|
|
| (Nie pokazano 32 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) |
| Linia 1: |
Linia 1: |
| '''Benakasemmem'ii''' - język sztuczny pomocniczy, który charakteryzuje się przede wszystkim szykiem zdania ''podmiot-dopełnienie-orzeczenie'', częstym omijaniem słowa ''być'' w czasie teraźniejszym, reduplikacją (całkowitym lub częściowym podwojeniem rdzenia czasownika, przymiotnika lub przysłówka), umieszczaniem przydawki przed słowo określane, brakiem rodzaju gramatycznego, stosunkowo regularnym odmienianiem wyrazów oraz prostą budową sylab głównie w obrębie najbardziej podstawowych i najczęściej używanych wyrazów. | | '''Benakasemmem'ii / Benakasemmemii (skrótowo: Benakii)''' - język sztuczny pomocniczy, który charakteryzuje się przede wszystkim szykiem zdania ''podmiot-dopełnienie-orzeczenie'', reduplikacją (całkowitym lub częściowym podwojeniem rdzenia czasownika, przymiotnika lub przysłówka), umieszczaniem przydawki przed słowo określane, brakiem rodzaju gramatycznego, stosunkowo regularnym odmienianiem wyrazów oraz prostą budową sylab głównie w obrębie najbardziej podstawowych i najczęściej używanych wyrazów. |
|
| |
|
| ==Pochodzenie== | | ==Pochodzenie== |
| Słownictwo i elementy gramatyki tego języka ogólnie wywodzą się z: | | Słownictwo i elementy gramatyki tego języka ogólnie wywodzą się z: |
| * [https://en.wikipedia.org/wiki/Sound_symbolism symbolizmu dźwięków] | | * [https://en.wikipedia.org/wiki/Sound_symbolism symbolizmu dźwięków] |
| * języka indonezyjskiego
| |
| * języka tamilskiego | | * języka tamilskiego |
| * [https://en.wikipedia.org/wiki/Prakrit prakrytu (język pali, z którego czerpią dużo takie języki jak tajski czy khmerski)] | | * języka fińskiego |
| | * języka perskiego |
| | * języka tureckiego |
| * sanskrytu | | * sanskrytu |
| * hindi | | * języka hindi/pendżabskiego |
| * języka starojapońskiego | | * języka indonezyjskiego |
| * średniowiecznego języka chińskiego | | * języków romańskich |
| * języka hiszpańskiego | | * języka koreańskiego |
| | * języka japońskiego |
| * języka angielskiego | | * języka angielskiego |
| * języka tureckiego
| |
| * języka arabskiego (nieznacznie)
| |
|
| |
|
| ==Fonologia== | | ==Fonologia== |
| Linia 44: |
Linia 44: |
| |- | | |- |
| ! zwarte dźwięczne przydechowe | | ! zwarte dźwięczne przydechowe |
| | [bʱ] '''bh''' | | | ([bʱ] '''bh''') |
| | | | | |
| | [dʱ] '''dh''' | | | ([dʱ] '''dh''') |
| | [d͡ʑʱ] '''jh''' | | | ([d͡ʑʱ] '''jh''') |
| | [gʱ] '''gh''' | | | ([gʱ] '''gh''') |
| | | | | |
| |- | | |- |
| Linia 100: |
Linia 100: |
| |} | | |} |
| * te głoski w nawiasach nie są typowe dla tego języka, więc nie wystąpią w ''onomatopejach'' | | * te głoski w nawiasach nie są typowe dla tego języka, więc nie wystąpią w ''onomatopejach'' |
| ** '''sh''' występuje w wyrazach pochodzenia sanskryckiego | | ** '''bh''', '''dh''', '''gh''' i '''jh''' występują prawie jedynie w wyrazach pochodzenia sanskryckiego. |
| | ** '''sh''' występuje głównie w wyrazach pochodzenia sanskryckiego i angielskiego |
