Fala Sojuszy Kyonu - system naprzemiennych sojuszy geopolitycznych, szczególnie wojskowych, który samoczynnie wykształcił się i funkcjonował w latach 6000 - 10059 EK na całym zachodzie Kyonu, praktycznie od bieguna do bieguna. Polegał na groźbie, założeniu, bądź podejrzeniu, że atak dowolnego państwa na inne państwo leżące na północ lub południe spotka się z automatycznym atakiem przeciwległego państwa, biorąc agresora w kleszcze. System zapobiegł wielu konfliktom, inne natomiast znacznie powiększył. Wytworzył się przez warunki geopolityczne historii tej części kontynentu, które utworzyły mniej lub bardziej równe siły polityczne. Te sojusze nie były formalnym jednym ciągiem. Zjawisko nie zawsze się sprawdzało. Istniały także sytuacje je ograniczające, zwłaszcza neszyjsko-tangijski układ o nieagresji.

W przeciwieństwie do Zachodu, Kyon Wschodni nie utworzył takiego systemu przez inny system przeszkód geograficznych oraz potężne i rozległe imperia, takie jak Ajdynir czy Muria. Nic takiego nie powstało też w Dewii.

Sojuszu nie nazywa się po polsku "Sojuszem Zachodnim", ponieważ Kyon obraca się wspak i lewa strona mapy właściwie jest wschodem. Dlatego zjawisko w językach tych narodów czasami nazywano "harmonijką wschodu".

Orientacyjna lista sojuszy

SOJUSZ A	SOJUSZ B
	Państwo Neszów
Nowotrugia
	Konfederacja Sechtu
Tangia
	Pinu
Buania + Misava
	Boate (+ lenno Miote)
Tanate + Aksayon
	Nuaria

Przykłady działania

Trzecia Wojna o Saakę (9654-9662) - atak wojowników Pinu na Buanię wywołał inwazję tangijsko-buańską na Pinu, co wciągnęło Secht do wojny. Zatem, po ataku Pinusów, zostali wzięci w kleszcze, co z kolei przez interwencję Sechtu miało wziąć w kleszcze Tangię.
Wiele wojen obszaru Szurii.

E • Relacje międzynarodowe Kyonu
Fala Sojuszy