Nuaria

     Projekt w trakcie gruntownej rewizji.

R1   Państwo conworldu KYON.   3
Amaksus Nuaria
ΑΜΑΞΥΣ · AMAXUS · ᐊᒪᒃᓱᔅ
ROK 8973
Flaga Nuarii	Emblemat Nuarii
{{{jedna flaga}}}
Nuaria na Kyonie południowym (rzut prostokątny) Nuaria na świecie (odwzorowanie walcowe równoodległościowe)
Polityka
Stolica	Kuru
Królowa	Kʼũma II
Ustrój	Monarchia absolutna z istotną arystokracją
Porządek prawny	rozporządzenia królewskie i ministerialne
Ustawa zasadnicza	{{{ustawa zasadnicza}}}
Zbiory praw	{{{zbiory praw}}}
Język urzędowy:	nuaryjski, yuke, języki rdzenne
Hymn narodowy:	{{{hymn narodowy}}}
Początek	{{{pojawienie}}}
Koniec państwa	{{{koniec}}}
Demografia
Ludność (8973 EK)	547 801 - 225 538 stolica Kuru
Narodowości	Nuaryjczycy, Wiraflycy, Olsowie - mniejszości miejscowe: liczne narody nomadyczne - mniejszości egzotyczne: Szurowie, Rubanowie, Szyszeni, Kauradowie, Ajdyniriańczycy, Buańczycy
Języki używane:	yuke, języki rdzenne, nuaryjski
Średnia dł. życia	50 lat
Wiara
Religia państwowa	{{{religia państwowa}}}
Religia dominująca	{{{religia dominująca}}}
Typ religii	{{{typ religii}}}
Siła wyższa lub panteon	{{{siła wyższa}}}
Najważniejsze ośrodki kultu	{{{ośrodki kultu}}}
Poziom wolności wyznania	{{{wolność wyznaniowa}}}
Inne religie	{{{inne religie}}}
Geografia i natura
Położenie na świecie	Kyon południowy
Powierzchnia	2 242 382 km²
Strefy klimatyczne	tundra, wyżyny subarktyczne, wyżyny górskie, sawanna, pustynia
Gospodarka
Kraje eksportu	Olsenia, Szur, Ajdynir
Towary eksportowe	złoto, srebro, platyna, diamenty, szafiry, rubiny, szmaragdy, ametysty, inne metale i kamienie szlachetne
Kraje importu	Olsenia, Szur, Ajdynir
Towary importowe	żywność, paliwa opałowe, futra, medykamenty, gotowe wyroby metalowe
System monetarny	dualistyczny parytet bulionu złota i miarki nasion pszenicy
Waluta	Skon (eksport) - złoto. Masoq (wewn.) - pszenica. Łan (hybryd.) - elektrum.
Kod waluty	NUQ. NUW. NUS.
{{{motto}}}
Ewolucja
◀ {{{przed}}} {{{po}}} ▶

Nuaria (nuar. Ινυϝάρνα Αμαξύς [inu'warna ama'ksus], język yuke Amaxus [ama'ksus], rdzenne Iqalinuusa Nuarvhero [iqʼaliˈnuːsa ˌnʷarŭˈhero]) - państwo położone na skrajnym południu kontynentu Kyonu, graniczące od wschodu z Olsenią, od zachodu z Szurem, od północy z Wielką Pustynią Południową Kyonu i od południa z Kyońskimi Obszarami Antarktycznymi. Stolica i ośrodek religijny znajduje się w Kuru (nuar. Κύρυν, yuke Kurun, rdzenne Kkųrų [kʼũˈrũ]), politycznie jest to monarchia mianowana, często dziedziczna, której zawsze przewodzi kobieta. Nuaria jest unikatem na skalę światową ze względu na silnie zakorzeniony kulturowo matriarchat i rozpowszechnioną poliandrię, która powstała na gruncie uwarunkowań klimatycznych, gdzie ciężka, fizyczna praca przy zbieractwie, łowiectwie lub górnictwie pochłania tak wiele czasu mężczyzn, że zarządzaniem zajmują się tradycyjnie kobiety. Symbolem jest harpun i lina.