| ** '''f''' i '''z''' występują w wyrazach pochodzenia zachodnioeuropejskiego i arabskiego, ''rodzimymi'' odpowiednikami tych głosek będą kolejno '''ph''' i '''j'''/'''s''', więc te z kolei mogą wystąpić w onomatopejach czy odruchowych wykrzyknikach, np. '''phei!''' - fuj!, '''sisi''' - zimny/zimno | | ** '''f''' i '''z''' występują w wyrazach pochodzenia zachodnioeuropejskiego i arabskiego, ''rodzimymi'' odpowiednikami tych głosek będą kolejno '''ph''' i '''j'''/'''s''', więc te z kolei mogą wystąpić w onomatopejach czy odruchowych wykrzyknikach, np. '''phei!''' - fuj!, '''sisi''' - zimny/zimno |
|
| |
|
| Linia 135: |
Linia 136: |
| | [aː] '''aa''' | | | [aː] '''aa''' |
| | | | | |
| | ([ɔː] '''oo''') | | | |
| |} | | |} |
|
| |
|
| * W wyrazach pochodzenia sanskryckiego występuje dodatkowa struktura [ɾɯ], w której jest niezakrąglony odpowiednik głoski '''u''', np. '''Krsna''' [kɾɯ.sna]. To występuje jako '''r''', ale nie styka się bezpośrednio z żadną samogłoską. | | * Akcent pada zazwyczaj na pierwszą sylabę z trzech od końca (zaś gdy przedostatnia sylaba z trzech od końca ma długą samogłoskę lub jest zamknięta, to wypada na niej akurat), ale nie wyróżnia się mocno w wyrazie; sylaby są wymawiane z podobnym naciskiem, podobnie jak w językach hiszpańskim lub hindi. Na przykład: WA-li, GE-ta-re, sem-MOL-te, ap-pli-kaas-YOU-ni. |
| * Istnieją też samogłoski nosowe, tworzone są za pomocą dwuznaku '''-ng''', np. '''Sangskrta Bhaasaa''' [sã.skɾɯ.ta bʱaː.saː].
| | * '''ai''' się czyta jako dyftong '''aj'''. |
| * Odpowiednikiem angielskiego [ɔː] w zapożyczonych wyrazach z angielskiego jest [ɒː] '''oo''' (zaokrąglony odpowiednik '''aa'''), np. '''Oostreiliyaa''' - Australia
| | * '''au''' się czyta jako dyftong '''aw'''. |
| * Akcent jest zazwyczaj na pierwszą sylabę, ale nie wyróżnia się mocno w wyrazie; sylaby są wymawiane z podobnym naciskiem.
| | * Końcówka biernika '''-ong''' jest czytana jako nosowa forma głoski '''o''' czyli jak polskie '''ą'''. |
| ** Jednak gdy jest (pierwsza) samogłoska długa w wyrazie, to właśnie ją się dla wygody można akcentować.
| |
| * '''ai''' się czyta jako dyftong '''aːj'''. | |
| * '''au''' się czyta jako dyftong '''aːw'''. | |
|
| |
|
| ===Układ sylab=== | | ===Układ sylab=== |
| Linia 151: |
Linia 149: |
| * ''C'' to spółgłoska | | * ''C'' to spółgłoska |
| * ''V'' to samogłoska | | * ''V'' to samogłoska |
| * ''2×C'' to podwojona spółgłoska | | * ''2×C'' to podwojona spółgłoska. |
| Przykładowe wyrazy: '''miti''' - woda, '''moka''' - drzewo, '''getare''' - iść / poruszać się, '''sipare''' - rzucać, '''mutti''' - błoto, '''phala''' - owoc, '''calii''' - droga. | | Przykładowe wyrazy: '''mu''' - woda, '''rukkha''' - drzewo, '''getate''' - iść / poruszać się, '''wisate''' - rzucać, '''mutti''' - błoto, '''phala''' - owoc, '''wali''' - droga. |
| W wyrazach zapożyczonych z sanskrytu czy języków zachodnioeuropejskich mogą występować sylaby o skomplikowanej budowie. Słowa pochodzenia angielskiego potrafią nawet posiadać zbitki na końcu słowa, np. '''bilaard''' - bilard, '''popkorn''' - popcorn. | | W wyrazach zapożyczonych z sanskrytu czy języków zachodnioeuropejskich mogą występować sylaby o dość skomplikowanej budowie. |
