Benakasemmemii: Różnice pomiędzy wersjami
Uzupełnienie |
Aktualizacja gramatyki oraz usunięcie błędów językowych i merytorycznych. |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
* języka tamilskiego | * języka tamilskiego | ||
* języka fińskiego | * języka fińskiego | ||
* języka | * języka perskiego | ||
* języka tureckiego | |||
* [https://en.wikipedia.org/wiki/Prakrit prakrytu (język pali, z którego czerpią dużo takie języki jak tajski czy khmerski)] | * [https://en.wikipedia.org/wiki/Prakrit prakrytu (język pali, z którego czerpią dużo takie języki jak tajski czy khmerski)] | ||
* sanskrytu | * sanskrytu | ||
* hindi | * hindi | ||
* języka indonezyjskiego | |||
* języków romańskich | |||
* języka japońskiego | * języka japońskiego | ||
* języka angielskiego | * języka angielskiego | ||
* języka arabskiego (nieznacznie) | * języka arabskiego (nieznacznie) | ||
Linia 136: | Linia 136: | ||
| [aː] '''aa''' | | [aː] '''aa''' | ||
| | | | ||
| | | | ||
|} | |} | ||
* W wyrazach pochodzenia sanskryckiego występuje dodatkowa struktura [ɾɯ], w której jest niezakrąglony odpowiednik głoski '''u''', np. '''Krsna''' [kɾɯ.sna]. To występuje jako '''r''', ale nie styka się bezpośrednio z żadną samogłoską. | * W wyrazach pochodzenia sanskryckiego występuje dodatkowa struktura [ɾɯ], w której jest niezakrąglony odpowiednik głoski '''u''', np. '''Krsna''' [kɾɯ.sna]. To występuje jako '''r''', ale nie styka się bezpośrednio z żadną samogłoską. | ||
* Akcent pada zazwyczaj na sylabę trzecią od końca (zaś gdy przedostatnia sylaba ma długą samogłoskę lub jest zamknięta, to wypada na niej akurat), ale nie wyróżnia się mocno w wyrazie; sylaby są wymawiane z podobnym naciskiem, podobnie jak w językach hiszpańskim lub hindi. | |||
* Akcent | |||
** Jednak gdy jest (pierwsza) samogłoska długa w wyrazie, to właśnie ją się dla wygody można akcentować. | ** Jednak gdy jest (pierwsza) samogłoska długa w wyrazie, to właśnie ją się dla wygody można akcentować. | ||
* '''ai''' się czyta jako dyftong '''aːj'''. | * '''ai''' się czyta jako dyftong '''aːj'''. | ||
Linia 152: | Linia 150: | ||
* ''C'' to spółgłoska | * ''C'' to spółgłoska | ||
* ''V'' to samogłoska | * ''V'' to samogłoska | ||
* ''2×C'' to podwojona spółgłoska | * ''2×C'' to podwojona spółgłoska. | ||
Przykładowe wyrazy: ''' | Przykładowe wyrazy: '''mu''' - woda, '''moka''' - drzewo, '''getare''' - iść / poruszać się, '''wisare''' - rzucać, '''mutti''' - błoto, '''phala''' - owoc, '''calii''' - droga. | ||
W wyrazach zapożyczonych z sanskrytu czy języków zachodnioeuropejskich mogą występować sylaby o skomplikowanej budowie. Słowa pochodzenia angielskiego potrafią nawet posiadać zbitki na końcu słowa, np. '''bilaard''' - bilard, '''popkorn''' - popcorn. | W wyrazach zapożyczonych z sanskrytu czy języków zachodnioeuropejskich mogą występować sylaby o skomplikowanej budowie. Słowa pochodzenia angielskiego potrafią nawet posiadać zbitki na końcu słowa, np. '''bilaard''' - bilard, '''popkorn''' - popcorn. | ||
==Składnia== | ==Składnia== | ||
Domyślny szyk zdania to: podmiot-dopełnienie-orzeczenie, tak jak w językach hindi, sanskryckim, japońskim, tureckim, łacińskim, tamilskim czy koreańskim. Przydawka zawsze występuje przed słowem określanym, np. '''nalla kun''' - dobry człowiek, '''baccas-ke khapakii''' - żywność dla dzieci. Żeby zmienić pozycję przydawki z przedrzeczownikowej na porzeczownikową, | Domyślny szyk zdania to: podmiot-dopełnienie-orzeczenie, tak jak w językach hindi, sanskryckim, japońskim, tureckim, łacińskim, tamilskim czy koreańskim. Przydawka zawsze występuje przed słowem określanym, np. '''nalla kun''' - dobry człowiek, '''baccas-ke khapakii''' - żywność dla dzieci. Żeby zmienić pozycję przydawki z przedrzeczownikowej na porzeczownikową, trzeba użyć słowa '''ya''', np. '''kun ya nalla (thaare)''' - dobry człowiek / człowiek, który jest dobry. | ||
==Czasowniki== | ==Czasowniki== | ||
Mają: | Mają: | ||
