Język proto-pinu - wspólny prajęzyk wszystkich Pinusów, używany na terenie Pinu. Jest przodkiem wielu języków pinu, a także samego języka pinu.

Dźwięki

Samogłoski

i i: u u: (i ī u ū)
ɛ ɛ: ɔ ɔ: (e ē o ō)
a a: (a ā)

Spółgłoski

m n (m n)
p t k (p t k)
s h (s h)
w r l j (r l y)

Akcent

Akcent jest stały i zawsze pada na pierwszą sylabę.

Gramatyka

Język jest językiem lewogłowowym (przydawka stoi przed określanym słowem), występuje szyk zdania SVO. Podmiot zdania nieprzechodniego ma doklejony sufiks -ne. Zaprzeczenie tworzy się poprzez dodanie sufiksu -le po czasowniku. Występują poimki.

Zmiany fonetyczne

Do proto-zachodniego

Do pinu

Do ayyu

Do lono

Do proto-wschodniego

Do kimpu

Do yāmi

Do proto-centralnego

Do hūm

Do yo

Do mīhu

Do lumyā

Do tā

Podstawowy słowniczek

Podstawowy słowniczek polsko-proto-pinuski:

ja - yam
ty - pu
on - sīm
to - nāne
kto - nun yī
co - nun ku
nie - lē
jeden - yoka
dwa - yāti
mężczyzna - tulu
matka - meyi
ojciec - rōyo
drzewo - hūnre
krew - sāru
jajko, jajo - kohe
głowa - punta
ucho - sāro
oko - tommu
nos - pōnyu
ząb - sōmya
język - yēmhu
noga - yuhe
ręka - humo
serce - nimpu
być - yo
mieć - mem
robić - non
pić - tin
jeść - rīn
widzieć - minpe
słyszeć - lēnse
wiedzieć, znać - ninte
umierać, umrzeć - pūmse
zabijać, zabić - rīmyu
iść, chodzić - lūnki
leżeć - rōnke
siedzieć - sinpu
stać - pumni
dawać, dać - kīmna
mówić - rānsu
słońce - mu
księżyc - ninya
woda - sunyo
deszcz - ayo
noc - rontu
dzień - yusa
nowy - pata
przy, u, na - tā
w - hīn
z - lēn
i - sō
imię - lēmpi