|
| |
|
| ==Składnia== | | ==Składnia== |
| Domyślny szyk zdania to: podmiot-dopełnienie-orzeczenie, tak jak w językach hindi, sanskryckim, japońskim, tureckim, łacińskim, tamilskim czy koreańskim. Przydawka zawsze występuje przed słowem określanym, np. '''iyii kun''' - dobry człowiek, '''bambas-ke khapakii''' - żywność dla dzieci. Żeby zmienić pozycję przydawki z przedrzeczownikowej na porzeczownikową, to trzeba użyć słowa '''ya''', np. '''kun ya iyii (thaare)''' - dobry człowiek / człowiek, który jest dobry. | | Domyślny szyk zdania to: podmiot-dopełnienie-orzeczenie, tak jak w językach hindi, sanskryckim, japońskim, tureckim, łacińskim, tamilskim czy koreańskim. Przydawka zawsze występuje przed słowem określanym, np. '''nalla kun''' - dobry człowiek, '''baccas-ke khapakii''' - żywność dla dzieci. Żeby zmienić pozycję przydawki z przedrzeczownikowej na porzeczownikową, trzeba użyć słowa '''ya''', np. '''kun ya nalla (thaare)''' - dobry człowiek / człowiek, który jest dobry. |
| | |
| ==Czasowniki== | | ==Czasowniki== |
| Mają: | | Mają: |
| * 3 strony (czynną, bierną, statyczną) | | * 3 strony (czynną, bierną, statyczną) |
| * 3 tryby (oznajmujący, rozkazujący, przypuszczający) | | * 6 trybów (oznajmujący, rozkazujący, zakazujący, przypuszczający, potencjalny, wolitywny) |
| * 3 czasy | | * 3 czasy |
| * 3 aspekty. | | * 4 aspekty. |
| Nie odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje. | | Nie odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje. |
|
| |
| ===Formy podstawowe=== | | ===Formy podstawowe=== |
| * czas teraźniejszy prosty: -re | | * czas teraźniejszy nawykowy: -re |
| * czas przeszły prosty (historyczny): e--re | | * czas przeszły nawykowy: -ye |
| * czas przyszły prosty: -issare | | * czas przyszły prosty: -ge |
| * tryb przypuszczający: e--issare | | * tryb przypuszczający: -we |
| * tryb rozkazujący: -∅ | | * tryb rozkazujący: - |
| * bezokolicznik/odsłownik: -meng | | * tryb zakazujący: -me |
| | * tryb potencjalny: -bile |
| | * tryb wolitywny: -mako |
| | * bezokolicznik/odsłownik: -te |
| * imiesłów czynny: -∅ | | * imiesłów czynny: -∅ |
| * imiesłów bierny teraźniejszy: -laa | | * imiesłów bierny: -ii |
| * imiesłów bierny perfectum: -kiya
| |
| ===Czasowniki czynne===
| |
| Czasy gramatyczne:
| |
| {|class=wikitable
| |
| !
| |
| ! aspekt prosty
| |
| ! aspekt ciągły
| |
| ! aspekt perfectum
| |
| |-
| |
| ! czas teraźniejszy
| |
| | -re
| |
| | -∅ thaare
| |
| | -kiyapun (thaare)
| |
| |-
| |
| ! czas przeszły
| |
| | e--re
| |
| | -∅ thiya
| |
| | -kiyapun thiya
| |
| |-
| |
| ! czas przyszły
| |
| | -issare
| |
| | -∅ thaayissare
| |
| | -kiyapun thaayissare
| |
| |}
| |
| Imiesłów czynny:
| |
| Nie występuje samodzielnie. On jest zawsze, albo jako określenie rzeczownika, albo w połączeniu z czasownikami typu '''thaare'''/'''thaagetare'''.
| |
| ===Czasowniki bierne===
| |
| Czasy gramatyczne:
| |
| {|class=wikitable
| |
| !