* 3 strony (czynną, bierną, statyczną) | * 3 strony (czynną, bierną, statyczną) | ||
* | * 6 trybów (oznajmujący, rozkazujący, zakazujący, przypuszczający, potencjalny, wolitywny) | ||
* 3 czasy | * 3 czasy | ||
* | * 4 aspekty. | ||
Nie odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje. | Nie odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje. | ||
===Formy podstawowe=== | ===Formy podstawowe=== | ||
* czas teraźniejszy nawykowy: -re | * czas teraźniejszy nawykowy: -re | ||
* czas przeszły nawykowy: | * czas przeszły nawykowy: -ye | ||
* czas przyszły prosty: -ge | * czas przyszły prosty: -ge | ||
* tryb przypuszczający: | * tryb przypuszczający: -geye | ||
* tryb rozkazujący: -∅ | * tryb rozkazujący: -∅ | ||
* tryb zakazujący: -me | |||
* tryb potencjalny: -bile | |||
* tryb wolitywny: -mako | |||
* bezokolicznik/odsłownik: -te | * bezokolicznik/odsłownik: -te | ||
* imiesłów czynny: -∅ | * imiesłów czynny: -∅ | ||
Linia 191: | Linia 192: | ||
|- | |- | ||
! czas przeszły | ! czas przeszły | ||
| | | -ye | ||
| -∅ thii | | -∅ thii | ||
| -getiipun thii | | -getiipun thii | ||
Linia 197: | Linia 198: | ||
|- | |- | ||
! czas przyszły | ! czas przyszły | ||
| - | | -gere (''teoretycznie'') | ||
| -∅ thaage | | -∅ thaage | ||
| -getiipun thaage | | -getiipun thaage | ||
Linia 203: | Linia 204: | ||
|} | |} | ||
Imiesłów czynny: | Imiesłów czynny: | ||
Nie występuje samodzielnie. | Nie występuje samodzielnie. Jest on zawsze, albo jako określenie rzeczownika, albo w połączeniu z czasownikami typu '''thaare'''/'''thaagetare'''. | ||
===Czasowniki bierne=== | ===Czasowniki bierne=== | ||
Czasy gramatyczne: | Czasy gramatyczne: | ||
Linia 220: | Linia 221: | ||
|- | |- | ||
! czas przeszły | ! czas przeszły | ||
| -getii | | -getii aaye | ||
| - | | -getii thaa thii | ||
| -getii thii | | -getii thii | ||
| -getii | | -getii | ||
Linia 232: | Linia 233: | ||
|} | |} | ||
===Czasowniki statyczne=== | ===Czasowniki statyczne=== | ||
Tworzy się je za pomocą konstrukcji '''rzeczownik uczucia/stanu + thaare''' lub za pomocą zwykłego przymiotnika. ''thaare'' odmienia się przez czasy | Tworzy się je za pomocą konstrukcji '''rzeczownik uczucia/stanu + thaare''' lub za pomocą zwykłego przymiotnika. Czasownik ''thaare'' odmienia się przez czasy. Wyrażają one stany, uczucia, emocje, doświadczenia. Podmiot poddawany stanowi jest w celowniku. Np. | ||
* Naar-ke jer thaare. - Słońce się świeci. | * Naar-ke jer thaare. - Słońce się świeci. | ||
* Men-ke uwan umi (thaare). - Lubię go/ją. (dosłownie: Dla mnie on(a) przyjemn(y/a).) | * Men-ke uwan umi (thaare). - Lubię go/ją. (dosłownie: Dla mnie on(a) przyjemn(y/a).) | ||
* Bacca-ke bel-no arga thaare. - Dziecku boli brzuch. (dosłownie: Dziecku brzucha ból jest.) | * Bacca-ke bel-no arga thaare. - Dziecku boli brzuch. (dosłownie: Dziecku brzucha ból jest.) | ||
* "Leonardo da Vinci" kun-ke di-no aawiskaaras-no | * "Leonardo da Vinci" kun-ke di-no aawiskaaras-no kitu-de boco mankii thii. (Leonardo da Vinci rozmyślał nad swoimi wynalazkami.) | ||
===Czasownik ''pozostawać/stać/być''=== | ===Czasownik ''pozostawać/stać/być''=== | ||
To jest jedyny czasownik nieregularny. W czasie przeszłym czasownik ''thaare'' przybiera formę ''thii''. | To jest jedyny czasownik nieregularny. W czasie przeszłym czasownik ''thaare'' przybiera formę ''thii''. | ||
Linia 245: | Linia 246: | ||
===Tryb rozkazujący=== | ===Tryb rozkazujący=== | ||
Podobnie jak w większości języków on | Podobnie jak w większości języków wyraża on rozkaz, polecenie czy żądanie oraz jest tworzony końcówką zerową, np. '''geta''' - '''chodź/idź''' oraz nie posiada podmiotu. Można podkreślić ten tryb partykułą '''o''' na końcu zdania. | ||
Przykłady: | Przykłady: | ||
Linia 251: | Linia 252: | ||
* '''Zrób to!''' - '''Uwa-ong kar!''' | * '''Zrób to!''' - '''Uwa-ong kar!''' | ||
==Bezokolicznik / rzeczownik odczasownikowy (odsłownik)== | ===Tryb zakazujący=== | ||
