Wajtulski

Język wajtulski ( Лолле Воӑітулла)

Fonetyka

Samogłoski

		Przednie	Tylne
Przymknięte		i	u
Półprzymknięte		e	o
Półotwarte		ɛ	ɔ
Prawie otwarte i otwarte		a

Ponadto występują zredukowane alofony /ʊ/ od /u/, /ɪ/ od /i/ i /ə/ od /a/.

Zapis ortograficzny:

• Cyrylica: и, у; е, о; еа, оа; а;
• Łacinka: i, u; e, o; ė, ȯ; a.

Spółgłoski

		Dwuwargowe	Wargowo-zębowe	Przedniojęzykowe	Podniebienne	Welarne	Języczkowe	Gardłowe	Krtaniowe
Nosowe		m		n			N
Zwarte		p pʰ		t tʰ tˁ		k kʰ
Szczelinowe			f	s sˁ				ʕ	h
Półsamogłoski		ɥ ɥˁ	ʋ		j jˁ
Boczne				l lˁ

Zapis ortograficzny:

• Cyrylica: м, н, ң; б, п, д, т, ц, г, к; ө, с, ѕ, х, һ; ҩ, ҩҩ, в, і, ї; л, лл;
• Łacinka: m, n, ṇ; p, ph, t, th, ṭ, k, kh; f, s, ṣ, x, h; w, ẉ, v, j, y; l, ḷ.

Tony

Istnieją dwa tony: niski i wysoki. Na piśmie tonów zwykle się nie zaznacza. W dokładniejszym zapisie używa się "ptaszka" dla oznaczenia tonu wysokiego w cyrylicy (np. ӑ), a "daszka" w łacince (np. ệ, â).

Alfabet

Język wajtulski jest zapisywany zarówno pismem wajtulskim jak i hiundajskim. Tabela poniżej zawiera znaki pisma wajtulskiego wraz z ich hiundajksimi (cyrylickimi) odpowiednikami i łacińską transkrypcją. Pismo to jest abugidą z domyślną samogłoską [o] lub [a], zmienianą przez dopisywanie do znaku innych samogłosek lub znaku ciszy. Dla lepszej czytelności symbole samogłosek zaprezentowano na tle litery ka. Ortografia wajtulska nie uwzględnia tonów.
Pismem tym pisze się od prawej do lewej.

Litera w abugidzie wajtulskiej	Litera w piśmie hiundajskim	Litera w transkrypcji łacińskiej	Przypisana głoska	Przykładowe słowo	IPA	Znaczenie	Uwagi
	га	ka	k
	ңо	ṇo	N
	со	so	s
	по	pho	pʰ
	до	to	t
	һо	ho	h
	то	tho	tʰ
	но	no	n
	өо	fo	f
	іо	jo	j
	бо	po	p
	ҩо	wo	ɥ
	во	vo	ʋ
	ка	kha	kʰ
	хо	xo	ʕ
	ло	lo	l
	лло	ḷo	lˁ
	ҩҩо	ẉo	ɥˁ
	їо	yo	jˁ
	мо	mo	m
	ѕо	ṣo	sˁ
	цо	ṭo	tˁ
	(о)	(o)	(o)				Pusta kreska na początku wyrazu sygnalizuje nagłos samogłoskowy. Jeśli nie towarzyszy jej żaden znak samogłoski, oznacza to, że wyraz zaczyna się od [o].
	и	i	i, ɪ
	у	u	u, ʊ
	а, о	a, o	a, ə, o				Znakom ka i kʰa nadaje wartość samogłoski [o], dla innych znaków wnosi wartość [a].
	оа	ȯ	ɔ
	е	e	e
	еа	ė	ɛ
							Sygnalizuje brak samogłoski.