Druga wojna futtańsko-tuwwska 6125 EK - 6128 EK
| ||||||||||
Wojny enenckie | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Druga wojna futtańsko-tuwwska 6125 EK - 6128 EK | ||||||||||
6125 EK - 6128 EK | ||||||||||
![]() Starcia Tuwwy przeciwko enenckim miastom Futta, Hemele, Ewan Dezorganizacja i migracje Pulserimców, założenie Đamo·foru i Kyüna·foru | ||||||||||
Dane podstawowe | ||||||||||
| ||||||||||
Strony | ||||||||||
![]() |
![]() ![]() ![]() | |||||||||
Przywódcy polityczni | ||||||||||
![]() |
![]() ![]() ![]() | |||||||||
Dowódcy wojskowi | ||||||||||
![]() |
![]() ![]() ![]() | |||||||||
Straty | ||||||||||
![]() |
![]() ![]() ![]() |
Druga wojna futtańsko-tuwwska - poważna wojna państw-miast Enenków na terenie Szurii w latach 6125 EK - 6128 EK, kiedy to Tuwwa wzmocniona rewolucjami agrarnymi uderzyła na Futtę, militarnie osłabioną kampaniami przeciwko Pulserimcom i innym rdzennym narodom Szurii, i pokonała zarówno załogę Futty, której wymieniono dowództwo i zmuszono do hołdu, jak i Hemele, a potem skierowano się na północ, gdzie Tuwwa starła się z Ewanem, który pokonała, a ich dowódcę na polu bitwy zmusiła do hołdu. Całość kampanii odbyła się zaledwie w 3 lata Kyonu i była rzadkim przykładem wojny błyskawicznej w regionie, zwłaszcza w tak prymitywnych czasach. Od roku 6128 EK rozpoczął się okres hegemonii tuwwskiej.
Oryginalne zapiski
Oryginalne zapiski Spiritusa, który wymyślił tę wojnę, ale opuścił Projekt Kyon, brzmiały następująco:
- "W roku 6125 EK przełużający się paraliż polityczny Futty i znaczące osłabienie jej wpływów spowodowało wojnę między Tuwwą a Futtą, z której to Tuwwa wyszła zwycięsko w roku 6128 EK. Hegemonia tuwwska trwała od 6128 EK do 6800 EK, 672 lat Kyonu lub 251 lat ziemskich. Rządziły dwie lokalne dynastie enenckie. W roku 6800 EK Futta finalnie odrzuciła hegemonię tuwwską, z czym Tuwwa nie mogła niczego zrobić."
Rozszerzający tę historię Canis ustalił, że osłabienie wpływów nastąpiło po powrocie zdziesiątkowanej armii po podbojach innych autochtonów regionu (nie-Enenków), po drodze których futtańskie wojska już przypadkiem starły się z Tuwwą. Tuwwa wyczuła słabość Futty i dokonała ataku, który kontynuowała do Hemele i aż po Ewan, co spowodowało jej dominację.