Język średniobornholmski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
Linia 69: Linia 69:
 
* /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
 
* /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
 
* /ʉ/ to "u" w romanizacji.
 
* /ʉ/ to "u" w romanizacji.
 +
 +
===Nosowe===
 +
{| class="wikitable collapsible"
 +
!  !! Przednie !! Centralne !! Tylne
 +
|-
 +
! Przymknięte
 +
|  || ʉ̃ <uN> || ũ <ouN>
 +
|-
 +
! Półprzymknięte
 +
|  ||  || õ <oN>
 +
|-
 +
! Średnie
 +
|  || ə̃ <eaN> ||
 +
|-
 +
! Półotwarte
 +
| ɛ̃ <äN> ||  ||
 +
|-
 +
! Otwarte
 +
| ã <aN> ||  ||
 +
|}

Wersja z 13:05, 28 lut 2021

język średniobornholmski
Va Apealnsan
Typologia: SOV, silne V3, język fleksyjny
Utworzenie: Terrus (w 2021)
Używany w : Księstwo Bornholmskie
Sposoby zapisu: łacinka
Klasyfikacja: Wiwaryjskie
Kody
Conlanger–1 mbh.
Lista conlangów


Język średniobornholmski (mbh. Va Apealnsan /ˈva ˈa.pəɫn.sã/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, stadium języka bornholmskiego , które mniej więcej istniało od drugiej połowy XVI w. do mniej więcej przełomu XVIII i XIX w.

Fonetyka

Fonetyka uległa uproszczeniu względem starobornholmskiego, chociaż doszły samogłoski nosowe.

Spółgłoski

Wargowe Dziąsłowe Palatalne Welarne Uwularne
Nosowe m n ŋ <ng>
Zwarte p b d k g
Frykatywne ɸ <f> β <v> s z ç <c> ʝ <j> x* χ <ch>
Aproksymanty j* w
Uderzeniowe ɾ <r>
Lateralne l
  • /x/ występuje jedynie w zbitce /xl/ zapisywanej <ll>
  • /j/ jest romanizowane przez "i".

Samogłoski

Ustne

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte i ʉ* u <ou>
Półprzymknięte e o
Średnie ə <ea>, <e>*
Półotwarte ɛ <ä>
Otwarte a
  • /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
  • /ʉ/ to "u" w romanizacji.

Nosowe

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte ʉ̃ <uN> ũ <ouN>
Półprzymknięte õ <oN>
Średnie ə̃ <eaN>
Półotwarte ɛ̃ <äN>
Otwarte ã <aN>