Tworzy się go za pomocą końcówki '''-te'''. | Wyraża on zakaz lub odradzanie czegoś. Nie jest zwykłym zaprzeczeniem trybu rozkazującego, jest tak naprawdę jego przeciwieństwem. | ||
Przykłady: | |||
* '''Nie chodź do parku.''' - '''Udyaana-ong getame'''. | |||
* '''Nie rób tego!''' - '''Uwa-ong karme!''' | |||
===Tryb potencjalny=== | |||
Wyraża on możliwość lub zdolność. Odpowiada on polskim czasownikom ''móc''/''potrafić''/''umieć'' czy angielskiemu czasownikowi modalnemu ''can''. | |||
Przykłady: | |||
* '''Mogę to wziąć.''' - '''Men uwa-ong laabile.''' | |||
* '''Ptaki potrafią latać.''' - '''Periis perbile.''' | |||
===Tryb wolitywny=== | |||
Wyraża on chęć, pragnienie lub życzenie. | |||
Przykłady: | |||
* '''Ludzie chcą jeść i pić.''' - '''Kuns khapamako i nummako.''' | |||
* '''Chcę pobyć z Tobą.''' - '''Men tun-no sem thaamako.''' | |||
===Bezokolicznik / rzeczownik odczasownikowy (odsłownik)=== | |||
Tworzy się go za pomocą końcówki '''-te'''. Ma on formy w dopełniaczu, celowniku, narzędniku, miejscowniku i ablatywie, zaś nie ma odrębnej formy w bierniku. | |||
{|class="wikitable" | {|class="wikitable" | ||
Linia 287: | Linia 309: | ||
==Rzeczowniki== | ==Rzeczowniki== | ||
Odmieniają się przez 8 przypadków i 2 liczby. Liczbę mnogą tworzy się końcówką '''-s''', która podobnie jak w językach tureckim, indonezyjskim czy japońskim przy liczebnikach i słowach typu ''' | Odmieniają się przez 8 przypadków i 2 liczby. Liczbę mnogą tworzy się końcówką '''-s''', która podobnie jak w językach tureckim, indonezyjskim czy japońskim przy liczebnikach i słowach typu '''boco''/''kici''' jest pomijana, bo same te słowa wskazują liczbę/ilość. | ||
===Przypadki=== | ===Przypadki=== | ||
{|class="wikitable" | {|class="wikitable" | ||
Linia 326: | Linia 348: | ||
|bezpośredni zwrot (z rzeczownikiem ożywionym) | |bezpośredni zwrot (z rzeczownikiem ożywionym) | ||
|} | |} | ||
Przypadki zawsze mają swoje ustalone logiczne znaczenie, chociaż niektóre czasowniki mają mieszać znaczenie biernika i celownika, np. słowa '''tadare''' (bić, uderzać) i '''molre''' (mówić), o ile nie powoduje niejednoznaczności. Gdy jest potrzeba większej | Przypadki zawsze mają swoje ustalone logiczne znaczenie, chociaż niektóre czasowniki mają mieszać znaczenie biernika i celownika, np. słowa '''tadare''' (bić, uderzać) i '''molre''' (mówić), o ile nie powoduje niejednoznaczności. Gdy jest potrzeba większej precyzji, to używa się przyimków, które zawsze się łączy z dopełniaczem, np. | ||
* '''Men wiita<span style="color:purple">-ong</span> geta thaare.''' > '''Men wiita-no <span style="color:purple">deka-ong</span> geta thaare.''' - Idę do domu. | * '''Men wiita<span style="color:purple">-ong</span> geta thaare.''' > '''Men wiita-no <span style="color:purple">deka-ong</span> geta thaare.''' - Idę do domu. | ||
* '''Tun-ke men-no <span style="color:purple">artha-ke</span> uwa-ong daate.''' - Musisz dać mi to. (porównaj do: '''Tun men<span style="color:purple">-ke</span> uwa-ong daa thaare.''' - Dajesz mi to.) | * '''Tun-ke men-no <span style="color:purple">artha-ke</span> uwa-ong daate.''' - Musisz dać mi to. (porównaj do: '''Tun men<span style="color:purple">-ke</span> uwa-ong daa thaare.''' - Dajesz mi to.) | ||
Linia 338: | Linia 360: | ||
==Przymiotniki== | ==Przymiotniki== | ||
Są nieodmienne. Stopień wyższy tworzy się dodając przed przymiotnikami ''' | Są nieodmienne. Stopień wyższy tworzy się dodając przed przymiotnikami '''pul''' (dosłownie: bardziej), a stopień najwyższy poprzez dodanie '''sel-dou pul''' (dosłownie: bardziej od wszystkich), np. '''kika''' - szybki, '''pul kika''' - szybszy, '''sel-dou pul kika''' - najszybszy. | ||
==Zaimki== | ==Zaimki== | ||
Linia 349: | Linia 371: | ||
!rowspan="2"|pierwsza osoba (mówca o sobie) | !rowspan="2"|pierwsza osoba (mówca o sobie) | ||
|rowspan="2"|men (ja) | |rowspan="2"|men (ja) | ||
|wii (my; ja, ale bez słuchacza) | |wii (my; ja i on/ona/ono/oni/one, ale bez słuchacza; ''w znaczeniu ogólnym, po prostu'' my) | ||