| |
| ! aspekt prosty
| |
| ! aspekt ciągły
| |
| ! aspekt perfectum
| |
| |-
| |
| ! czas teraźniejszy
| |
| | -laa (aare)
| |
| | -laa thaa (thaare)
| |
| | -kiya (thaare)
| |
| |-
| |
| ! czas przeszły
| |
| | -laa thiya
| |
| | -laa thaa thiya
| |
| | -kiya thiya
| |
| |-
| |
| ! czas przyszły
| |
| | -laa thaayissare
| |
| | -laa thaa thaayissare
| |
| | -kiya thaayissare
| |
| |}
| |
| ===Czasowniki statyczne===
| |
| Tworzy się je za pomocą konstrukcji '''rzeczownik uczucia/stanu + thaare''' lub za pomocą zwykłego przymiotnika. ''thaare'' odmienia się przez czasy, ale przez aspekt prosty. One wyrażają stany, uczucia, emocje, doświadczenia. Podmiot poddawany stanowi jest w celowniku (gdy "przymiotnik" nie jest orzeczeniem". Np.
| |
| * Maakar-ke jer thaare. - Słońce się świeci.
| |
| * Men-ke uwan umi (thaare). - Lubię go/ją. (dosłownie: Dla mnie on(a) przyjemn(y/a).)
| |
| * Bamba-ke bel-se arga thaare. - Dziecku boli brzuch. (dosłownie: Dziecku brzucha ból jest.)
| |
| * "Leonardo da Vinci" kun-ke di-se aawiskaaras-se wisaya-de baguun mem thiya. (Leonardo da Vinci rozmyślał nad swoimi wynalazkami.)
| |
| * Uwan iyii. (On jest dobry. / Ona jest dobra.)
| |
| ===Czasownik ''pozostawać/stać/być''===
| |
| To jest jedyny czasownik nieregularny. Oto jest jego odmiana w trybie oznajmującym:
| |
| {|class=wikitable
| |
| !
| |
| ! aspekt prosty
| |
| ! aspekt ciągły
| |
| ! aspekt perfectum
| |
| |-
| |
| ! czas teraźniejszy
| |
| | aare
| |
| | (thaare)
| |
| | thiya
| |
| |-
| |
| ! czas przeszły
| |
| |colspan="3"|thiya
| |
| |-
| |
| ! czas przyszły
| |
| |colspan="3"|thaayissare
| |
| |-
| |
| ! zaprzeczenie w czasie teraźniejszym
| |
| |colspan="3"|naa
| |
| |}
| |
| ===Czasownik ''musieć/być powinnym''===
| |
| Tutaj podmiot jest w celowniku, a czynność konieczna do zrobienia kończy się na ''-meng'' wraz z formą czasownika '''thaare''' po nim, który można pominąć w czasie teraźniejszym, np. polskie zdanie '''Musimy to zrobić''' w języku benakasemmem'ii to będzie: '''Wii-ke uwa-ong karmeng (thaare).'''; a zdanie '''Musieliśmy to zrobić.''' będzie to jako: '''Wii-ke uwa-ong karmeng thiya.'''
| |
| ===Czasownik ''mieć''===
| |
| Tutaj posiadacz jest w dopełniaczu (lub w formie dzierżawczej), a własność w mianowniku wraz z formą czasownika '''po nim''', który można pominąć w czasie teraźniejszym, np. polskie zdanie '''Mam dom''' w języku benakasemmem'ii będzie to: '''Men'ii wiita (aare)'''; a zdanie '''Nie mam samochodu''' będzie to: '''Men'ii kaar naa.'''
| |
| ===Tryb rozkazujący===
| |
| Podobnie jak w większości języków on wyraża rozkaz, polecenie czy żądanie oraz jest tworzony końcówką zerową, np. '''geta''' - '''chodź/idź''' oraz nie posiada podmiotu. Można podkreślić ten tryb partykułą '''o''' na końcu zdania.
| |
| | |
| Przykłady:
| |
| * '''Chodź do parku.''' - '''Udyaana-ong geta'''.
| |
| * '''Zrób to!''' - '''Uwa-ong kar!'''
| |
| | |
| ==Bezokolicznik / rzeczownik odczasownikowy (odsłownik)==
| |
| Tworzy się go za pomocą końcówki '''-meng'''. On ma formy w dopełniaczu, celowniku, narzędniku, miejscowniku i ablatywie, zaś nie ma odrębnej formy w bierniku.
