Język ołłuch
Język ołłuch łłach ègołł ołłuch/żongäpèzèz ègołł | |
---|---|
Sposoby zapisu: | łacińska transkrypcja (na chwilę obecną) |
Klasyfikacja: | Gamajskie
|
Lista conlangów |
Język ołłuch (zachodni ołłuch: łłach ègołł ołłuch ['ɮɐx ɛɣoɮ 'oɮyx] lub żongäpèzèz ègołł ['zonɣæpɛt͡sɛɐt͡s 'ɛɣoɮ][1], wschodni ołłuch: łłach ègołł ołłuk ['ɮɐx ɛɣoɮ 'oɮyk], zongepajcki klasyczny: osluchzuz aigoslo ['osluxt͡sut͡s 'aɪ̯ɣoslo]) jest językiem należącym do języków zongepajckich, przez co jednocześnie do języków gamajskich. Dzieli się dalej na dwa dialekty: wschodni i zachodni.
Oba są wyjątkowe wśród języków zongepajckich, bo jako jedyne zachowały starozongepajcką głoskę [ɮ], podczas gdy inne zamieniły ten dźwięk na zbitkę [sl] (być może pod wpływem sąsiednich j. chamskich, które posiadają [ɮ]). Nie mają także ruchomej samogłoski, typowej dla języków wschodniozongepajckich prelabializacji o oraz u do wo, wu oraz przejścia [x] > [k͡x] z pierwszej przesuwki. Inne zmiany to osłabienie miękkiego l do [j] oraz przesunięcie samogłoski [u] do [y]. Występują także cechy zapożyczone z języków chamskich: aspiracja akcentowanych p, t, k czy udźwięcznienie interwokalicznego f.
Różnice z zongepajckim klasycznym
Spółgłoski
Ołłuch wschodni i zachodni
- Starozongepajckie *łł [ɮ] zostało zachowane, podczas gdy w innych językach przeszło w [sl]. Efektem palatalizacji jest šz.
- Średniozongepajckie *ƶ [t͡θ] przetrwało.
- Brak przejścia *ch → *x (*[x] → *[k͡x]) z pierwszej przesuwki.
- Miękkie *ľ przeszło w j. Nie jest to oddane w transkrypcji.
- Języczkowe *kh [χ] przeszło w ch.
- Miękkie *x̌ albo uprościło się do *ǩ (ołłuch wschodni), albo przeszło do ž (ołłuch zachodni). Utrata tej spółgłoski nie jest wyjątkowa dla ołłucha, ponieważ wiele odmian pozbywa się tego rzadkiego dźwięku.
- Interwokaliczne *f udźwięczniło się do v (wpływ j. chamskich). W ołłuchu zachodnim dodatkowo te głoski są dwuwargowe, a nie wargowo-zębowe.
- Akcentowane *p, *t, *k otrzymują przydech (kolejny chamszczyzm)
Ołłuch wschodni
- Cała klasa spółgłosek welarnych ominęła przesuwki, więc k, ķ [g], ch odpowiadają stanowi protogamajskiemu.
- Najbardziej wschodnie gwary redukują wygłosowe spółgłoski, tak jak się dzieje w chamskich.
Ołłuch zachodni
- Zlanie wygłosowych *ð i *ƶ w wspólnej postaci þ [θ]. Nie jest to regularne.
Samogłoski
- Skrócenie wszystkich samogłosek
- Przesuwka samogłosek (obecna także w innych j. zongepajckich innych niż klasyczny)
- Samogłoska *u przeszła w [y]. Chociaż tej zmiany doświadczyły także dialekty nuhapcajskie, to w przeciwieństwie do nich nie doszło do przesunięcia łańcuchowego wszystkich tylnych samogłosek.
- Brak ruchomej samogłoski.
- Podobnie jak w zongepajckim klasycznym, o oraz u nie ulegają prelabializacji (w odróżnieniu od większości wariantów ludowych wschodniej zongepajszczyzny).