|- | |- | ||
|wiitun (my; ja i ty/wy/Pan/Pani/Panowie/Panie/Państwo) | |wiitun (my; ja i ty/wy/Pan/Pani/Panowie/Panie/Państwo) | ||
|- | |- | ||
!druga osoba (mówca o odbiorcy) | !druga osoba (mówca o odbiorcy) | ||
|tun (ty) | |tun (ty), munthaa (Pan, Pani) | ||
|yuu (wy) | |yuu (wy), munthaas (Panowie, Panie, Państwo) | ||
|- | |- | ||
!rowspan="2"|trzecia osoba | !rowspan="2"|trzecia osoba | ||
Linia 367: | Linia 389: | ||
===Korelatywy=== | ===Korelatywy=== | ||
Są tworzone według wzorców znanych z esperanta i sanskrytu. | |||
{|class="wikitable" | {|class="wikitable" | ||
! | ! | ||
Linia 420: | Linia 442: | ||
==Przyimek== | ==Przyimek== | ||
Podobnie jak w językach tureckim, hindi, japońskim czy sanskrycie on | Podobnie jak w językach tureckim, hindi, japońskim czy sanskrycie jest on umieszczany po rzeczowniku, który wskazuje względem niego położenie/kierunek, a nie przed nim. | ||
Lista: | Lista: | ||
* antar - między, wśród | * antar - między, wśród | ||
Linia 438: | Linia 460: | ||
* en - wewnątrz | * en - wewnątrz | ||
* en-ong - do wewnątrz, do środka | * en-ong - do wewnątrz, do środka | ||
* kitu-de/wisaya-de - o, na temat, do spraw (ds.) | |||
* laan-de/gur-de - powyżej (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji '''-dou adhika usar neda-de''') | * laan-de/gur-de - powyżej (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji '''-dou adhika usar neda-de''') | ||
* laan-ong/gur-ong - w górę (jest to nieprecyzyjne o zamiast tego można użyć konstrukcji '''-dou adhika usar neda-de''') | * laan-ong/gur-ong - w górę (jest to nieprecyzyjne o zamiast tego można użyć konstrukcji '''-dou adhika usar neda-de''') | ||
Linia 454: | Linia 477: | ||
* warai - aż do | * warai - aż do | ||
* wiita-de - u (u kogoś w domu) | * wiita-de - u (u kogoś w domu) | ||
==Słowotwórstwo== | ==Słowotwórstwo== | ||
Język ten ma bardzo bogaty system przyrostków i przedrostków oraz pozwala na tworzenie wyrazów poprzez ich złożenie, np. ''abel'' (jabłko) + ''moka'' = ''abelmoka'' (jabłoń), '' | Język ten ma bardzo bogaty system przyrostków i przedrostków oraz pozwala na tworzenie wyrazów poprzez ich złożenie, np. ''abel'' (jabłko) + ''moka'' = ''abelmoka'' (jabłoń), ''bota'' (oko) + ''mu'' (woda) = ''botamu'' (łza), ''jiiwa'' (dusza, życie) + ''wijnyaana'' (nauka) = ''jiiwawijnyaana'' (biologia). | ||
Lista przyrostków ('''to nie są wszystkie!'''): | Lista przyrostków ('''to nie są wszystkie!'''): | ||
* -ii - poddany danej czynności (używany przy czasownikach ''getare'' (iść, chodzić, przechodzić), ''daare''' (dawać, przekazywać), ''laare'' (brać, zajmować), gdzie ma znaczenie gramatyczne w tworzeniu strony biernej i czasów perfectum, używany przy czasownikach takich jak ''pusure'' (myć) i ''numre'' (pić) w celu tworzenia przymiotników takich jak ''puswii'' (czysty) i ''numii'' (pijany), przeszłość (przyrostek dodawany do ''thaare'' oraz trybów potencjalnego i wolitywnego) | |||
* -iiya - pochodzący z | * -iiya - pochodzący z | ||
* -'illa - zdrobnienie | * -'illa - zdrobnienie | ||
* -kii - wytwór danej czynności | * -kii - wytwór danej czynności | ||
* -'olla - zgrubienie | |||
* -pun - pełen danej cechy (dość częsty w tworzeniu przymiotnika od rzeczownika) | * -pun - pełen danej cechy (dość częsty w tworzeniu przymiotnika od rzeczownika) | ||
* -taa - cecha, właściwość | * -taa - cecha, właściwość |
Wersja z 12:13, 2 lis 2024
Benakasemmem'ii - język sztuczny pomocniczy, który charakteryzuje się przede wszystkim szykiem zdania podmiot-dopełnienie-orzeczenie, częstym omijaniem słowa być w czasie teraźniejszym, reduplikacją (całkowitym lub częściowym podwojeniem rdzenia czasownika, przymiotnika lub przysłówka), umieszczaniem przydawki przed słowo określane, brakiem rodzaju gramatycznego, stosunkowo regularnym odmienianiem wyrazów oraz prostą budową sylab głównie w obrębie najbardziej podstawowych i najczęściej używanych wyrazów.