| |
| | |
| {|class="wikitable"
| |
| !nazwa przypadka
| |
| !końcówka
| |
| !znaczenie
| |
| |-
| |
| !mianownik/biernik
| |
| | -meng
| |
| |czynność jako obiekt życzeń lub podmiot
| |
| |-
| |
| !dopełniacz
| |
| | -meng-se
| |
| |w powiązaniu z daną czynnością
| |
| |-
| |
| !celownik
| |
| | -meng-ke
| |
| |w celu danej czynności
| |
| |-
| |
| !narzędnik
| |
| | -meng-nei
| |
| |za pomocą danej czynności
| |
| |-
| |
| !miejscownik
| |
| | -meng-de
| |
| |podczas danej czynności
| |
| |}
| |
| | |
| Przykłady:
| |
| * '''Oni chcą jeść.''' - '''Uwans khapameng issare.'''
| |
| * '''Oni idą jeść.''' / '''Oni idą, żeby jeść.''' - '''Uwans khapameng-ke getare.'''
| |
| * '''Oni żyją jedząc.''' - '''Uwans-ke khapameng-nei dyuu (thaare).'''
| |
| * '''Oni idą jedząc.''' / '''Oni idą podczas jedzenia.''' - '''Uwans khapameng-de getare.'''
| |
| | |
| ==Rzeczowniki==
| |
| Odmieniają się przez 8 przypadków i 2 liczby. Liczbę mnogą tworzy się końcówką '''-s''', która podobnie jak w językach tureckim, indonezyjskim czy japońskim przy liczebnikach i słowach typu '''baguun/kecuun''' jest pomijana, bo same te słowa wskazują liczbę/ilość.
| |
| ===Przypadki===
| |
| {|class="wikitable"
| |
| !nazwa przypadka
| |
| !końcówka
| |
| !znaczenie
| |
| |-
| |
| !mianownik
| |
| | -∅
| |
| |podmiot w stronie czynnej, obiekt czynności (pacjens) w stronie biernej
| |
| |-
| |
| !dopełniacz
| |
| | -se
| |
| |posiadanie, powiązanie
| |
| |-
| |
| !celownik
| |
| | -ke
| |
| |dopełnienie dalsze, przeznaczenie/cel, (w stronie statycznej) podmiot doświadczający
| |
| |-
| |
| !biernik
| |
| | -ong
| |
| |dopełnienie bliższe, kierunek, długość trwania
| |
| |-
| |
| !narzędnik/ergatyw
| |
| | -nei
| |
| |narzędzie, sposób, wykonawca w stronie biernej lub przy rzeczowniku odczasownikowym
| |
| |-
| |
| !miejscownik
| |
| | -de
| |
| |miejsce, położenie (w przestrzeni lub w czasie)
| |
| |-
| |
| !ablatyw
| |
| | -dou/-doro
| |
| |punkt wyjścia, pochodzenie, przyczyna
| |
| |-
| |
| !wołacz
| |
| | -hei
| |
| |bezpośredni zwrot (z rzeczownikiem ożywionym)
| |
| |}
| |
| Przypadki zawsze mają swoje ustalone logiczne znaczenie, chociaż niektóre czasowniki mają mieszać znaczenie biernika i celownika, np. słowa '''tadare''' (bić, uderzać) i '''molre''' (mówić), o ile nie powoduje niejednoznaczności. Gdy jest potrzeba większej prezycji, to używa się przyimków, które zawsze się łączy z dopełniaczem, np.
| |
| * '''Men wiita-ong geta thaare.''' > '''Men wiita-se deka-ong geta thaare.''' - Idę do domu.
| |
| * '''Tun-ke men-se artha-ke uwa-ong daameng.''' - Musisz dać mi to. (porównaj do: '''Tun men-ke uwa-ong daare.''' - Dajesz mi to.)
| |
| | |
| ===Rodzaj/płeć===
| |
| Podobnie jak w językach angielskim, esperanckim, japońskim czy indonezyjskim nie ma płci gramatycznej, ale zaimki trzeciej osoby dzielą się na te ożywione (odnoszące się do ludzi, zwierząt i duchów) oraz te nieożywione (odnoszące się do całej reszty).
