Tekst źródłowy strony Epos o Serenet

{{Seszenger intro}}
'''Epos o Serenet''' - starożytny, [[Tangijczycy|przedtangijski]] epos traktujący o dziejach legendarnego bohatera Serenet, który zasłyszawszy o rajskiej wyspie udał się w jej kierunku ze swoim plemieniem, które miał ochraniać, przez wielką wodę. Stoczył w tym czasie bój z bogami powietrza, wody, ziemi i lasu i na pokonanej ziemi założył miasto [[Szok Su]]. Epos miał być napisany [[język seszerski|językiem seszerskim]]. Niuans eposu, w ramach [[projekt Kyon|projektu Kyon]], silnie demonstruje potencjalną różnicę pomiędzy historią przekazaną legendami, historią przepisaną, pozostałościami archeologicznymi po tej historii, i całą prawdą:
* Archeolodzy i historycy [[Tangia (9866 EK)|tangijscy epoki późnoimperialnej]] posiadali 2 stele (SRNT-1 i SRNT-2) kompletne w 80%, przy czym, w SRNT-2, Serenet nie walczył z bogiem ziemi, ten aspekt legendy jest w tej wersji pominięty. SRNT-1 datowano na 2050 [[EK]], a SRNT-2 na 2070 [[EK]], w mieście [[Szok Su]]. Obie stele przetrwały [[Impakt Kunatlyjski]], ponieważ artefakty archeologiczne Tangijczycy przetrzymywali w [[Forteca w Tau Atla|fortecy Tau Atla rearai]]. SRNT-1 i SRNT-2 stanowią 100% wiedzy [[Kyon]]u nowożytnego, i jakiegokolwiek późniejszego w ogóle, o dziejach Serenet.
* Tak naprawdę, stele SRNT-1 i SRNT-2 powstały wraz ze stelami SRNT-3, SRNT-4, SRNT-5 i SRNT-6. Najpierw wykonano SRNT-1 w 1990 [[EK]] w wielkiej świątyni w [[Szok Su]] na zlecenie króla Telemeka II, który wychował się na ustnych przekazach eposu o Serenet i dyktował treści. SRNT-2 nie zlecono wcale jako kopii tylko jako poprawkę do SRNT-1, gdzie podczas pierwotnego rycia klinów usunięto wersję o walce z bogiem ziemi, ale na końcu jednak dodano wzmiankę o zawarciu z nim pokoju, zmieniając historię. Ta wzmianka nie zachowała się i Tangijczycy nigdy się o niej nie dowiedzieli, ani o motywach zmian. Stela SRNT-3 została zagrabiona podczas inwazji [[Rangersze]] na [[Szok Su]] i miała być wywieziona na łodzi za morze kunatlyjskie, ale statek utonął podczas huraganu. Stela nadal spoczywa na dnie oceanu, przykryta 1.3-metrową warstwą mułu, '''i nikt jej już nigdy w dziejach [[Kyon]]u nie odnajdzie'''. SRNT-4, SRNT-5 i SRNT-6 były kopiami SRNT-2, ale zostały rozbite podczas inwazji [[Rangersze]]. Tangijczycy nigdy się o nich nie dowiedzieli.
* Tak naprawdę, w opowieściach przekazanych ustnie w latach 1600 - 2100, Serenet nie walczył wcale z bogami, tylko z demonami wiatru, morza, piasku i lasu, i w tych walkach zginął. Wersja spisana na stelach to wymyślona wersja króla Telemeka II, który zawsze wolał, aby Serenet był bohaterem, a nie przestrogą dla nieostrożnych marynarzy. Przy czym Telemek II słyszał przekazy ze swojej seszerskiej starszyzny, co było ustną wersją tłumaczoną z ustnego [[język lauszyjski|języka lauszyjskiego]], która to jest wersją tłumaczoną z ustnego [[język pongryjski|pongryjskiego]] w starej wersji, z dialektów zaoceanicznych. Wiele słów i znaczeń zostało przekształconych przez takie przekazywanie historii z ust do ust.
* Tak naprawdę, Serenet był marynarzem o imieniu Senreet, cenionym w swoim plemieniu z odwagi, ale który jednak utonął w roku 1394 [[EK]] na morzu podczas huraganu. Wdowa po nim śpiewała historię jego życia, okraszoną epitetami, ze skoczną melodią.
Epos o Serenet pokazuje, jak niewiele o prawdziwej historii wiedzieli Tangijczycy w [[Tangia (9866 EK)|9866 EK]] - odpowiedniku późnego ziemskiego XIX wieku.

[[Kategoria:Tangia]][[Kategoria:Cywilizacja Marajska]]