Język lugulmuski

Język lugulmuski ????? ????? [??????]
Sposoby zapisu:	lugulmuskie, łacińskie
Typologia:	aglutynacyjny, VSO
Faktycznie
Utworzenie:	Henryk Pruthenia w 2018
W projekcie Kyonu
Używany w :	Lugulmusz
Klasyfikacja:	Języki lugulmusko-atrypijskie Język starolugulmuski Klasyczny język lugulmuski Język Szarumaku Język emigilski
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język lugulmuski, zwany też lugulmuskim klasycznym — język utworzony przez Henryka Pruthenię w 2018 roku, od sierpnia 2022 kontynuowany przez Cywila. Na Kyonie był on używany na terenie starożytnego Lugulmuszu, krainy historyczno-geograficznej znajdującej się w roku wspólnym w granicach Imperium Ajdyniriańskiego. Lugulmusz był jedną z wielkich cywilizacji Starożytnej Ajdyniriany, a co za tym idzie, mową jednej z najstarszych cywilizacji planety. Był to język trójdzielny, charakteryzował się szykiem VSO, oraz przeciwstawieniem inkluzywnego i ekskluzywnego "my". Należał on do rodziny języków lugulmusko-atrypijskich, ponadto niektórzy sugerują dalekie pokrewieństwo z językami anakijskimi.

Fonologia

Samogłoski

W lugulmuskim występowało 5 samogłosek, w dość nietypowym układzie niezawierającym samogłoski /o/. Nie rozróżniano pomiędzy samogłoskami krótkimi i długimi.

	Przednie	Centralne	Tylne
Przymknięte	i	ʉ	u
Środkowe	e
Otwarte		a

Dyftongi

W języku lugulmuskim występowały jedynie 2 dyftongi:

• ai - [ai̯] jak w xxx [xxx] (xxx)
• au - [au̯] jak w xxx [xxx] (xxx)

Spółgłoski

W lugulmuskim występowało 16 spółgłosek.

		Wargowe	Zębowo-dziąsłowe	Podniebienne	Welarne	Języczkowo-krtaniowe
Nosowe		m	n
Zwarte	przydechowe	pʰ	tʰ		kʰ
	bezprzydechowe	p	t		k
Szczelinowe			s	ʃ	x	h
Drżące			r
Aproksymanty			l	j	w

Budowa sylaby

Sylaba mogła przybierać kształt (C)V(R), gdzie C oznacza dowolną spólgłoskę, V dowolną samogłoskę, zaś R to dowolna głoska nosowa, drżąca, aproksymant, [s] lub [ʃ].

Szyk zdania

Dominującym szykiem zdania był VSO. Słowo opisujące (np. przymiotnik) było umieszczane po słowie opisywanym, z wyjątkiem liczebników, które były umieszczane przed zliczanym rzeczownikiem.

Akcent

Akcent padał na pierwszą sylabę słowa i był pod tym względem stały.

Pismo

Zapis łaciński

Alfabet łaciński stosowany jest jako podstawowa forma zapisu na potrzeby tego artykułu. W zapisie łacińskim języka lugulmuskiego stosuje się 21 liter.

a	b	d	e	g	h	ḫ	i	î	k	l
[a]	[p]	[t]	[e]	[k]	[h]	[x]	[i]	[ʉ]	[kʰ]	[l]
m	n	p	r	s	š	t	u	w	y
[m]	[n]	[pʰ]	[r]	[s]	[ʃ]	[tʰ]	[u]	[w]	[j]

Gramatyka

Rzeczownik

Klasy rzeczownika

W języku lugulmuskim występowało pięć klas rzeczownika:

• I: ludzie
• II: zwierzęta
• III: rośliny, większość przedmiotów nieożywionych
• IV: przedmioty płaskie, obszary
• V: płyny, rzeczy sypkie
  

Klasy I, II i III tworzą szerszą grupę rzeczowników policzalnych, a klasy IV i V grupę rzeczowników niepoliczalnych.

Liczba

System liczb gramatycznych zależał od policzalności danego rzeczownika. W rzeczownikach policzalnych występowały 3 liczby: pojedyncza, podwójna i mnoga.
W rzeczownikach niepoliczalnych występowały dwie liczby: pojedyncza i zbiorowa. Liczby pojedynczej używano do mówienia o pojedynczym arkuszu, połaci, lub zawartości jednego naczynia, zbiorowej zaś do mówienia o większej ilości danej rzeczy.

Przypadki

Klasa I. xxx xxx xxx xxx Liczba poj. Liczba podw. Liczba mn. Liczba poj. Liczba podw. Liczba mn. Mianownik xxx xxxgîr xxxir xxx xxxgîr xxxir Biernik xxxe xxxgîre xxxira xxxe xxxgîre xxxira Dopełniacz xxxa xxxgîra xxxira xxxa xxxgîra xxxira

Klasa II. xxx xxx xxx xxx Liczba poj. Liczba podw. Liczba mn. Liczba poj. Liczba podw. Liczba mn. Mianownik xxx xxxak xxxšîr xxx xxxak xxxšîr Biernik xxxe xxxake xxxšîre xxxe xxxake xxxšîre Dopełniacz xxxu xxxaku xxxšîru xxxu xxxaku xxxšîru

Klasa III. xxx xxx xxx xxx Liczba poj. Liczba podw. Liczba mn. Liczba poj. Liczba podw. Liczba mn. Mianownik xxxî xxxmînî xxxgau xxxî xxxmînî xxxgau Biernik xxxe xxxmîne xxxgeye xxxe xxxmîne xxxgeye Dopełniacz xxxa xxxmîna xxxgaya xxxa xxxmîna xxxgaya

Zaimek

Zaimek osobowy

Osoba	Sg	Pl
1.	ḫî	de¹
		pî¹
2.	ge	me
3.	i	i-²

• ¹ W języku lugulmuskim istnieje opozycja między de "my (z tobą)", a pî "my (bez Ciebie)".
• ² Sufiks liczby mnogiej zależny jest od rzeczownika, który opisywany jest za pomocą tego zaimka.

Przymiotnik i przysłówek

Cechą wyróżniającą lugulmuskie przymiotniki i przysłówki jest to, że są one inkorporowane bezpośrednio do opisywanego rzeczownika czy też liczebnika. Znajdują się one przed sufiksami gramatycznymi.