Język średniobornholmski: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m |
m |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
|- | |- | ||
! Aproksymanty | ! Aproksymanty | ||
| − | | || || j | + | | || || j* || w || |
|- | |- | ||
! Uderzeniowe | ! Uderzeniowe | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
|} | |} | ||
* /x/ występuje jedynie w zbitce /xl/ zapisywanej <ll> | * /x/ występuje jedynie w zbitce /xl/ zapisywanej <ll> | ||
| + | */j/ jest romanizowane przez "i". | ||
==Samogłoski== | ==Samogłoski== | ||
===Ustne=== | ===Ustne=== | ||
Wersja z 13:02, 28 lut 2021
| język średniobornholmski Va Apealnsan | |
|---|---|
| Typologia: | SOV, silne V3, język fleksyjny |
| Utworzenie: | Terrus (w 2021) |
| Używany w : | Księstwo Bornholmskie |
| Sposoby zapisu: | łacinka |
| Klasyfikacja: | Wiwaryjskie
|
| Kody | |
| Conlanger–1 | mbh. |
| Lista conlangów | |
Język średniobornholmski (mbh. Va Apealnsan /ˈva ˈa.pəɫn.sã/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, stadium języka bornholmskiego , które mniej więcej istniało od drugiej połowy XVI w. do mniej więcej przełomu XVIII i XIX w.
Fonetyka
Fonetyka uległa uproszczeniu względem starobornholmskiego, chociaż doszły samogłoski nosowe.
Spółgłoski
| Wargowe | Dziąsłowe | Palatalne | Welarne | Uwularne | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nosowe | m | n | ŋ <ng> | ||
| Zwarte | p b | d | k g | ||
| Frykatywne | ɸ <f> β <v> | s z | ç <c> ʝ <j> | x* | χ <ch> |
| Aproksymanty | j* | w | |||
| Uderzeniowe | ɾ <r> | ||||
| Lateralne | l |
- /x/ występuje jedynie w zbitce /xl/ zapisywanej <ll>
- /j/ jest romanizowane przez "i".
Samogłoski
Ustne
| Przednie | Centralne | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Przymknięte | i | ʉ* | u <ou> |
| Półprzymknięte | e | o | |
| Średnie | ə <ea>, <e>* | ||
| Półotwarte | ɛ <ä> | ||
| Otwarte | a |
- /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
- /ʉ/ to "u" w romanizacji.