| |
| * kin/kiin - kto/co (ożywione)
| |
| * ki/kii - co (nieożywione)
| |
| * uwan - on/ona/ono (ożywione)
| |
| * uwa - on/ona/ono (nieożywione)
| |
| | |
| ==Przymiotniki==
| |
| Są nieodmienne. Stopień wyższy tworzy się dodając przed przymiotnikami '''adhika''' (dosłownie: bardziej), a stopień najwyższy poprzez dodanie '''sel-dou adhika''' (dosłownie: bardziej od wszystkich), np. '''kika''' - szybki, '''adhika kika''' - szybszy, '''sel-dou adhika kika''' - najszybszy.
| |
| | |
| ==Zaimki==
| |
| ===Zaimki osobowe===
| |
| {|class="wikitable"
| |
| !
| |
| !liczba pojednyncza
| |
| !liczba mnoga
| |
| |-
| |
| !rowspan="2"|pierwsza osoba (mówca o sobie)
| |
| |rowspan="2"|men (ja)
| |
| |wii (my; ja, ale bez słuchacza)
| |
| |-
| |
| |wiitun (my; ja i ty/wy/Pan/Pani/Panowie/Panie/Państwo)
| |
| |-
| |
| !druga osoba (mówca o odbiorcy)
| |
| |tun (ty)
| |
| |yuu (wy)
| |
| |-
| |
| !rowspan="2"|trzecia osoba
| |
| |uwan (żywotne)
| |
| |uwans (żywotne)
| |
| |-
| |
| |uwa (nieżywotne)
| |
| |uwas (nieżywotne)
| |
| |}
| |
| | |
| | |
| ===Korelatywy===
| |
| One są tworzone według wzorców znanych z esperanta i sanskrytu.
| |
| {|class="wikitable"
| |
| !
| |
| !pytajny
| |
| !względny
| |
| !wskazujący bliski
| |
| !wskazujący daleki
| |
| !uogólniający
| |
| !"losujący" z grupy
| |
| !nieokreślony
| |
| |-
| |
| !osoba/zwierzę
| |
| |kin
| |
| |yan
| |
| |iyan
| |
| |uwan
| |
| |sel / selan
| |
| |kin selli
| |
| |pi kun/praanin
| |
| |-
| |
| !rzecz
| |
| |ki
| |
| |ya
| |
| |iya
| |
| |uwa
| |
| |sel
| |
| |ki selli
| |
| |pi pippii
| |
| |-
| |
| !miejsce
| |
| |kide
| |
| |yade
| |
| |ide
| |
| |ude
| |
| |selde
| |
| |kide selli
| |
| |pi neda-de
| |
| |-
| |
| !czas
| |
| |kihe
| |
| |yahe
| |
| |ihe
| |
| |uhe
| |
| |selhe
| |
| |kihe selli
| |
| |pi kaala-de
| |
| |}
| |
| | |
| ===Rodzaj/płeć===
| |
| Zamiast rodzaju gramatycznego używa się żywotności w zaimkach trzeciej osoby, więc "on/ona/ono/to" używane wobec osób, zwierząt czy istot nadprzyrodzonych, to będzie '''uwan''' (w liczbie mnogiej: '''uwans'''), a "on/ona/ono/to" używane wobec roślin, rzeczy, pojęć czy zjawisk, to będzie '''uwa''' (liczba mnoga: '''uwas''').
| |
| Podobnie jest z dwoma zaimkami pytajnymi: '''kin''' (''kto/co''; żywotne) i '''ki''' (''co''; nieżywotne)
| |
| | |
| ==Przyimek==
| |
| Podobnie jak w językach tureckim, hindi, japońskim czy sanskrycie on jest umieszczany po rzeczowniku, który wskazuje względem niego położenie/kierunek, a nie przed.