Pochodzenie
Słownictwo i elementy gramatyki tego języka ogólnie wywodzą się z:
- symbolizmu dźwięków
- języka tamilskiego
- języka fińskiego
- języka perskiego
- języka tureckiego
- prakrytu (język pali, z którego czerpią dużo takie języki jak tajski czy khmerski)
- sanskrytu
- hindi
- języka indonezyjskiego
- języków romańskich
- języka japońskiego
- języka angielskiego
- języka arabskiego (nieznacznie)
Fonologia
Spółgłoski
wargowe | wargowo-zębowe | dziąsłowe/zębowe | podniebienne/palatalne | tylnojęzykowe | krtaniowe | |
---|---|---|---|---|---|---|
nosowe | [m] m | [n] n | [ɲ] ny / przed "j"/"c" jako "n" | [ŋ] (n przed głoskami zwartymi tylnojęzykowymi) | ||
zwarte dźwięczne nieprzydechowe | [b] b | [d] d | [d͡ʑ] j | [g] g | ||
zwarte dźwięczne przydechowe | [bʱ] bh | [dʱ] dh | [d͡ʑʱ] jh | [gʱ] gh | ||
zwarte bezdźwięczne nieprzydechowe | [p] p | [t] t | [t͡ɕ] c | [k] k | [ʔ] ' | |
zwarte bezdźwięczne przydechowe | [pʰ] ph | [tʰ] th | [t͡ɕʰ] ch | [kʰ] kh | ||
szczelinowe | ([f] f) | [s] s, dźwięczny odpowiednik ([z] z ) | ([ɕ] sh) | [h] h | ||
drżące | [ɾ] r | |||||
boczne | [l] l | |||||
płynne | [w] w | [j] y |
- te głoski w nawiasach nie są typowe dla tego języka, więc nie wystąpią w onomatopejach
- sh występuje w wyrazach pochodzenia sanskryckiego
- f i z występują w wyrazach pochodzenia zachodnioeuropejskiego i arabskiego, rodzimymi odpowiednikami tych głosek będą kolejno ph i j/s, więc te z kolei mogą wystąpić w onomatopejach czy odruchowych wykrzyknikach, np. phei! - fuj!, sisi - zimny/zimno
Samogłoski
przednie krótkie | przednie długie | centralne krótkie | centralne długie | tylne krótkie | tylne długie | |
---|---|---|---|---|---|---|
przymknięte | [i] i | [iː] ii | [u] u | [u] uu | ||
półprzymknięte | [e] e | [eː] ei | ([ə]) | [o] o | [oː] ou | |
otwarte | [a] a | [aː] aa |
- W wyrazach pochodzenia sanskryckiego występuje dodatkowa struktura [ɾɯ], w której jest niezakrąglony odpowiednik głoski u, np. Krsna [kɾɯ.sna]. To występuje jako r, ale nie styka się bezpośrednio z żadną samogłoską.
- Akcent pada zazwyczaj na sylabę trzecią od końca (zaś gdy przedostatnia sylaba ma długą samogłoskę lub jest zamknięta, to wypada na niej akurat), ale nie wyróżnia się mocno w wyrazie; sylaby są wymawiane z podobnym naciskiem, podobnie jak w językach hiszpańskim lub hindi.
- Jednak gdy jest (pierwsza) samogłoska długa w wyrazie, to właśnie ją się dla wygody można akcentować.
- ai się czyta jako dyftong aːj.
- au się czyta jako dyftong aːw.
Układ sylab
Sylaby typowe dla tego języka wyglądają tak: CV, CV(n), CV(l), CV(m), CV(r), CV2×C+V, CVV gdzie:
- C to spółgłoska
- V to samogłoska
- 2×C to podwojona spółgłoska.
Przykładowe wyrazy: mu - woda, moka - drzewo, getare - iść / poruszać się, wisare - rzucać, mutti - błoto, phala - owoc, calii - droga. W wyrazach zapożyczonych z sanskrytu czy języków zachodnioeuropejskich mogą występować sylaby o skomplikowanej budowie. Słowa pochodzenia angielskiego potrafią nawet posiadać zbitki na końcu słowa, np. bilaard - bilard, popkorn - popcorn.
Składnia
Domyślny szyk zdania to: podmiot-dopełnienie-orzeczenie, tak jak w językach hindi, sanskryckim, japońskim, tureckim, łacińskim, tamilskim czy koreańskim. Przydawka zawsze występuje przed słowem określanym, np. nalla kun - dobry człowiek, baccas-ke khapakii - żywność dla dzieci. Żeby zmienić pozycję przydawki z przedrzeczownikowej na porzeczownikową, trzeba użyć słowa ya, np. kun ya nalla (thaare) - dobry człowiek / człowiek, który jest dobry.
Czasowniki
Mają:
- 3 strony (czynną, bierną, statyczną)
- 6 trybów (oznajmujący, rozkazujący, zakazujący, przypuszczający, potencjalny, wolitywny)
- 3 czasy
- 4 aspekty.
Nie odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje.
Formy podstawowe
- czas teraźniejszy nawykowy: -re
- czas przeszły nawykowy: -ye
- czas przyszły prosty: -ge
- tryb przypuszczający: -geye
- tryb rozkazujący: -∅
- tryb zakazujący: -me
- tryb potencjalny: -bile
- tryb wolitywny: -mako
- bezokolicznik/odsłownik: -te
- imiesłów czynny: -∅
- imiesłów bierny: -getii
Czasowniki czynne
Czasy gramatyczne:
aspekt nawykowy | aspekt ciągły | aspekt perfectum | aspekt dokonany | |
---|---|---|---|---|
czas teraźniejszy | -re | -∅ thaare | -getiipun thaare | |
czas przeszły | -ye | -∅ thii | -getiipun thii | -getiipun |
czas przyszły | -gere (teoretycznie) | -∅ thaage | -getiipun thaage | -ge |
Imiesłów czynny: Nie występuje samodzielnie. Jest on zawsze, albo jako określenie rzeczownika, albo w połączeniu z czasownikami typu thaare/thaagetare.
