Przejdź do zawartości

Język podwodny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
F1req (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
F1req (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 251: Linia 251:
W języku podwodnym przeczenie czasownika tworzy się poprzez postawienie partykuły "'''gu'''" za czasownikiem.
W języku podwodnym przeczenie czasownika tworzy się poprzez postawienie partykuły "'''gu'''" za czasownikiem.


*''wi huca camī'' (kocham) → ''wi huca '''gu''' camī'' (nie kocham)
*''wi huca camī'' (kochałem) → ''wi huca '''gu''' camī'' (nie kochałem)


===Przymiotniki===
===Przymiotniki===

Wersja z 04:48, 19 sty 2024

Język podwodny
Faktycznie
Najnowsza wersja: 1.0
W
Lista conlangów
Zobacz też słownik tego języka.

Język podwodny

Fonologia

Samogłoski


W języku podwodnym występują 3 samogłoski krótkie oraz ich długie odpowiedniki.

Przednie Centralne Tylne
Krótkie Długie Krótkie Długie Krótkie Długie
Przymknięte i ɯ ɯː
Otwarte a

Dyftongi

W języku podwodnym występują 2 dyftongi krótkie oraz ich długie odpowiedniki.

  • ai - [ai̯] jak w...
  • āi - [aːi̯] jak w...
  • au - [aɯ̯] jak w...
  • āu - [aːɯ̯] jak w...

Spółgłoski


W języku podwodnym występuje 16 spółgłosek.

Wargowe Zębowe Dziąsłowe Welarne Krtaniowe
Nosowe m n
Zwarte bezdźwięczne p t k ʔ
dźwięczne b ɡ
Szczelinowe ɸ s h
Aproksymanty ʙ ɬ ɰ

Struktura sylaby


W języku podwodnym dopuszczalna największa sylaba to (C)V(N), gdzie:

  • C – dowolna spółgłoska.
  • V – dowolna samogłoska lub dyftong.
  • N – spółgłoska nosowa.

(N) nie występuje w śródgłosie, jedynie w wygłosie.

Pismo

Zapis łaciński


W zapisie łacińskim języka podwodnego stosuje się 20 znaków.

a ā b c g h i ī l m
[a] [] [b] [k] [ɡ] [h] [i] [] [ɬ] [m]
n p q r s t u ū v w
[n] [p] [ʔ] [ʙ] [s] [t] [ɯ] [ɯː] [ɸ] [ɰ]

Gramatyka

Rzeczowniki


W języku podwodnym nie występuje odmiana przez przypadki.

Zdrobnienia

Zdrobnienia w języku podwodnym dzielą się na zdrobnienia I i II stopnia. Zdrobnienia I stopnia tworzy się poprzez dodanie przyrostka "-lu"

  • (ryba) → sālu (rybka)

II stopień zdrobnień może być odebrany jako przesadnie, czy też czasami pogardliwie. Zdrobnienia II stopnia tworzy się poprzez dodanie przyrostka "-lāna"

  • uta (kamień) → utalāna (kamyczek)

Liczba

W języku podwodnym liczbę tworzy się poprzez dodanie przyrostka "-n".

  • (ryba) → sān (ryby)

Powszechnie można także podwoić słowo. Ilość danej rzeczy zależy od zastosowania przyrostka.

  • sā-sā (trochę ryb), uta-uta (trochę kamieni)
  • sā-sān (wiele ryb), uta-utan (wiele kamieni)

Określność

Rzeczownik w języku podwodnym może przybrać dwie postacie — określoną oraz nieokreśloną. Postać nieokreślona jest jednoznaczna z podstawowym wyglądem rzeczownika. Postać określoną natomiast tworzy się poprzez dodanie partykuły "a" przed rzeczownikiem.

  • (jakaś ryba) → a sā (ta ryba)

Jeżeli słowo zaczyna się od samogłoski, to przed nią pojawia się zwarcie krtaniowe.

  • uta (jakiś kamień) → a quta (ten kamień)

Czasowniki


W języku podwodnym odmiana czasownika jest wyjątkowo prosta. Nie występuje bezokolicznik, więc przypadku, kiedy po odmienionym czasowniku występuje bezokolicznik, np. "kocham jeść", to ten drugi czasownik odmieniamy przez osobę i stawiamy pomiędzy tymi czasownikami partykułę pomocniczą "vai".

  • sān wi huca qām vai sa qām (Kocham jeść ryby)

W innych wypadkach można postawić po prostu nieodmieniony czasownik.

Odmiana i czas

Do określenia liczby i osoby w czasowniku należy postawić przed nim odpowiedni zaimek. W przypadku czasu zaś stawia się odpowiednią partykułę po czasowniku.

Czas Partykuła Przykład Znaczenie
Przeszły camī wi sa camī jadłem
Teraźniejszy qām wi sa qām jem
Przyszły tutu wi sa tutu będę jadł

W zdaniach pytających szyk zdania ulega zmianie, a partykułę stawia się pomiędzy zaimkiem a czasownikiem.

  • sā-sān wi sa qām (jem wiele ryb) → sā-sān wi qām sa? (czy jem wiele ryb?)

Strony

Występują trzy strony czasownika — strona czynna, bierna oraz sprawcza. Strona czynna jest stroną podstawową, zawartą w rdzeniu czasownika. Stronę bierną natomiast tworzy się poprzez dodanie przyrostka "-", a stronę sprawczą poprzez przyrostek "-pu". W stronie sprawczej podmiot jest sprawcą czynności, jedno z dopełnień jest wykonawcą czynności, drugie natomiast jest odbiorcą tejże czynności.

Strona czynna:

wati
(widzieć)

Strona sprawcza:

wati
(pokazywać)

Strona bierna:

watipu
([...] widziany)


Aspekty

Występują w języku podwodnym dwa aspekty — niedokonany oraz dokonany. Aspekt niedokonany jest równoznaczny z podstawowym wyglądem czasownika. Aspekt dokonany natomiast tworzy się poprzez dodanie do czasownika przedrostka "gi-".

Aspekt niedokonany:

nabu
(niszczyć)

Aspekt dokonany:

ginabu
(zniszczyć)


Istnieje też oboczny przedrostek "gai-", który występuje przed głoską /ʔ/, pojawiającą się, kiedy rdzeń zaczyna się od samogłoski.

Aspekt niedokonany:

uca
(śpiewać)

Aspekt dokonany:

gaiquca
(zaśpiewać)


Przeczenie

W języku podwodnym przeczenie czasownika tworzy się poprzez postawienie partykuły "gu" za czasownikiem.

  • wi huca camī (kochałem) → wi huca gu camī (nie kochałem)

Przymiotniki