| |
| Lista:
| |
| * antar - między, wśród
| |
| * artha-ke - dla, w celu
| |
| * bormeng-ke - przeciw, wbrew
| |
| * cermeng-de - dookoła, około
| |
| * daapa-de - daleko
| |
| * daapa-ong - od, w dal, precz
| |
| * darai-de/buul-de (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji '''-dou adhika keni neda-de''')
| |
| * dekabi - w fizycznej styczności z, na powierzchni, przeciw
| |
| * deka-de - przy, obok, blisko
| |
| * deka-ong - w kierunku
| |
| * eki - poza
| |
| * eki-ong - w kierunku na zewnątrz
| |
| * en - wewnątrz
| |
| * laan-de/gur-de - powyżej (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji '''-dou adhika usar neda-de''')
| |
| * labataa-nei - wskroś, w poprzek, wszerz
| |
| * langataa-nei - wzdłuż
| |
| * molmeng-nei - według, zdaniem
| |
| * mun - przed
| |
| * pin - po (później niż), z tyłu
| |
| * pingetameng-de - zgodnie z, według
| |
| * rakkha-ke - dla, za (w obronie)
| |
| * sem - wspólnie z, razem z
| |
| * tulanaa-de - niż
| |
| * tir - poprzez, (na przeciwną stronę) przez
| |
| * warai - aż do
| |
| * wiita-de - u (u kogoś w domu)
| |
| * wisaya-de - o, na temat, do spraw (ds.)
| |
| | |
| Strona jest w budowie...
| |
|
| |
|
| | ==Uwagi== |
| | To jest tylko zalążek. Ta strona to zabytek niniejszego języka. Obecną wersję tej strony zobaczysz na stronie [https://conlang.fandom.com/pl/wiki/Benakasemmemii] oraz na stronie [https://conlang.fandom.com/wiki/Benakasemmemii]. |
|
| |
|
| [[Kategoria:Języki_sztuczne_a_posteriori]] [[Kategoria:Języki_pomocnicze]] [[Kategoria:Języki_międzynarodowe_i_logiczne]] | | [[Kategoria:Języki_sztuczne_a_posteriori]] [[Kategoria:Języki_pomocnicze]] [[Kategoria:Języki_międzynarodowe_i_logiczne]] |
Benakasemmem'ii / Benakasemmemii (skrótowo: Benakii) - język sztuczny pomocniczy, który charakteryzuje się przede wszystkim szykiem zdania podmiot-dopełnienie-orzeczenie, reduplikacją (całkowitym lub częściowym podwojeniem rdzenia czasownika, przymiotnika lub przysłówka), umieszczaniem przydawki przed słowo określane, brakiem rodzaju gramatycznego, stosunkowo regularnym odmienianiem wyrazów oraz prostą budową sylab głównie w obrębie najbardziej podstawowych i najczęściej używanych wyrazów.
Pochodzenie
Słownictwo i elementy gramatyki tego języka ogólnie wywodzą się z:
- symbolizmu dźwięków
- języka tamilskiego
- języka fińskiego
- języka perskiego
- języka tureckiego
- sanskrytu
- języka hindi/pendżabskiego
- języka indonezyjskiego
- języków romańskich
- języka koreańskiego
- języka japońskiego
- języka angielskiego
Fonologia
Spółgłoski
|
|
wargowe
|
wargowo-zębowe
|
dziąsłowe/zębowe
|
podniebienne/palatalne
|
tylnojęzykowe
|
krtaniowe
|
| nosowe
|
[m] m
|
|
[n] n
|
[ɲ] ny / przed "j"/"c" jako "n"
|
[ŋ] (n przed głoskami zwartymi tylnojęzykowymi)
|
|
| zwarte dźwięczne nieprzydechowe
|
[b] b
|
|
[d] d
|
[d͡ʑ] j
|
[g] g
|
|
| zwarte dźwięczne przydechowe
|
([bʱ] bh)
|
|
([dʱ] dh)
|
([d͡ʑʱ] jh)
|
([gʱ] gh)
|
|
| zwarte bezdźwięczne nieprzydechowe
|
[p] p
|
|
[t] t
|
[t͡ɕ] c
|
[k] k
|
[ʔ] '
|
| zwarte bezdźwięczne przydechowe
|
[pʰ] ph
|
|
[tʰ] th
|
[t͡ɕʰ] ch
|
[kʰ] kh
|
|
| szczelinowe
|
|
([f] f)
|
[s] s, dźwięczny odpowiednik ([z] z )
|
([ɕ] sh)
|
|
[h] h
|
| drżące
|
|
|
[ɾ] r
|
|
|
|
| boczne
|
|
|
[l] l
|
|
|
|
| płynne
|
[w] w
|
|
|
[j] y
|
|
|
- te głoski w nawiasach nie są typowe dla tego języka, więc nie wystąpią w onomatopejach
- bh, dh, gh i jh występują prawie jedynie w wyrazach pochodzenia sanskryckiego.