Czasowniki bierne
Czasy gramatyczne:
aspekt nawykowy | aspekt ciągły | aspekt perfectum | aspekt dokonany | |
---|---|---|---|---|
czas teraźniejszy | -getii aare | -getii thaa thaare | -getii thaare | |
czas przeszły | -getii aaye | -getii thaa thii | -getii thii | -getii |
czas przyszły | -getii aage | -getii thaa thaage | -getii thaage | -getii getage |
Czasowniki statyczne
Tworzy się je za pomocą konstrukcji rzeczownik uczucia/stanu + thaare lub za pomocą zwykłego przymiotnika. Czasownik thaare odmienia się przez czasy. Wyrażają one stany, uczucia, emocje, doświadczenia. Podmiot poddawany stanowi jest w celowniku. Np.
- Naar-ke jer thaare. - Słońce się świeci.
- Men-ke uwan umi (thaare). - Lubię go/ją. (dosłownie: Dla mnie on(a) przyjemn(y/a).)
- Bacca-ke bel-no arga thaare. - Dziecku boli brzuch. (dosłownie: Dziecku brzucha ból jest.)
- "Leonardo da Vinci" kun-ke di-no aawiskaaras-no kitu-de boco mankii thii. (Leonardo da Vinci rozmyślał nad swoimi wynalazkami.)
Czasownik pozostawać/stać/być
To jest jedyny czasownik nieregularny. W czasie przeszłym czasownik thaare przybiera formę thii.
Czasownik musieć/być powinnym
Tutaj podmiot jest w celowniku, a czynność konieczna do zrobienia kończy się na -te wraz z formą czasownika thaare po nim, który można pominąć w czasie teraźniejszym, np. polskie zdanie Musimy to zrobić w języku benakasemmem'ii to będzie: Wii-ke uwa-ong karte (thaare).; a zdanie Musieliśmy to zrobić. będzie to jako: Wii-ke uwa-ong karte thii.
Czasownik mieć
Tutaj posiadacz jest w dopełniaczu (lub w formie dzierżawczej), a własność w mianowniku wraz z formą czasownika aare/thaare po nim, który można pominąć w czasie teraźniejszym, np. polskie zdanie Mam dom w języku benakasemmem'ii będzie to: Men'ii wiita (aare); a zdanie Nie mam samochodu będzie to: Men'ii kaar naa.
Tryb rozkazujący
Podobnie jak w większości języków wyraża on rozkaz, polecenie czy żądanie oraz jest tworzony końcówką zerową, np. geta - chodź/idź oraz nie posiada podmiotu. Można podkreślić ten tryb partykułą o na końcu zdania.
Przykłady:
- Chodź do parku. - Udyaana-ong geta.
- Zrób to! - Uwa-ong kar!
Tryb zakazujący
Wyraża on zakaz lub odradzanie czegoś. Nie jest zwykłym zaprzeczeniem trybu rozkazującego, jest tak naprawdę jego przeciwieństwem.
Przykłady:
- Nie chodź do parku. - Udyaana-ong getame.
- Nie rób tego! - Uwa-ong karme!
Tryb potencjalny
Wyraża on możliwość lub zdolność. Odpowiada on polskim czasownikom móc/potrafić/umieć czy angielskiemu czasownikowi modalnemu can.
Przykłady:
- Mogę to wziąć. - Men uwa-ong laabile.
- Ptaki potrafią latać. - Periis perbile.
Tryb wolitywny
Wyraża on chęć, pragnienie lub życzenie.
Przykłady:
- Ludzie chcą jeść i pić. - Kuns khapamako i nummako.
- Chcę pobyć z Tobą. - Men tun-no sem thaamako.
Bezokolicznik / rzeczownik odczasownikowy (odsłownik)
Tworzy się go za pomocą końcówki -te. Ma on formy w dopełniaczu, celowniku, narzędniku, miejscowniku i ablatywie, zaś nie ma odrębnej formy w bierniku.
nazwa przypadka | końcówka | znaczenie |
---|---|---|
mianownik/biernik | -te | czynność jako obiekt życzeń lub podmiot |
dopełniacz | -te-no | w powiązaniu z daną czynnością |
celownik | -te-ke | w celu danej czynności |
narzędnik | -te-nei | za pomocą danej czynności |
miejscownik | -te-de | podczas danej czynności |
Przykłady:
- Oni chcą jeść. - Uwans khapate issare.
- Oni idą jeść. / Oni idą, żeby jeść. - Uwans khapate-ke getare.
- Oni żyją jedząc. - Uwans-ke khapate-nei henkii (thaare).
- Oni idą jedząc. / Oni idą podczas jedzenia. - Uwans khapate-de getare.
Rzeczowniki
Odmieniają się przez 8 przypadków i 2 liczby. Liczbę mnogą tworzy się końcówką -s, która podobnie jak w językach tureckim, indonezyjskim czy japońskim przy liczebnikach i słowach typu boco/kici jest pomijana, bo same te słowa wskazują liczbę/ilość.