Gramatyka
- Zachowanie protogamajskiego przedimka określonego *raħ, oczywiście po procesach jako łłach
- Zanik innesywu, zastąpiony przez miejscownik z przyimkiem
- Posiadanie specjalnej konstrukcji, tzw. Określenia runiejowsko-ołłuchskiego, która często zastępuje typowy rzeczownik z przymiotnikiem, kiedy jest określony.
Fonetyka
Samogłoski
W języku znajduje się 8 samogłosek. Istnieją także tzw. dyftongi z pozycji, ale są one traktowane jak dwa fonemy.
Przednie | Środkowe | Tylne | |
---|---|---|---|
Przymknięte | i y | ||
Półprzymknięte | e | o | |
Półotwarte | ɛ | ɔ | |
Prawie otwarte | æ | ɐ |
Spółgłoski
Ołłuch zachodni
Wargowe | Zębowe | Dziąsłowe | Podniebienne | Welarne | Gardłowe | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Nosowe | m | n | ɲ | ||||
Zwarte | bezdźwięczne | p | t | k | |||
dźwięczne | b | d | |||||
Afrykaty | bezdźwięczne | pɸ | ts, tθ | tʃ | |||
dźwięczne | dz | dʒ | |||||
Szczelinowe | bezdźwięczne | ɸ | s, θ | ʃ | ç | x | h |
dźwięczne | β[2] | z, ð | ʒ | ɣ | |||
Drżące | r | ||||||
Boczne, Półsamogłoski | ɫ | l, ɮ | j | w |
Ołłuch wschodni
Wargowe | Zębowe | Dziąsłowe | Podniebienne | Welarne | Gardłowe | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Nosowe | m | n | ɲ | ||||
Zwarte | bezdźwięczne | p | t | k | |||
dźwięczne | b | d | g | ||||
Afrykaty | bezdźwięczne | pf | ts, tθ | tʃ | |||
dźwięczne | dz | dʒ | |||||
Szczelinowe | bezdźwięczne | f | s | ʃ | ç | x | h |
dźwięczne | v[3] | z, ð | ʒ | ɣ | |||
Drżące | r | ||||||
Boczne, Półsamogłoski | ɫ | l, ɮ | j | w |
Transkrypcja
a | ä | b | d | ð | dz | dž | e | è | f | g | h | ch | i | j | k | ǩ | ķ [4] | |
[ɐ] | [æ] | [b] | [d] | [ð] | [d͡z] | [d͡ʒ] | [e] | [ɛ] | [f] | [ɣ] | [h] | [x] | [i] | [j] | [k] | [ç] | [g] | |
l | ľ | ł | łł | m | n | ň | o | ò | p | pf | r | s | š | sz | šz | t | u | |
[l] | [j] | [ɫ] | [ɮ] | [m] | [n] | [ɲ] | [o] | [ɔ] | [p] | [p͡f] | [r] | [s] | [ʃ] | [z] | [ʒ] | [t] | [y] | |
v | w | z | ƶ | ž | ż[5] | þ [6] | ||||||||||||
[v] | [w] | [t͡s] | [t͡θ] | [t͡ʃ] | [z] | [θ] |
Zapis j oraz ľ oparty jest na etymologii.
Przypisy
- ↑ ta druga forma jest obecnie niezalecana, bo znaczy tyle co "zongepajcki" lub "zachodni" i wiele języków samodzielnie tak się nazywa, podczas gdy określenie "zongepajcki" powinno być używane tylko do starozongepajckiego lub zongepajckiego klasycznego
- ↑ interwokaliczny allofon ɸ oddany w transkrypcji
- ↑ interwokaliczny allofon f oddany w transkrypcji
- ↑ tylko w ołłuchu wschodnim
- ↑ Litera ż jest używana do zapisu niektórych rdzeni, które się upowszechniły w formie starej transkrypcji. Należą do niej chociażby rdzenie żona (dom), żongä (zongepajczyk) oraz żongäpè (zachód) – czyli te związanie z samym ludem. Ponadto wiele form zaczynających się na sz można skrócić do ż. W zapisie bez djakrytków ż jest zastępowane przy pomocy sz lub, w celu odróżnienia, sz' (z apostrofem)
- ↑ tylko w ołłuchu zachdonim