Przejdź do zawartości

Kapitulacja Qin (druga wojna pojcka)

Z Conlanger
Pierwsza wojna pojcka (9046–9082)
Pierwsza bitwa o Dairaishzin (9046) · Kampania pojcka (9047–9055) · Kampania truska (9061–9065) · Druga bitwa o Dairaishzin (9070)
Druga wojna pojcka (9124–9150)
Kampania pojcka (9124–9128) · Wojna blokad (9129–9139) · Inwazja na Qin (9140–9149) · Kapitulacja Qin (9150)

Kapitulacja Qin w 9150 EK zakończyła drugą wojnę pojcką. Było to wydarzenie przełomowe w dziejach Morza Słonego, symbolizujące ostateczne zwycięstwo Ajdyniru i utratę niezależności przez Królestwo Shan.

Tło

Po inwazji na Qin w latach 9140–9149 państwo to znalazło się w całkowitym kryzysie. Stolica była oblężona, a prowincje pogrążone w chaosie gospodarczym. Ostatnie garnizony qińskie skapitulowały pod koniec 9149 EK , a władca Qin nie miał już możliwości prowadzenia dalszej wojny.

Ajdynir, w przeciwieństwie do Qin, wciąż posiadał potężne zaplecze gospodarcze i zreorganizowaną flotę. By utrwalić swoje zwycięstwo, cesarz Ajdyniru osobiście udał się do Dairaishzin, miasta-symbolu sporów o hegemonię w regionie, gdzie miał odbyć się akt poddania.

Przebieg

Delegacja qińska, złożona z samego władcy oraz najwyższych dostojników, została doprowadzona do sali audiencyjnej w Dairaishzinie. Według ajdyniriańskiego ceremoniału kapitulacja wymagała pełnej proskynesis — pokłonu aż do samej ziemi.

Kronikarze opisują, że król Qin wraz ze swym dworem nie tylko padł na kolana, ale zgodnie z żądaniem imperatora Ajdyniru położył się całym ciałem twarzą ku ziemi, w geście całkowitej uległości. Ceremoniał ten, mający swoje korzenie w tradycji Ajdyniriany, był widziany przez wielu świadków jako akt nie tylko politycznej, ale i duchowej dominacji.

Po akcie pokłonu król Qin złożył przysięgę wierności, oddając swoje państwo jako wasala Imperium Ajdynirskiego. Na znak podporządkowania wręczono mu insygnia królewskie przechowane w Ajdynirze, lecz w zmienionej, „poddanej” formie — symbolizujące utratę suwerenności.

Skutki

Kapitulacja Qin zakończyła ponad stuletni okres ekspansji tego państwa i włączyła je do strefy wpływów Ajdyniru. Królestwo Shan zostało formalnie zachowane jako wasal, z lokalnym królem i administracją, ale w praktyce znalazło się całkowicie pod kontrolą ajdyniriańskich satrapów i garnizonów.

Dla Ajdyniru oznaczało to ostateczne zjednoczenie całego obszaru Morza Słonego pod własną hegemonia. Po kapitulacji Qin nie było już żadnej siły zdolnej rzucić mu wyzwania w regionie, a Imperium Ajdynirskie weszło w fazę największej potęgi.

Zobacz też