Przypadki
nazwa przypadka | końcówka | znaczenie |
---|---|---|
mianownik | -∅ | podmiot w stronie czynnej, obiekt czynności (pacjens) w stronie biernej |
dopełniacz | -no | posiadanie, powiązanie |
celownik | -ke | dopełnienie dalsze, przeznaczenie/cel, (w stronie statycznej) podmiot doświadczający |
biernik | -ong | dopełnienie bliższe, kierunek, długość trwania |
narzędnik/ergatyw | -nei | narzędzie, sposób, wykonawca w stronie biernej lub przy rzeczowniku odczasownikowym |
miejscownik | -de | miejsce, położenie (w przestrzeni lub w czasie) |
ablatyw | -dou/-doro | punkt wyjścia, pochodzenie, przyczyna |
wołacz | -hei | bezpośredni zwrot (z rzeczownikiem ożywionym) |
Przypadki zawsze mają swoje ustalone logiczne znaczenie, chociaż niektóre czasowniki mają mieszać znaczenie biernika i celownika, np. słowa tadare (bić, uderzać) i molre (mówić), o ile nie powoduje niejednoznaczności. Gdy jest potrzeba większej precyzji, to używa się przyimków, które zawsze się łączy z dopełniaczem, np.
- Men wiita-ong geta thaare. > Men wiita-no deka-ong geta thaare. - Idę do domu.
- Tun-ke men-no artha-ke uwa-ong daate. - Musisz dać mi to. (porównaj do: Tun men-ke uwa-ong daa thaare. - Dajesz mi to.)
Rodzaj/płeć
Podobnie jak w językach angielskim, esperanckim, japońskim czy indonezyjskim nie ma płci gramatycznej, ale zaimki trzeciej osoby dzielą się na te ożywione (odnoszące się do ludzi, zwierząt i duchów) oraz te nieożywione (odnoszące się do całej reszty).
- kin/kiin - kto/co (ożywione)
- ki/kii - co (nieożywione)
- uwan - on/ona/ono (ożywione)
- uwa - on/ona/ono (nieożywione)
Przymiotniki
Są nieodmienne. Stopień wyższy tworzy się dodając przed przymiotnikami pul (dosłownie: bardziej), a stopień najwyższy poprzez dodanie sel-dou pul (dosłownie: bardziej od wszystkich), np. kika - szybki, pul kika - szybszy, sel-dou pul kika - najszybszy.
Zaimki
Zaimki osobowe
liczba pojednyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
pierwsza osoba (mówca o sobie) | men (ja) | wii (my; ja i on/ona/ono/oni/one, ale bez słuchacza; w znaczeniu ogólnym, po prostu my) |
wiitun (my; ja i ty/wy/Pan/Pani/Panowie/Panie/Państwo) | ||
druga osoba (mówca o odbiorcy) | tun (ty), munthaa (Pan, Pani) | yuu (wy), munthaas (Panowie, Panie, Państwo) |
trzecia osoba | uwan (żywotne) | uwans (żywotne) |
uwa (nieżywotne) | uwas (nieżywotne) |
Korelatywy
Są tworzone według wzorców znanych z esperanta i sanskrytu.
pytajny | względny | wskazujący bliski | wskazujący daleki | uogólniający | "losujący" z grupy | nieokreślony | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
osoba/zwierzę | kin | yan | iyan | uwan | sel / selan | kin selli | pi kun/praanin |
rzecz | ki | ya | iya | uwa | sel | ki selli | pi kita |
miejsce | kide | yade | ide | ude | selde | kide selli | pi neda-de |
czas | kihe | yahe | ihe | uhe | selhe | kihe selli | pi kaala-de |
Rodzaj/płeć
Zamiast rodzaju gramatycznego używa się żywotności w zaimkach trzeciej osoby, więc "on/ona/ono/to" używane wobec osób, zwierząt czy istot nadprzyrodzonych, to będzie uwan (w liczbie mnogiej: uwans), a "on/ona/ono/to" używane wobec roślin, rzeczy, pojęć czy zjawisk, to będzie uwa (liczba mnoga: uwas). Podobnie jest z dwoma zaimkami pytajnymi: kin (kto/co; żywotne) i ki (co; nieżywotne)
Przyimek
Podobnie jak w językach tureckim, hindi, japońskim czy sanskrycie jest on umieszczany po rzeczowniku, który wskazuje względem niego położenie/kierunek, a nie przed nim. Lista:
- antar - między, wśród
- artha-ke - dla, w celu
- borte-ke - przeciw, wbrew
- certe-de - dookoła, około
- daapa-de - daleko
- daapa-ong - od, w dal, precz
- darai-de/buul-de (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji -dou adhika keni neda-de)
- darai-ong/buul-ong (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji -dou adhika keni neda-ong)
- dekabi - w fizycznej styczności z, na powierzchni, przeciw
- dekabi - w kierunku fizycznej styczności z, na powierzchnię, przeciw
- deka-de - przy, obok, blisko
- deka-ong - w kierunku
- eki - poza
- eki-ong - w kierunku na zewnątrz
- en - wewnątrz
- en-ong - do wewnątrz, do środka
- kitu-de/wisaya-de - o, na temat, do spraw (ds.)
