Język pinu

Język pinu, język pinuski - główny język Pinusów. Jest on najszerzej używanym z języków pinu. Pochodzi od języka proto-pinuskiego. Jest silnie rozbity dialektalnie.

Dane pierwotne

Język pinu, tak samo jak język sechtoński, został przejęty przez Henryka Pruthenię od Canisa. I przy jego tworzenie (tak jak i przy tworzeniu języka sechtońskiego), wykorzystywane mają być dane wcześniej już na ich temat opublikowane.

• Pinu, Państwo Ludzi Pinu (Pinu Serik)
• Komi ['kɔmi]
• owoce kiri
• Pinu to język prymitywny, uproszczony, a sami ludzie są jacyś tacy...średnio ogarniający rzeczywistość.
• podobny do języków papuaskich

A więc znane dźwięki:

• i u
• ɛ ɔ

• m n
• p k
• s
• r

Akcent na pierwszą sylabę?

Język lewowgłowowy (?)

Dźwięki

Samogłoski

• i u (i u)
• ɛ ɔ (e o)
• a (a)

Spółgłoski

• m n ŋ (m n ŋ)
• p t k (p t k)
• s (s)
• r l j (r l y)

Akcent

Akcent jest stały i zawsze pada na pierwszą sylabę.

Słowniczek

ja - yam ty, pan/pani - o on - sim to - nan kto - noyi co - noŋ nie - li jeden - yoka dwa - yat mężczyzna - tolo matka - mey ojciec - ruyo drzewo - turi krew - saro jajko, jajo - ko głowa - onta ucho - saro oko - tomo nos - uyo ząb - suma język - yiŋo noga - yo ręka - komo serce - nemo być - yo mieć - mem robić - non pić - ten jeść - rin widzieć - men słyszeć - lins wiedzieć, znać - nen umierać, umrzeć - un zabijać, zabić - rimo iść, chodzić - luŋe leżeć - ruŋ siedzieć - seno stać - ome dawać, dać - kima mówić - ranso słońce - mo księżyc - neya woda - soyo deszcz - ayo noc - ronto dzień - yosa nowy - ŋa przy, u, na - ta w - kin z - lin i - su imię - limpe