Język półgarski
| język półgarski polugarske jezik | |
|---|---|
| Utworzenie: | Vilén w 2009 |
| Najnowsza wersja: | 3.0 |
| Sposoby zapisu: | alfabet łaciński, cyrylica |
| Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie
|
| Przykład | |
| Powszechna Deklaracja Praw Człowieka Vse ludi rodi se svobodne i ravne vĕ svoje dostojinstvo i prava. Oni je nadarene sĕ razum i sĕvest, i dĕlžne da postupa jedine kĕ druge vĕ duch na bratstvo. | |
| Lista conlangów | |
Półgarski to uproszczony język słowiański o bułgarskoidalnej gramatyce.
Gramatyka
Rzeczownik
Rzeczowniki w półgarskim odmieniają się jedynie przez liczbę. Formy liczby mnogiej tworzy się:
- Jeżeli rzeczownik kończy się na spółgłoskę, przez dodanie końcówki -i.
- Jeżeli rzeczownik kończy się na samogłoskę a, zamienia się ją na i; jeżeli na e lub o – zamienia się je na a.
Jeżeli rzeczownik kończy się sylabą zawierającą spółgłoskę ĕ, w liczbie mnogiej wypada ona, np. pĕs - psi.
Przymiotnik
Przymiotniki są nieodmienne, i zawsze kończą się samogłoską -e.
Stopień wyższy przymiotników tworzony jest za pomocą słów veče "bardziej" lub mene "mniej", zaś najwyższy - za pomocą prefiksu naj-, np.:
- Anna je veče mlade od Boris. "Anna jest młodsza od Borysa."
- Boris je mene mlade od Anna. "Borys jest mniej młody niż Anna."
- Anna je naj-mlade. "Anna jest najmłodsza."
Czasownik
Czasowniki nie odmieniają się przez liczbę i osobę, posiadają jedynie dwie formy imiesłowowe – bierną (1), oraz czasu przeszłego (2). Tworzone są one w następujący sposób:
- Przez dodanie końcówek -ne (1) i -le (2) w większości przypadków.
- Jeżeli czasownik kończy się końcówką -i, zamienia się ją na -ene (1) i -ele (2).
- Czasowniki dwusylabowe kończące się na -eje, tworzą formy imiesłowów przez zamianę końcowego -je na -ne (1) i -le (2).
- Czasowniki dwusylabowe kończące się na -ije i -uje, tworzą formy imiesłowów przez zamianę końcowego -je na -te (1) i -le (2).
Czasownik je nie posiada imiesłowu biernego, zaś forma imiesłowu czasu przeszłego jest nieregularna, i brzmi bole.
Zaimki
Osobowe i dzierżawcze
| osobowe | dzierżawcze | |||
|---|---|---|---|---|
| jako podmiot | jako orzeczenie | |||
| liczba pojedyncza | ||||
| 1. | ja | mene | moje | |
| 2. | ti | tebe | tvoje | |
| 3. | one | nej | jej | |
| liczba mnoga | ||||
| 1. | mi | nas | naše | |
| 2. | vi | vas | vaše | |
| 3. | oni | nih | jih | |
| zaimki zwrotne | ||||
| — | sebe | svoje | ||