- laan-de/gur-de - powyżej (jest to nieprecyzyjne i zamiast tego można użyć konstrukcji -dou adhika usar neda-de)
- laan-ong/gur-ong - w górę (jest to nieprecyzyjne o zamiast tego można użyć konstrukcji -dou adhika usar neda-de)
- labataa-nei - wskroś, w poprzek, wszerz
- langataa-nei - wzdłuż
- molte-nei - według, zdaniem
- mun - przed
- pin - po (później niż), z tyłu
- pingetate-de - zgodnie z, według
- rakkha-ke - dla, za (w obronie)
- ruupa-de - jako, w formie
- ruupa-ong - w inną formę, (przemiana) w
- sem - wspólnie z, razem z
- tulanaa-de - niż, w porównaniu do
- tir - poprzez, (na przeciwną stronę) przez
- warai - aż do
- wiita-de - u (u kogoś w domu)
Słowotwórstwo
Język ten ma bardzo bogaty system przyrostków i przedrostków oraz pozwala na tworzenie wyrazów poprzez ich złożenie, np. abel (jabłko) + moka = abelmoka (jabłoń), bota (oko) + mu (woda) = botamu (łza), jiiwa (dusza, życie) + wijnyaana (nauka) = jiiwawijnyaana (biologia). Lista przyrostków (to nie są wszystkie!):
- -ii - poddany danej czynności (używany przy czasownikach getare (iść, chodzić, przechodzić), daare' (dawać, przekazywać), laare (brać, zajmować), gdzie ma znaczenie gramatyczne w tworzeniu strony biernej i czasów perfectum, używany przy czasownikach takich jak pusure (myć) i numre (pić) w celu tworzenia przymiotników takich jak puswii (czysty) i numii (pijany), przeszłość (przyrostek dodawany do thaare oraz trybów potencjalnego i wolitywnego)
- -iiya - pochodzący z
- -'illa - zdrobnienie
- -kii - wytwór danej czynności
- -'olla - zgrubienie
- -pun - pełen danej cechy (dość częsty w tworzeniu przymiotnika od rzeczownika)
- -taa - cecha, właściwość
- -te - (rzeczownik odczasownikowy)
- -waada - doktryna, ideologia
Podstawowe zwroty
- Nalla naal! - Dzień dobry!
- Nalla kaalai! - Dzień dobry! (porankiem)
- Hei! - Cześć!
- Namastei! - Cześć!
- Krpayaa! - Proszę!
- Dhanyawaada! - Dziękuję!
- Ksamaa-ong kar! - Przepraszam!
- Tun'ii naama ki'ii? - Jak się nazywasz?
- Men'ii naama ... - Nazywam się ...
- Tun ki'ii calii-de thaare? - Jak się masz?
- Nalla! - OK! / Dobrze!
- Burii! - Źle!
- Men ulu'ii. - Jestem szczęśliwy.
- Men shaantipun. - Jestem spokojny.
- Men seda'ii. - Jestem smutny.
- Men or'ii. - Jestem zły.
- Tun kide thaare? - Gdzie jesteś?
- Men ...-de thaare? - Jestem w/na ...?
- Tun-ke ...-no wisaya-de ki'ii mankii? - Co sądzisz/myślisz o ...?
- Men-ke mankii ki ... - Myślę/Sądzę, że ...
- Waa! - Przyjdź!
- Krpayaa waa! - Proszę przyjść!
- Wii-ke ...-ong getate daa! - Pójdźmy do/na ...!
- ... ka? - Czy ...?
- Aa. - Tak.
- Ha. - Tak.
- Na. - Nie.
- Men-ke tun-de umyumikii thaare! - Kocham Cię!
Przykładowy tekst
Artykuł 1 Deklaracji Praw Człowieka
Sel kuns di-no gaurawa-de i di-no adhikaara-de swatantrya-samaana aate-de umgetii aare. Uwans-ke ceitanaa i antaraatman daagetii aare tathaa uwans-ke anya anya-ong bhraatrtwa-no henkii-nei wyawahaara-ong karte aare.
tłumaczenie:
Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi w swej godności i swych prawach. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.
analiza:
- sel - wszyscy, każdy
- kuns - (liczba mnoga od: kun - człowiek)
- di-no - swój, di - sam sobie
- gaurawa-de - w godności
- i - i
- adhikaara-de - w prawach
- swatantrya - wolny, niezależny
- samaana - równy
- aate-de - będąc (imiesłów przysłówkowy od: aate - być, bycie)
- umgetii - rodzony (imiesłów bierny od: umte - rodzić, rodzenie)
- aare - (czas teraźniejszy od: aate - być, bycie)
- uwans-ke (celownik i liczba mnoga od: uwan - on/ona jako istota ożywiona)
- ceitanaa - rozum
- antaraatman - sumienie
- daagetii - (imiesłów bierny od: daate - dawać, przekazywać, pozwalać)
- tathaa - i, oraz
- aare (wyjaśnione powyżej)
- anya anya-ong - wzajemnie (dosłownie: inny innego)
- uwans-ke - (wyjaśnione powyżej)
- bhraatrtwa-no - (dopełniacz od: bhraatrtwa - braterstwo)
- henkii-nei - (narzędnik od: henkii - oddech, życie, dusza, duch)
- wyawahaara-ong - (biernik od: wyawahaara - zachowanie, postępowanie)
- karte - robić, czynić, robienie, czynienie
- aare - (wyjaśnione powyżej)
Strona jest w budowie...