Język komum
|
Zobacz też słownik tego języka. |
Język komum - to konlang stwarzany przez Pingijna. Posługuje się na razie alfabetem łacińskim, swoje pismo nie zostało jeszcze wymyślone. Owego języka używa się na Pangahi, przez osób z plemienia Ara Ssan i Ssan; głównie na półwyspie Kesido. Komum jest językiem fleksyjnym, odmienia się przez dużą liczbę (21) przypadków. Ma też 7 liczb. Warto dodać też, że każde rzeczowniki w przypadkach odmieniają się w każdej liczbie.
Spółgłoski
| dwu- wargowe |
wargowo- zębowe |
zębowe | dziąsłowe | dziąsł.- podnieb. |
zadziąsł. | retrofl. | podnieb. | warg.- miękkopodn. |
miękkopodn. | języczkowe | gardłowe | krt. | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| nosowe | m | ɳ | ŋ | ||||||||||
| zwarte | p b | t d | ʥ | ʈʂ | c | k g | q | ʔ | |||||
| szczelinowe | ɸ | s z | ɕ | ʂ ʐ | ʝ | ɣ | ʁ | ħ | h | ||||
| drżące | ʙ̥ ʙ | ʀ | |||||||||||
| uderzeniowe | ɾ | ||||||||||||
| boczne szczelinowe |
ɬ | ||||||||||||
| boczne półotwarte |
l | ʟʷ | |||||||||||
| półotwarte | ʋ | j | w | ||||||||||
| ejektywne/ inektywne |
p' ɓ | t' ɗ s' |
k' | (q') | |||||||||
| mlaski | ʘ | ǀ | ǃ gǃ |
Samogłoski
Przypadki występujące w języku komum
Mianownik (kto, co; sshe sso)
Illatyw (w kogo, w co; u sshu,u ussu)
Dopełniacz (kogo, czego; ssho, ssa)
Sublatyw (na kogo, na co; pfo sseh, pfo ses)
Instrumental ( z kim z czym; sshi, ss'e)
Komitatyw (z kim, z czym; tre sshio, tre ssia)
Celownik (komu, czemu; sshite, ssat)
Biernik (kogo, co; sshoa, ssa)
Posesyw (czyj, czego; sshey, ssoy)
Causalis-finalis (dla kogo; dla czego; vim sshime, vim ssam)
Miejscownik (gdzie, o kim, o czym; mlide, ne sshuu, ne ssii)
Instruktyw (po czyjemu, w jaki sposób; sshode, ssede)
Formalis (jako to, jako co; sshi, ssi)
Komparatyw (jak kto, jak co; ssho, sso)
Latyw (do kogo, do czego)
Ablatyw (od kogo, od czego)
Elatyw (z [wnętrza] kogo, z czego)
Delatyw (z [powierzchni] kogo, z czego)
Obliquus ([dowolny przypadek prócz mianownika])
Vialis (poprzez kogo, poprzez co, używając kogo, używając czego)
Wołacz
