Język stękowy

Język stękowy – język, którym posługują się stękacze-kwękacze.

Fonologia

Samogłoski	Fonacja
	skrzypiąca	dysząca
Ton wysoki	[ə̰˥ ə̰ː˥] e ee	[ə̤˥ ə̤ː˥] i ii
Ton średni	[ə̰˧ ə̰ː˧] a aa	[ə̤˧ ə̤ː˧] y yy
Ton niski	[ə̰˩ ə̰ː˩] o oo	[ə̤˩ ə̤ː˩] u uu
Ton rosnący wysoki	[ə̰˧˥] ae	[ə̤˧˥] yi
Ton rosnący niski	[ə̰˩˧] oa	[ə̤˩˧] uy
Ton opadający wysoki	[ə̰˥˧] ea	[ə̤˥˧] iy
Ton opadający niski	[ə̰˧˩] ao	[ə̤˧˩] yu

Samogłoski harmonizują pod względem fonacji.

Spółgłoski		Przednie	Środkowe	Tylne
C.	Zwarte	[t d] t d	[c ɟ] c q	[k ɡ] k g
	Zw.-szczel.	[ts dz] s z	[cç ɟʝ] x j	[qχ ɢʁ] h r
B.	Zw.-szczel.	[tɬ dɮ] tl dl	[cʎ̥̝ ɟʎ̝] cl ql	[kʟ̥̝ ɡʟ̝] kl gl
	Szczel.	[ɬ ɮ] sl zl	[ʎ̥̝ ʎ̝] xl jl	[ʟ̥̤ ʟ̥] hl rl

Gramatyka

Główną częścią zdania jest ostrzeżenie, składające się z jednego z rdzeni:

• jii – wymagane jest bezzwłoczne działanie
• dliy – wymagane jest działanie w ciągu kilku-kilkudziesięciu minut
• gy – " " " tego samego dnia
• qae – " " " w najbliższej przyszłości (kilka dni - kilka miesięcy)
• taa – być może trzeba coś zrobić

Ostrzeżenie przyjmuje następnie końcówkę, czego dotyczy zagrożenie:

• slyu/slao – możliwa natychmiastowa utrata życia
• zii/zee – duże obrażenia, w dłuższej perspektywie śmierć
• glyi/glae – obrażenia, które jednak nie są śmiertelne
• huu/hoo – utrata mienia
• rly/rla – ośmieszenie

... oraz końcówkę wymaganej reakcji:

• ru/ro – zareagować gwałtownie
• sii/see – działać spokojnie
• hlu/hlo – dokładnie obmyślić plan, następnie go powoli wykonywać
• xiy/xea – unikać pewnego miejsca/rzeczy/czynności
• cuy/coa – zaprzestać czegokolwiek
• qy/qa – czynić to, co zawsze

Wszystkie powyższe elementy są wymagane. Dodatkowo w zdaniu może wystąpić:

• adresat, podmiot omawianej czynności, oznaczany końcówką ti/te;
• przedmiot zagrożenia, oznaczany końcówką ky/ka;
• określenie wymaganej czynności, oznaczane końcówką dii/dee (dla xiy i cuy), ji/je (dla ru) lub tuu/too (w pozostałych przypadkach).