/ | /f/ | /g/ | /x/ | /i/, /j/ | /k/ | /l/ | /w/ | /m/ | /n/ | /ɔ/ | /o/ | /p/ | /r/ | /s/ | /t/ | /u/ | /ɜ/ | /ũ/ | /v/ | /z/ |
ш | ч | ж | џ | ии | дт | бт |
/ʂ | /ʐ/ | /tʂ/ | /dʐ/ | /ij/ | /t/ | /t/ |
Istnieje pewna wariantowość odnośnie zapisu kilku spółgłosek:
- Лл - Льль
- Ўў - Лл
- Џџ - Дждж
Historia
Historia prawdziwa (realworldowa)
Guno we właściwej sobie formie tworzone jest od 21 kwietnia 2006 roku przez Timpula. Język ten zapełnił miejsce praguno i choć nie jest z nim bezpośrednio spokrewniony (nie wywodzi się od niego w taki sposób, jak np. hiszpański z łaciny), używa się wobec obu tych języków określenie języki guńskie. 6 lutego 2008 przeprowadzona została wielka reforma guńszczyzny - zarówno ortograficzna, jak i gramatyczno-leksykalna (wprowadzono zwrotność czasownika, wycofano czas przeszły II, czas zaprzeszły i złożenia półczasownikowe z użycia, zapożyczone z prawdziwych języków słowa zastąpiono guńskimi neologizmami). Pięć dni później, tj. 11 lutego 2008r. wycofana została reforma ortograficzna.
Historia conworldowa
Gramatyka
Rzeczownik
Rzeczownik guński nie rozróżnia rodzajów. Może występować w liczbie pojedynczej lub mnogiej, odmienia się przez przypadki, których w guno jest 5. Oto odmiana przykładowego rzeczownika - trawų - jabłko:
Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | |
---|---|---|
Mianownik | trawų | trawųr |
Dopełniacz | trawųtã | trawųrtã |
Celownik | trawųãx | trawųrãx |
Biernik | trawųdŭl | trawųrų |
Narzędnik | trawųxgawų | trawųrawų |
Dopełniacz
W guńskim rozróżniamy dwa rodzaje dopełniacza. Tak zwany dopełniacz prosty stosuje się w odniesieniu do wszelkiej materii ożywionej - ludzi, zwierząt, roślin itd. Tworzy się go, dodając b’ przed dane słowo. Drugi, czyli dopełniacz złożony, jest używany przy przedmiotach, pojęciach abstrakcyjnych itp. Konstruuje się go poprzez dodanie końcówki -tã. Nazwy części ciała, części roślin (w tym także i owoców oraz warzyw) również oddaje się poprzez użycie dopełniacza złożonego.
xaxsŭ b’ier – szum drzewa
macmã trawųtã – smak jabłka
Element "b'" wymawiany jest jako b' ze zwarciem gardłowym, choć dopuszczalna jest wymowa identyczna z polską partykułą by.
xaxsŭ b’ier - /xa'ʂɜ bʔ 'jer/ lub /xa'ʂɜ bɨ 'jer/
Celownik
Formę celownikową konstruuje się zawsze poprzez dodanie końcówki -ãx, niezależnie od tego, czy wyraz kończy się na spółgłoskę, czy też nie. Powstają przez to formy takie jak np. cããx (piecykowi). W języku potocznym w roli celownika stosuje się często konstrukcję z "dta", np. dta cã, czyli dosł. "w piecyk".
Biernik
Biernik w języku guńskim tworzymy zależnie od końcówki wyrazu.
- Jeżeli wyraz kończy się na –u, to aby utworzyć biernik, zamienia się je na –ų.
- Jeżeli wyraz kończy się na samogłoskę inną niż u, dodaje się wówczas końcówkę –dŭl.
- Jeżeli wyraz kończy się na spółgłoskę, dodaje się końcówkę -ų.
Narzędnik
Narzędnik tworzy się poprzez dodanie końcówki -xgawų lub -awų, jeśli wyraz kończy się na spółgłoskę (wprowadzenie tej drugiej miało miejsce wraz z reformą lutową).
Zaimki osobowe
W guno istnieje 6 zaimków osobowych. W ich odmianie przez przypadki występuje wiele nieregularności.
ã - ja | pu - ty | u - on(a,o) | ųp - my | gơp - wy | nŭp - oni, one | |
---|---|---|---|---|---|---|
Mianownik | ã | pu | u | ųp | gơp | nŭp |
Dopełniacz | b'ã | b'pu | b'u | b'ųp | b'gơp | b'nŭp |
Celownik | ãx | pųx | ųx | ųpãx | gơpãx | nųx |
Biernik | ãdŭl | pų | ų | ųpų | gơpų | nŭpų |
Narzędnik | ãxgawų | puxgawų | ųxgawų | ųpųxgawų | gơxgawų | nŭxgawų |
Czasownik
Istnieje 5 czasów (teraźniejszy, 2 przeszłe, przyszły i zaprzeszły), nie rozróżnia się rodzajów, odmiana czasowników jest całkowicie regularna.