- sh występuje głównie w wyrazach pochodzenia sanskryckiego i angielskiego
- f i z występują w wyrazach pochodzenia zachodnioeuropejskiego i arabskiego, rodzimymi odpowiednikami tych głosek będą kolejno ph i j/s, więc te z kolei mogą wystąpić w onomatopejach czy odruchowych wykrzyknikach, np. phei! - fuj!, sisi - zimny/zimno
Samogłoski
|
|
przednie krótkie
|
przednie długie
|
centralne krótkie
|
centralne długie
|
tylne krótkie
|
tylne długie
|
| przymknięte
|
[i] i
|
[iː] ii
|
|
|
[u] u
|
[u] uu
|
| półprzymknięte
|
[e] e
|
[eː] ei
|
([ə])
|
|
[o] o
|
[oː] ou
|
| otwarte
|
|
|
[a] a
|
[aː] aa
|
|
|
- Akcent pada zazwyczaj na pierwszą sylabę z trzech od końca (zaś gdy przedostatnia sylaba z trzech od końca ma długą samogłoskę lub jest zamknięta, to wypada na niej akurat), ale nie wyróżnia się mocno w wyrazie; sylaby są wymawiane z podobnym naciskiem, podobnie jak w językach hiszpańskim lub hindi. Na przykład: WA-li, GE-ta-re, sem-MOL-te, ap-pli-kaas-YOU-ni.
- ai się czyta jako dyftong aj.
- au się czyta jako dyftong aw.
- Końcówka biernika -ong jest czytana jako nosowa forma głoski o czyli jak polskie ą.
Układ sylab
Sylaby typowe dla tego języka wyglądają tak: CV, CV(n), CV(l), CV(m), CV(r), CV2×C+V, CVV
gdzie:
- C to spółgłoska
- V to samogłoska
- 2×C to podwojona spółgłoska.
Przykładowe wyrazy: mu - woda, rukkha - drzewo, getate - iść / poruszać się, wisate - rzucać, mutti - błoto, phala - owoc, wali - droga.
W wyrazach zapożyczonych z sanskrytu czy języków zachodnioeuropejskich mogą występować sylaby o dość skomplikowanej budowie.
Składnia
Domyślny szyk zdania to: podmiot-dopełnienie-orzeczenie, tak jak w językach hindi, sanskryckim, japońskim, tureckim, łacińskim, tamilskim czy koreańskim. Przydawka zawsze występuje przed słowem określanym, np. nalla kun - dobry człowiek, baccas-ke khapakii - żywność dla dzieci. Żeby zmienić pozycję przydawki z przedrzeczownikowej na porzeczownikową, trzeba użyć słowa ya, np. kun ya nalla (thaare) - dobry człowiek / człowiek, który jest dobry.
Czasowniki
Mają:
- 3 strony (czynną, bierną, statyczną)
- 6 trybów (oznajmujący, rozkazujący, zakazujący, przypuszczający, potencjalny, wolitywny)
- 3 czasy
- 4 aspekty.
Nie odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje.
- czas teraźniejszy nawykowy: -re
- czas przeszły nawykowy: -ye
- czas przyszły prosty: -ge
- tryb przypuszczający: -we
- tryb rozkazujący: -
- tryb zakazujący: -me
- tryb potencjalny: -bile
- tryb wolitywny: -mako
- bezokolicznik/odsłownik: -te
- imiesłów czynny: -∅
- imiesłów bierny: -ii
Uwagi
To jest tylko zalążek. Ta strona to zabytek niniejszego języka. Obecną wersję tej strony zobaczysz na stronie [1] oraz na stronie [2].
