Przejdź do zawartości

Kampania pojcka (druga wojna pojcka)

Z Conlanger
Wersja z dnia 23:03, 18 sie 2025 autorstwa Todsmer (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Pierwsza wojna pojcka (9046–9082)
Pierwsza bitwa o Dairaishzin (9046) · Kampania pojcka (9047–9055) · Kampania truska (9061–9065) · Druga bitwa o Dairaishzin (9070)
Druga wojna pojcka (9124–9150)
Kampania pojcka (9124–9128) · Wojna blokad (9129–9139) · Inwazja na Qin (9140–9149) · Kapitulacja Qin (9150)

Kampania pojcka (9124 EK 9128 EK ) była pierwszym etapem drugiej wojny pojckiej, kiedy Qin przeprowadził niespodziewany atak na Pojcję i północny Ajdynir. Mimo początkowych sukcesów ofensywa nie doprowadziła do trwałego przejęcia kraju, a Pojcja pozostała w strefie wpływów Ajdyniru.

Tło

Po klęsce w pierwszej wojnie pojckiej Qin odbudował swoje siły na północy i przez kilka dekad przygotowywał się do rewanżu. Ajdynir w tym czasie prowadził kosztowne kampanie na południu, co osłabiło jego zdolność szybkiej reakcji w basenie Morza Słonego. W tej sytuacji władcy Qin uznali, że nadszedł odpowiedni moment, by odzyskać wpływy w Pojcji i Dairaishzinie.

Przebieg

W 9124 EK flota qińska, wspierana przez oddziały desantowe, zaatakowała wybrzeża Pojcji Bliższej. Kilka portów szybko wpadło w ich ręce, a część lokalnych elit pojckich poparła najeźdźców, licząc na uniezależnienie się od dominacji Ajdyniru. Niedługo później zaatakowano również bardziej południowe wybrzeża Morza Słonego - Mnar oraz tereny Ajdyniru leżące bardziej na wschód (@Borlach plz uzupełnij nazwy regionów nadmorskich).

Ajdynir początkowo był zaskoczony i niezdolny do natychmiastowej kontrakcji – część jego sił znajdowała się daleko na południu. Dopiero w kolejnych latach udało się ściągnąć posiłki i rozpocząć działania odwetowe. Walki miały charakter wyniszczający: Qin starał się utrzymać zdobyte porty, podczas gdy Ajdynir stopniowo odzyskiwał kontrolę, wykorzystując lojalistów pojckich i własne garnizony.

Do 9128 EK większość wybrzeża znów znalazła się w rękach ajdynirskich, a kampania utknęła w martwym punkcie, przechodząc w długotrwałą wojnę na wyniszczenie.

Skutki

Kampania pojcka pokazała, że Qin jest w stanie prowadzić skuteczną ofensywę, ale również, że nie dysponuje zasobami, by utrzymać długotrwałą okupację. Pojcja ocaliła integralność terytorialną, lecz ponownie stała się terenem ciężkich walk i gospodarczego wyniszczenia.

Dla Ajdyniru kampania była ostrzeżeniem, że przewaga zdobyta po pierwszej wojnie nie jest trwała i że konieczne będzie całkowite zniszczenie potęgi Qin, aby zapewnić sobie stabilną hegemonię. Wydarzenia te bezpośrednio doprowadziły do kolejnego etapu konfliktu – wojny blokad.

Zobacz też