Odmiana czasownika "być" (xfa):
Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | |
---|---|---|
1 osoba | ųp xfap | |
2 osoba | gơp xfap | |
3 osoba | nŭp xfap |
Czasy
Czas teraźniejszy - Gilxdgų btizernã
Budowa tego czasu odbywa się na bardzo prostej zasadzie: dla liczby pojedynczej jako orzeczenie stosuje się bezokolicznik, bez zmian, natomiast dla liczby mnogiej - dodaje się końcówkę -p, np.
U ka. - On ma.
Ųp kap. - My mamy.
Czas przeszły - Ŀã pidŭrbiã gilxdgų
Czas ten jest odpowiednikiem niemieckiego Imperfekt i angielskiego Past simple. Stosowany jest w sytuacjach odnoszących się do przeszłości, gdy zdarzenie zakończyło się w przeszłości. Forma przeszła czasownika do niedawna mogła być regularna bądź nie. Reforma lutowa wycofała wszelkie nieregularności w tworzeniu form czasu przeszłego poza formami czasowników xfa (być) i ka (mieć). Pozostałe formy są tworzone zawsze, zamieniwszy końcówkę czasownika -a na -ãma.
Formy nieregularne przedstawia poniższa tabela:
Forma czasu teraźniejszego | Forma czasu przeszłego | Znaczenie |
---|---|---|
ka | gơa | mieć |
xfa | ơfa | być |
Czas przeszły II oraz czas zaprzeszły
Przed reformą lutową istniały w guno dwa inne czasy - zaprzeszły i przeszły złożony. Ze względu na bardzo rzadkie używanie, zostały oficjalnie wycofane.
Słownictwo
Obecnie nowo powstałe słowa w guńskim mają charakter czysto apriorystyczny. Od reformy (6 lutego 2008) wszystkie wyrazy muszą być pozbawione xs, xz, xg, xdg, aby zminimalizować użycie tych znaków w języku. Około 90% istniejącego dotychczas zasobu słownictwa guńskiego zostało stworzone specjalnie dla niego. Resztę zajmują zapożyczenia z innych conlangów tego samego autora, neologizmy, słowa pochodzące z nazw własnych, formy przejęte po poprzedniku guno - języku etlapockim. Specjalną grupę wśród pozostałego słownictwa zajmują jednak międzynarodowe wyrazy (głownie z łaciny, greki i języka angielskiego) poddane tzw. chantydacji (z gun. xãtida dta - zamienić się w). Ta specjalna grupa została zdeformowana i przystosowana do fonologii guńskiej, lecz wykyć w niej można pierwotny źródłosłow, np. fãzxrŭbciơk (transkrypcja), pãzŭwơŀ (możliwy, prawdopodobny, od. ang. possible). Słowa te jednak nie są już przeważnie tworzone i stanowią dziś jedynie etymologiczną ciekawostkę.
Przykład
Oto porównanie kilku wersji modlitwy pańskiej.
Wersja pierwotna, datowana na lato 2006r. |
Wersja po pierwszej przemianie, z końca 2006r. |
Wersja współczesna | Tłumaczenie polskie |
---|---|---|---|
Xaŀii ųpze, sŭ pu xfa ơdta Bixŭf,
sãzaw puze xasga, |
Xaŀii b’ųp, sŭ pu xfa dta Bixŭf,
gŭlg sãza xasga putã;
|
Xaŀii b’ųp, sŭ pu xfa dta Bixŭf,
sãzaw xasga b’pu,
|
Ojcze Nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje,
|
Podstawowe zwroty
Język guński | Język polski |
---|---|
Iųp | Tak |
Nã | Nie |
Rŭzơdŭl kiơbų | Dzień dobry |
Dta rãza | Do widzenia |
Nơxzã rŭzơkų | Dobranoc |
Ųiŀ | Przepraszam |
Bactap | Proszę |
Kŭb | Dziękuję |
Nã ã kitơpa. | Nie rozumiem. |
Linki
- Gunopedia - wolna encyklopedia w języku guno
- Zbŭxziãw gunxsųtã ŀãxwagatã - oficjalne forum języka guńskiego
- Forum języka guno (nieaktywne)
- Pierwszy temat o guno na Polskim Forum Językotwórców
- Drugi temat o guno na Polskim Forum Językotwórców