rusłacinka

[Feles]

x dla х (koniec z jugosłowiańskim kaleczeniem ortografii),

też nie lubię serpskiej ortografii, ale tu zdecydowałem się na mniejsze zło [wolę mieć <h> dla <х> niż <w> dla <ш>].

Ja też nie lubię serpskiej, za to podoba mi się hrwatska.

[Vilène]

Ja też nie lubię serpskiej, za to podoba mi się hrwatska.

No, horwacka jest fajna, zaznacza śe w ńej prawie fszystkie udźwienczńeńa i ubeźdźwienczńeńa oprucz paru wyjontkuf <3.

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Ja też nie lubię serpskiej, za to podoba mi się hrwatska.

pisownia hrwatska jest też jedną z oficjalnych pisowni serpskich przecież.

[BartekChom]

żartujesz?
co to ma wspólnego poza pozorem?
(...)
też nie lubię serpskiej ortografii, ale tu zdecydowałem się na mniejsze zło [wolę mieć <h> dla <х> niż <w> dla <ш>].

W dla sz jest oparte tylko na wyglądzie, więc to po prostu szaleństwo, a h dla ch przypomina błąd ortograficzny i mnie rani.

czemu niestety? apostrof dla "j" jak najbardziej może być, fajnie by wyglądało na początku wyrazu.

Jako szaleństwo może być, ale w sumie wolałbym j w miejsce й, tylko że wtedy trudno by było się powstrzymać przed całkiem nudnym ż albo ž w miejsce ж.

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Jako szaleństwo może być, ale w sumie wolałbym j w miejsce й,

ech, moim zdaniem wszystko jest lepsze od <j> w cyrylicy...

tylko że wtedy trudno by było się powstrzymać przed całkiem nudnym ż albo ž w miejsce ж.

<Ƶ> było całkiem niezłym pomysłem...

[Dynozaur]

Nie, dziękuję. Wolę wieloznaki.

Khroeschtzschyoff ftw!

[BartekChom]

ech, moim zdaniem wszystko jest lepsze od <j> w cyrylicy...

Mowa o <j> w transliteracji cyrylicy? Dla mnie to najlepsze wyjście. Źle znoszę angielskie zwyczaje. A <ј> w cyrylicy tez mi nie przeszkadza?

<Ƶ> było całkiem niezłym pomysłem...

Nawet o tym myślałem. To jest trochę mniej nudne i pasuje do celu unikania diakrytyków, ale i tak nie jestem przekonany.

A jeśli celem jest bezdiakrytykowaść, jeden do jednego i odrobina szaleństwa:
a - a
б - b
в - v
г - g
д - d
е - e
ё - œ
ж - ð
з - z
и - i
й - j
к - k
л - l
м - m
н - n
о - o
п - p
р - r
с - s
т - t
у - u
ф - f
х - x
ц - c
ч - q
ш - ß
щ - w
ъ - h
ы - y
ь - ı
э - ə
ю - ø
я - ę

Sovremennyj latinskij alfavit, ęvlęøwijsę osnovoj pisımennosti romanskix, germanskix i mnogix drugix ęzykov, sostoit iz 26 bukv. Bukvy v raznyx ęzykax nazyvaøtsę po-raznomu. Pisımennostı na osnove latinskogo alfavita ispolızuøt vse ęzyki romanskoj, germanskoj, kelıtskoj i baltijskoj grupp, a takðe nekotorye ęzyki slavęnskoj, finno-ugorskoj, tørkskoj, semitskoj i iranskoj grupp, albanskij, baskskij ęzyki, a takðe nekotorye ęzyki İndokitaę (vıetnamskij ęzyk), Mıęnmy, bolıßinstvo ęzykov Zondskogo arxipelaga i Filippin, Afriki (øðnee Saxary), Ameriki, Avstralii i Okeanii.