Przewagą Nuarii jest, paradoksalnie, jej bardzo trudny klimat, zimny przez cały rok, zimą pogrążający się na wiele miesięcy w całkowitych ciemnościach, okazjonalnie tylko łagodzony przez wdmuchiwanie rozgrzanego powietrza od strony Wielkiej Pustyni. Ani Olsenia, ani Kyon Zachodni nie posiadają dostatecznej wiedzy czy genetycznych umiejętności znoszenia bardzo ciężkiej, słabo opłacalnej pracy przy bardzo nieprzyjaznych warunkach. Nuaria jest niezdolna do samodzielnego wyżywienia swojej populacji, nie jest w stanie jej ogrzać ani zapewnić dostatecznej opieki medycznej. Posiada natomiast olbrzymie złoża złota, srebra, platyny, diamentów, szmaragdów, rubinów, ametystu i wielu innych kamieni szlachetnych i handlując nimi, szczególnie z Olsenią, jest w stanie kupić i rozdystrybuować żywność, medykamenty i drewno opałowe.

Słabością jest klimat i nieurodzajne gleby. Nuaria dzieli się na trzy regiony: zachód z górami zachodnimi, klin i wschód z górami wschodnimi. Klinem jest obszar centralny, zwany też "miechem", który od północy stanowi bramę na Wielką Pustynię Południową, która latem regularnie wdmuchuje bardzo rozżarzone, ale też bardzo suche powietrze, wypełnione piaskiem. Nawadnianie skąpych terenów rolnych ma miejsce podczas regularnych wylewów znacznej ilości wody topniejącej pod wpływem letniej fali żaru. Morze południowe, dzielące antarktydę i Nuarię, zimą zamarza całkowicie. Skutkiem tego, latem temperatura zachodu i wschodu sięga +15 stopni a zimą -70 stopni, a w klinie latem +50 stopni i zimą -90 stopni. W takich warunkach niemożliwe jest zbudowanie większej cywilizacji.

Położenie i geografia

Nuaria znajduje się na skrajnym południu Kyonu, pomiędzy 60° a 70°S. Zajmuje areał około 2 242 382 km² (1 999 497 km² bez gór), w linii wschód-zachód licząc 3189 km i do 1173 km na linii północ-południe. Nuaria jest krainą w większości górzystą. Od południa graniczy z oceanem południowym i Kyońskimi Obszarami Antarktycznymi. Od zachodu graniczy z ziemiami dzikimi. Od wschodu graniczy z Olsenią. Od północy graniczy z Wielką Pustynią Południową Kyonu.

Mapa Nuarii, powiększenie 6x w stos. do domyślnej mapy

Podział geograficzny Nuarii wyznacza się, rozdzielając poniższe krainy:

1. Wyżyna zachodnia. Wysokie góry pochodzenia tektonicznego, przedłużenie gór przecinających całą Kanisję na skos praktycznie od Buanii na północy aż po miech nuaryjski. Warunki klimatyczne bardzo niekorzystne. Góry skrajnie suche, zatrzymują wszelką wilgoć wiejącą od południa, i całe ciepło i piasek wiejące od północy. Bardzo bogate w złoto, srebro, platynę, kamienie szlachetne.
2. Wybrzeże zachodnie. Wyżynne, skaliste. Gdzieniegdzie pokryte żwirem. Wiele ryb odbywa tu tarło latem.
3. Miech nuaryjski. Obszar nizinny pomiędzy górami zachodnimi i wschodnimi. Jedyny rolniczo urodzajny teren Nuarii. Rozżarzone powietrze Wielkiej Pustyni Południowej Kyonu wlewa się tu latem, spotykając się z wilgotnymi, antarktycznymi masami powietrza z południa, wywołując gigantyczne, ulewne burze. Umożliwia to założenie cywilizacji w tym rejonie, w tym wypadów na wybitnie bogate w metale szlachetne góry zachodnie i wschodnie graniczące z Wielką Pustynią. Zimą, w miech wlewa się antarktyczne powietrze z południa i lodowate, kontynentalne powietrze z pustyni, zmrażając cały region. Morskie powietrze antarktyczne przez jesień przynosi znaczne ilości śniegu, który rozmarza na wiosnę, nawadniając teren.
4. Półwysep Atvanv. Tundra, stanowi port i hamuje huraganowe wiatry równoleżnikowe-70°S. Posiada połączenie handlowe z miechem nuaryjskim i okręty mogą tu się zaopatrzeć przed opłynięciem półwyspu. Często towar tu jest wyładowywany i transportowany wschód-zachód, by opróżnione okręty mogły sprawniej manewrować naokoło półwyspu i załadować się ponownie po drugiej stronie.
5. Tsiqaxus (nuar. ϻίϙαξύς /tsiqaksus/ "wzgórze władzy"). Olbrzymi krater poimpaktowy sprzed 9 milionów lat mierzący 508 km ze wschodu na zachód i 391 km z północy na południe. Jest to największy taki krater na powierzchni Kyonu, niezbyt zerodowany, który utworzył oceaniczny pierścień i archipelag wysp wokół wzgórza centralnego oraz wyraźnie wpływając na góry bezpośrednio na północ od Tsikaxusu. Uderzenie, które stworzyło krater, było kolosalne, z katastrofalnymi, globalnymi skutkami. Zakładając prędkość meteorytu 20 km/s, pierwotny bolid mógł mieć wielkość około 23 kilometrów, był zatem około dwukrotnie większy od ziemskiego meteorytu, który stworzył krater Chicxulub, i który wybił dinozaury. Zakładając, że bolid przeciętnie wbija się 4x głębiej w płaszcz planety niż jego własna średnica, mógł się wbić nawet do głębokości 80 kilometrów, choć bardziej prawdopodobne jest 30-50 kilometrów. Krater po uderzeniu był tak duży i tak głęboki, że częściowo zapadł się pod siebie. Wzgórze centralne krateru Tsiqaxus wznosi się na wysokość kilku kilometrów.
6. Wyżyna wschodnia. Kilka łańcuchów gór oddzielających Nuarię od Wielkiej Pustyni na północy oraz do Olsenii na wschodzie. Bogate w metale i kamienie szlachetne, szczególnie od strony północnej, gdzie góry stykają się z Wielką Pustynią, oraz na południu, gdzie morskie powietrze latem tworzy rwące potoki, wypłukujące złoto.
7. Nizina wschodnia. Tundra, na której kontrola administracyjna Nuarii czy Olsenii jest bardzo ograniczona. Uznaje się, że przynależy do Nuarii, ale sami mieszkańcy tego terenu wolą kondominium, ponieważ teren jest zbyt nieprzyjazny, by rozwijać tam cywilizację.

