Język išti

Język išti - język używany w południowej części Białego Półksiężyca. Używany jest przez mniejszość etniczną Isztów, jest używany jako język kontaktów codziennych, literatury i jest używany w czasie obrządków etnicznej religii Isztów. Jest to język ergatywno-absolutywny, o dużej ilości samogłosek, charakteryzuje się zjawiskiem ablautu i umlautu, a także dużą alofonią samogłosek. Zapisywany jest za pomocą pisma isztańskiego, opartego o pismo neszyjskie. Isztijski język literacki przez długi czas był pod silnym wpływem języka miteńskiego, a teraz neszyjskiego.

Procesy fonetyczne

• ē, ō w dialekcie języka proto-isztyjskiego, z którego wyłonił się język isztyjski były wymawiane jako ī, ū
• ī, ū w sylabach otwartych (z wyjątkiem wygłosu) > ē, ō
• zanik wygłosowego e, o, pozostawienie po sobie jednak palatalizacji i labializacji,
• a > æ, przed miękkimi,
• a, e > ɒ, ø przed labializowanymi,
• wypadnięcie ʔ w wygłosie sylaby, rozwój opozycji i:e, ī:ē, ū:ō, u:o
• kj, stj, skj, gj, zdj, zgj > š, ščj, ž, ždžj
• ju > jy
• wiele zapożyczeń z języka miteńskiego, dostanie się do języka wielu wyrazów ze samogłoskami /y e o æ/
• θ ð > s z
• skrócenie wygłosowego ī, ū do i, u
• k, g w wygłosie sylaby > x, ɣ
• zanik labializacji, wykrystalizowanie się samodzielnych samogłosek ɒ, ø
• ø > o

Dźwięki

Samogłoski

• i iː y yː u uː (i ī u/ü ū/ǖ u ū)
• e eː o oː (e ē o ō)
• ɛ ɛː ɔ ɔː (e ē o ō)
• æ æː (a/æ ā/ǣ)
• a aː ɒ ɒː (a ā ȧ ǡ)

Spółgłoski

• m n (m n)
• mʲ ɲ (ḿ ń)
• p b t d k g ʔ (p b t d k g)
• pʲ bʲ tʲ dʲ kʲ gʲ (ṕ d́ t́ d́ ḱ ǵ)
• v s z ʃ ʒ x ɣ h (v s z š ž χ ɣ h)
• vʲ sʲ zʲ ʃʲ ʒʲ ç ʝ hʲ (v́ ś ź š́ ž́ χ́ ɣ́ h́)
• ʃt͡ʃʲ ʒd͡ʒʲ (š́č žd́ž)
• l r (l r)
• lʲ rʲ j (ĺ ŕ j)