Zimą całe południowe wybrzeże jest skute lodem, a przez góry lodowe żegluga jest niemożliwa aż do połowy lata.

Nuaria jako projekt

Nuarię zapoczątkował Canis, ale stosunkowo szybko projekt przejął Henryk Pruthenia, wraz Sechtem i Pinu. Część aspektów doczekała się kontynuacji, ale od 17 lipca 2017, kiedy powstał artykuł, nie było ani jednej rewizji projektu czy aktualizacji do niego. Ostatecznie, w roku 2020, projekt został ponownie przejęty przez Canisa i poddany całkowitej rewizji.

Państwa Kyonu (główna kategoria)

▶ W roku wspólnym 8973 EK ◀
Ajdynir – Ażerimowie – Âng Qo'or – Broci – Buania – Cesarstwo Poitów – Cywilizacja Enenków (Tuwwa - Futta - Ein - Ewan) – Czerachowie – Dynastia Aralezejska – Dżaszir – Dżaugria – Emnaegnir – Erutia – Esmia – Harenia – Harrun – Iszaria – Jalżpowie – Kauradowie – Kawelia – Kejren – Merawia – Mitenia – Mokucja – Monarchia Olsów (Olsenia – Surd – Rubania – Szyszenia) – Mugadir – Muria – Nuapaq – Nuaria – Państwo Neszów – Państwo Truskie – Pinu – Piri – Punyszowie – Raľuhhruş – Rikkadan – Sanżenia – Secht – Siedmiomieście¹ – Stojeziory – Sulimaq – Surandral – Północni Barbarzyńcy – Talonbat² – Tangia – Tarum – Taugrowie – Tjevangono – Unagurowie – Unia Lomarska – Wertynia – Wiraflycy – Wolne Księstwa – Zamb – Związek Bałaszasków – Związek Miast Habeckich – Związek Północny

---

▶ PRZESZŁOŚĆ: przed rokiem wspólnym ◀

Historia Surandralu (w 6292 (Państwo Lecajskie) · w 7240 · w 8214) – Historia Szuru (w 7973) – Historia Tangii (w 6911)

---

▶ PRZYSZŁOŚĆ: po roku wspólnym ◀
Przyszłość Tangii (w 9505 · w 9750 · w 10059, Akioka · w 11000, FTI) – Przyszłość Sechtu (w 9509 · w 9655, Kun Atla · w 10059, Kaori) – Przyszłość Surandralu (w 9081 · w 9509) – Państwa postszurskie (w 9505: Misava - Boate - Miote - Tanate - Aksayon)

---

¹ Siedmiomieście jest podmiotem prawa międzynarodowego równoważnym z państwami. ² Wszystkie miasta-państwa Talonbatu znajdują się de iure pod polityczną hegemonią miasta Tȝinur, jednak de facto każde z nich prowadzi niezależną politykę.